Cracker Jack zajmuje miejsce jako „najbardziej znane przekąski baseballowe.”Co ciekawe, cieszy się tym zaszczytem od ponad 100 lat.
sama przekąska zaczęła się jako prosta, niedroga konfekcja sprzedawana przez ulicznych sprzedawców w Chicago. Historia produktu zaczyna się jednak nieco wcześniej.
wynalazca Cracker Jacka
twórca uczty, Frederick William Rueckheim (1846-1934), wyemigrował z Niemiec w 1869 roku. Miał 23 lata, kiedy przybył do USA i przeniósł się na Środkowy Zachód, aby pracować na farmie wujka. Przez kilka lat Rueckheim pracował tam i oszczędzał pieniądze, ale życie na farmie nie było dla niego. Farma znajdowała się w pobliżu Chicago, więc kiedy w 1871 roku duża część miasta została zniszczona przez pożar, poszukiwano ochotników do pomocy w sprzątaniu. Rueckheim widział w tym swoją szansę.
kiedy pracował z ludźmi, którzy odbudowywali miasto, spotkał kolegę, który wkrótce stał się jego partnerem w biznesie cukierniczym. W tym czasie niewielu sprzedawców miało sklepy. Po prostu sprzedawali z wózka na rogu ulicy.
Rueckheim i jego partner nazwali swoją firmę niezawodne konfekcje, a ich pierwszym produktem był słodzony popcorn. Rueckheim ustawił się na rogu czwartej Alei i dobrze się spisał. Jego partner stracił jednak zainteresowanie. Frederick kupił swoją część biznesu i napisał do swojego brata Louisa (1849-1927), aby przyjechał do Ameryki, aby do niego dołączyć. W ciągu kilku lat bracia mieli trzypiętrową fabrykę na South Clinton Street i dodawali do swojej linii produktów.
Cracker Jack na wystawie kolumbijskiej
chociaż niektóre źródła mówią, że „Cracker Jack” został wprowadzony na wystawie kolumbijskiej, jest to tylko częściowo prawdziwe. Rueckheimerowie uzyskali stoisko, z którego mogli sprzedawać, ale ich produkt nie radził sobie dobrze.
mieszanina, na której się osiedlili, została następnie nazwana „kandyzowanym popcornem i orzeszkami ziemnymi” (popcorn i orzeszki ziemne zmieszane z melasą). Smakowało dobrze, ale był lepki bałagan do jedzenia.
sprzedaż na wystawie była rozczarowująca, ale nauczyli się z doświadczenia. Louis wrócił do fabrycznej kuchni i eksperymentował. W 1896 roku wymyślił sposób na zmniejszenie lepkości melasy. (Proces ten jest nadal znakiem towarowym tajemnicą.) Wraz z tym bracia zaczęli ofiarowywać je ludziom do smaku.
według Chicago Daily Tribune, to brygadzista w firmie wymyślił tę nazwę. Po zaoferowaniu smakołyku, odpowiedział: „Dlaczego to cracker jack!”(Cracker jack był slangowym określeniem z tamtego dnia, które oznaczało ” first rate.”)
w pierwszej dekadzie XX wieku ich firma wyprodukowała 750 różnych wyrobów cukierniczych, od pianek Angelus po Bar Hunky Dory, ale Cracker Jack był podstawą. Popcorn był stosunkowo niedrogi w zakupie, a fakt, że Cracker Jack nie stopił się, sprawił, że był popularny wśród sprzedawców i klientów.
opakowanie wymagało poprawy
podobnie jak inne rodzaje popcornu, które zostały sprzedane w tym dniu, uliczni sprzedawcy nosili papierowe wanny, które zbierały słodką mieszankę do wanny, gdy klient za nią zapłacił. Było to dobre dla sprzedaży ulicznej, ale ograniczało wzrost. Produkt nie mógł być wysyłany w wannie, a jeśli pozostawiono otwarty na długo, popcorn stał się czerstwy.
Henry Gottlieb Eckstein, jeden z ludzi, z którymi pracowali, wpadł na pomysł. W 1899 roku zaprezentował Rueckheimom woskowane, zapieczętowane pudełko do użycia z Cracker Jack. Pudełko można łatwo zapakować do wysyłki. Woskowane pudełko oznaczało, że przekąska pozostała dłużej świeża. Rueckheimowie uznali krok naprzód, który dał ich produkt,aw 1902 roku firma została zreorganizowana jako Rueckheim Bros. & Eckstein.
mniej więcej w tym czasie zdobyli slogan, który jest nadal używany: „im więcej jesz, tym więcej chcesz.”
gdy opracowali wygląd pudełka, kreskówkowe misie stały się maskotkami produktów. Niedźwiedzie zawsze dobrze się bawiły —łowiły ryby, grały w baseball, a nawet wspinały się na Statuę Wolności. Wszystko po to, aby przekazać, że krakersy i zabawa idą w parze.
szczęście marketingowe
niektóre z najlepszych pomysłów marketingowych to te, których nie można zaplanować, A tak było z pewnością w przypadku Cracker Jacka. W 1908 roku artysta o nazwisku Jack Norworth jechał nowojorskim metrem, gdy przyszły do niego zabawne teksty, które spisał. Później śpiewał słowa dla swojego przyjaciela, Alberta von Tilzera, który napisał muzykę. Ich piosenka była idealna na czas:
Zabierz mnie na mecz
Zabierz mnie do tłumu
Kup mi orzeszki ziemne i crackerjacka
nie obchodzi mnie, czy nigdy nie wrócę
więc to root, root, root, dla drużyny gospodarzy
jeśli nie wygra, to szkoda
to jeden, dwa, trzy uderzenia, odpadasz
przy stary ballgame
bracia ruekheim i Eckstein nie mogli mieć lepszego szczęścia. Piosenka stała się wtedy popularna i do dziś jest śpiewana na meczach baseballowych. W ostatnich latach jeden Stadion próbował zaoszczędzić pieniądze, przechodząc na tańszego sprzedawcę sprzedającego podróbkę Cracker Jacka. Ale piosenka tak głęboko wmieszała się w grę, że fani protestowali. Po zaledwie jednym meczu lub dwóch, znajomy Cracker Jack box powrócił na należne mu miejsce na trybunach baseballowych.
Cracker Jack: nagroda w każdym pudełku
w 1910 roku firma zaczęła eksperymentować z umieszczaniem kuponów w każdym pudełku produktu. Kupony można wymienić na nagrody, takie jak zegarki, sztućce, Maszyny do szycia i inne drogie towary konsumpcyjne. Ale dopiero kilka lat później Rueckheimowie dokonali zmiany. To była przekąska uwielbiana przez dzieci, więc atrakcja w środku powinna być dla młodych ludzi. W 1912 roku firma zaczęła wkładać do pudełek drobne drobiazgi.
ta strategia marketingowa” nagroda w każdym pudełku ” okazała się sukcesem. Wczesne nagrody sięgały od miniaturowych książek i lalek po pierścienie dekodera, lupy i małe pociągi. Wiele z nich jest dziś cennymi przedmiotami kolekcjonerskimi.
w latach 1914 i 1915 firma przejęła prowadzenie od innych firm i zamiast zabawek wkładała karty baseballowe do pudełek. Wydali dwa oddzielne wydania kart z klasycznymi graczami baseballowymi. Chociaż są one dziś bardzo Kolekcjonerskie, firma powróciła do swoich sygnowanych błyskotek w 1916 roku.
dzisiejsze nagrody są różne-tymczasowe tatuaże lub drukowana wkładka z żartami lub zagadkami. (Przepisy dotyczące rozmiarów zabawek akceptowalnych dla dzieci są z pewnością jednym z powodów zmiany.
I wojna światowa dotyka USA
ale wraz ze zmianą nastrojów narodowych zmieniła się także kultura biznesu. Jako grupa, niemieccy imigranci w USA byli postrzegani jako innowacyjni, inteligentni i lojalni wobec Ameryki. Ale gdy sytuacja między Europą a Niemcami nasiliła się, Amerykanie zaczęli przyjrzeć się niemieckim rodzinom, które przybyły do USA.
Rueckheimowie początkowo nie byli zaniepokojeni. Frederick został naturalizowanym obywatelem USA w 1881 roku. 35 lat później poczuł się jak Amerykanin. Przed emigracją służył w armii pruskiej i wciąż co kilka lat odwiedzał swój kraj, ale w jego mniemaniu był Amerykaninem.
w 1915 roku niemiecki okręt podwodny zatopił Lusitanię, statek pasażerski z wieloma Amerykanami na pokładzie. W 1917 roku Stany Zjednoczone przystąpiły do wojny. Secret Service obserwowało wszelkie antyamerykańskie działania w domu i zaczęli odwiedzać Firmy należące do niemieckich imigrantów.
nastroje antyniemieckie wzrastają
kiedy odwiedzili Biuro Fredericka Rueckheima, Tajne służby były zaniepokojone dwiema rzeczami. Zostali poinformowani, że Frederick odrzucił Amerykański Czerwony Krzyż, gdy zwrócili się do niego o darowiznę. To w połączeniu z faktem, że Fryderyk trzymał na biurku Zdjęcie Paula von Hindenburga, niemieckiego feldmarszałka, wywołało niepokój.
lokalna gazeta dowiedziała się o tej historii, a reporter zadzwonił do Rueckheima, aby zobaczyć, co ma do powiedzenia. Rueckheim wyjaśnił odmowę Czerwonego Krzyża, tłumacząc, że jego firma ma politykę przeciwną otwieraniu miejsca pracy dla prawników; odrzucił Czerwony Krzyż tylko z tego powodu.
zdjęcie szybko odłożono. (Zarówno Fryderyk, jak i Von Paul von Hindenburg służyli w armii pruskiej w latach 60. XIX wieku. być może służyli razem, choć nigdy nie zostało to do końca wyjaśnione.)
i 8 maja 1917 r. Rueckheim wydał oświadczenie o lojalności wobec Stanów Zjednoczonych. Przekazał darowiznę amerykańskiemu Czerwonemu Krzyżowi i zaaranżował czasy, w których oficerowie rekrutujący żołnierzy mogli przyjść porozmawiać z pracownikami.
histeria trwa
ponieważ kraj nadal negatywnie reagował na wszystko, co Niemieckie (zmiana nazw ulic i miast itp.), Rueckheim uznał, że opakowania Cracker Jack mogą zaoferować możliwość ściślejszego dostosowania się do jego adoptowanego kraju.
rozmowy z jego działem sztuki doprowadziły do usunięcia zabawnych kreskówkowych niedźwiedzi, które wkrótce zostaną zastąpione przez patriotycznego marynarza. Sailor Jack jest przedstawiony jako młody chłopiec, a jego twarz była wzorowana na wnuku Fredericka, Robercie, który był uroczym 4-latkiem w tym czasie. Aby nie był sam na pudełku, dostał psa, Bingo, który był kundlem skopiowanym po jednym należącym do Henry ’ ego Ecksteina.
pierwsze opakowanie z „Sailor Jack and Bingo” pojawiło się w 1918 roku. W następnym roku stał się częścią zarejestrowanego znaku towarowego. Aby nadal wspierać Amerykańskie wysiłki wojenne, Rueckheim zaaranżował druk kieszonkowego wydania śpiewnika zawierającego słynne pieśni narodowe Wuja Sama. Sailor Jack był na okładce. (W 1920 roku na zapalenie opon mózgowych zmarł wnuk Robert. Na jego nagrobku widnieje rzeźba Sailor Jack.)
firma mieszka na
w 1922 roku nazwa firmy została zmieniona na Cracker Jack Company.
Cracker Jack kontynuował działalność jako firma rodzinna i zarządzana do 1964 roku, kiedy otrzymali dobrą ofertę od Borden Foods, Inc., w 1964.
następnie w 1997 roku firmę kupił Oddział Frito Lay firmy Pepsico.