Cracker Jack staat op de plaats als “most famous of baseball snacks.”Opmerkelijk genoeg heeft het die eer al meer dan 100 jaar.
de snack zelf begon als een eenvoudige, goedkope confectie verkocht door straatverkopers in Chicago. Het verhaal van het product, echter, begint een beetje daarvoor.
de uitvinder van Cracker Jack
de bedenker van de traktatie, Frederick William Rueckheim (1846-1934), emigreerde in 1869 uit Duitsland. Hij was 23 toen hij in de VS aankwam, en hij verhuisde naar het Midwesten om te werken op de boerderij van een oom. Een paar jaar lang werkte Rueckheim daar en spaarde geld, maar het boerenleven was niets voor hem. De boerderij was in de buurt van Chicago, dus toen een groot deel van de stad werd weggevaagd door brand in 1871, werden vrijwilligers gezocht om te helpen met het opruimen. Rueckheim zag dit als zijn kans.Toen hij samenwerkte met de mannen die de stad herbouwden, ontmoette hij een collega die al snel zijn partner werd in een snoephandel. Op die dag hadden weinig verkopers winkels. Ze verkochten gewoon vanuit een kar op een straathoek.
Rueckheim en zijn partner noemden hun bedrijf Reliable Confections, en hun eerste product was gezoet popcorn. Rueckheim bewaakte een hoek op Fourth Avenue en deed het goed. Zijn partner verloor echter zijn interesse. Frederik kocht zijn deel van het bedrijf en schreef aan zijn broer Lodewijk (1849-1927) om naar Amerika te komen om zich bij hem aan te sluiten. Binnen een paar jaar, de broers hadden een drie verdiepingen tellende fabriek op South Clinton Street en waren toe te voegen aan hun productlijn.
Cracker Jack op Columbian Exposition
hoewel sommige bronnen zeggen dat “Cracker Jack” werd geïntroduceerd op de Columbian Exposition, is dit slechts gedeeltelijk waar. De Rueckheimers kregen een stand om te verkopen, maar hun product deed het niet goed.
het mengsel dat ze bezaten werd toen “gekonfijte Popcorn en pinda ‘s” (popcorn en pinda ‘ s gemengd met melasse) genoemd. Het smaakte goed, maar was een plakkerige puinhoop om te eten.
de verkoop op de expositie was teleurstellend, maar zij leerden van de ervaring. Louis ging terug naar de fabriekskeuken en experimenteerde. In 1896 bedacht hij een manier om de melasse minder plakkerig te maken. (Dit proces is nog steeds een handelsmerk geheim. Daarmee begonnen de broers het aan mensen aan te bieden om te proeven.Volgens de Chicago Daily Tribune was een voorman van het bedrijf degene die de naam bedacht. Toen hij de traktatie naar smaak aangeboden kreeg, reageerde hij met: “Why that’ s cracker jack!”(Cracker jack was een slang term vanaf de dag dat betekende “eerste klas.”)
de Rueckheims hielden van de naam en merkten het.In het eerste decennium van de 20e eeuw maakte hun bedrijf 750 verschillende zoetwaren, variërend van Angelus Marshmallows tot de Hunky Dory bar, Maar Cracker Jack was de steunpilaar. Popcorn was relatief goedkoop om te kopen, en het feit dat Cracker Jack niet smelten maakte het populair bij leveranciers en klanten.
verpakking moest worden verbeterd
net als andere soorten popcorn die op die dag werden verkocht, droegen de straatverkopers papieren bakken en schepten het zoete mengsel in een kuip toen een klant ervoor betaalde. Dit was prima voor de straatverkoop, maar het beperkte de groei. Het product kon niet worden verzonden in kuipen, en als open voor lang, de popcorn werd muf.Henry Gottlieb Eckstein, een van de mannen waarmee ze samenwerkten, had een idee. In 1899 presenteerde hij aan de Rueckheims een waxed sealed box voor gebruik met Cracker Jack. De doos kan gemakkelijk worden ingepakt voor verzending. De gewaxte doos betekende dat de snack langer vers bleef. In 1902 werd het bedrijf gereorganiseerd tot Rueckheim Bros. & Eckstein.
rond deze tijd kregen ze de slogan die nog steeds gebruikt wordt: “hoe meer je eet, hoe meer je wilt.”
naarmate ze het uiterlijk van de doos ontwikkelden, werden cartoon bears de producten mascottes. De beren hadden altijd plezier-vissen, honkbal spelen, of zelfs het Vrijheidsbeeld beklimmen. Het was allemaal om over te brengen dat Cracker Jacks en plezier samen gingen.
Marketing Luck
sommige van de beste marketingideeën zijn niet te plannen, en dit was zeker het geval met Cracker Jack. In 1908 reed een entertainer genaamd Jack Norworth in de metro van New York toen een paar leuke teksten naar hem toe kwamen, en hij krabbelde ze op. Later zong hij de woorden voor zijn vriend, Albert von Tilzer, die de muziek schreef. Hun lied was perfect voor de tijd:
Take me Out to The ballgame
Take me out to the crowd
Buy me some peanuts and crackerjack
I don ’t care if I never get back
So it’ s root, root, root, for the home team
If they don ’t win, it’ s a shame
It ’s one, two, three strikes you’ re out
At the old ballgame
the ruekheim brothers en Eckstein had geen beter geluk kunnen hebben. Het lied werd populair toen, en het wordt nog steeds gezongen op honkbalwedstrijden vandaag. In de afgelopen jaren, een stadion eigenlijk geprobeerd om geld te besparen door over te schakelen naar een goedkopere verkoper verkopen van een knock-off van Cracker Jack. Maar het nummer heeft de snack zo diep ingebed in het spel dat de fans protesteerden. Na slechts een wedstrijd of twee, de vertrouwde Cracker Jack box keerde terug naar zijn rechtmatige plaats op baseball concessie stands.
Cracker Jack: een prijs in elke doos
In 1910 begon het bedrijf te experimenteren met het plaatsen van coupons in elke doos van het product. De coupons kunnen worden ingewisseld voor prijzen zoals horloges, zilverwerk, naaimachines en andere dure consumptiegoederen. Maar slechts een paar jaar later maakten de Rueckheims een verandering. Dit was een snack geliefd bij kinderen, dus de attractie binnen moet zijn voor jonge mensen. In 1912 begon het bedrijf kleine snuisterijen in de dozen te steken.
deze” prize in every box ” marketingstrategie bleek succesvol. De eerste prijzen varieerden van miniatuur boeken en poppen tot decoderringen, vergrootglazen en kleine treinen. Velen zijn tegenwoordig waardevolle verzamelobjecten.In 1914 en 1915 nam het bedrijf de leiding van andere bedrijven en stopte honkbalkaarten in dozen in plaats van het speelgoed. Ze produceerden twee aparte nummers van kaarten met klassieke honkbalspelers. Hoewel deze zeer collectible vandaag, het bedrijf keerde terug naar hun handtekening snuisterijen in 1916.
de prijzen van vandaag zijn verschillend-Tijdelijke tatoeages of een bedrukt insert met grappen of raadsels. (Voorschriften inzake speelgoedmaten die aanvaardbaar zijn voor kinderen zijn zeker een deel van de reden voor de verandering.)
de Eerste Wereldoorlog treft de VS.
maar naarmate de nationale stemming veranderde, veranderde ook de bedrijfscultuur. Als groep werden Duitse immigranten in de VS beschouwd als innovatief, intelligent en loyaal aan Amerika. Maar toen de situatie tussen Europa en Duitsland escaleerde, begonnen Amerikanen de Duitse families die in de VS arriveerden beter te bekijken
de Rueckheim ‘ s waren aanvankelijk niet bezorgd. Frederick werd een genaturaliseerd Amerikaans staatsburger in 1881. 35 jaar later voelde hij zich een Amerikaan. Voordat hij emigreerde, diende hij in het Pruisische leger, en hij bezocht nog steeds zijn thuisland om de paar jaar, maar in zijn gedachten was hij een Amerikaan.In 1915 bracht een Duitse onderzeeër de Lusitania tot zinken, een passagiersschip met veel Amerikanen aan boord. In 1917 ging de VS de oorlog in. De geheime dienst stond op wacht voor anti-Amerikaanse activiteiten thuis, en ze begonnen bedrijven te bezoeken die eigendom waren van Duitse immigranten.
Anti-Duits Sentiment neemt toe
toen ze het kantoor van Frederick Rueckheim bezochten, werd de Geheime Dienst over twee dingen gealarmeerd. Ze hadden vernomen dat Frederik het Amerikaanse Rode Kruis had afgewezen toen ze hem benaderden voor een donatie. Dit in combinatie met het feit dat Frederik een foto van Paul von Hindenburg, een Duitse veldmaarschalk, op zijn bureau bewaarde, veroorzaakte bezorgdheid.
de lokale krant kreeg lucht van het verhaal, en een verslaggever genaamd Rueckheim om te zien wat hij te zeggen had. Rueckheim legde de turn-down van het Rode Kruis uit door uit te leggen dat zijn bedrijf een beleid had tegen het openen van de werkplek voor advocaten; hij wees het Rode Kruis alleen om die reden af.
de foto werd snel weggezet. (Zowel Frederik Als Von Paul von Hindenburg dienden in de jaren 1860 in het Pruisische leger.)
en op 8 mei 1917 verklaarde Rueckheim zijn loyaliteit aan de Verenigde Staten. Hij doneerde een donatie aan het Amerikaanse Rode Kruis, en regelde tijden wanneer militaire rekruteringsofficieren binnen konden komen om met werknemers te praten.
hysterie gaat door
omdat het land negatief bleef reageren op Duitse zaken (veranderende straat-en stadsnamen, enz.), Besloot Rueckheim dat Cracker Jack packaging een kans kon bieden om zich nauwer aan te sluiten bij zijn geadopteerde land.Discussies met zijn afdeling Kunst resulteerden in het verwijderen van de leuke cartoon beren, die binnenkort vervangen zouden worden door een patriottische zeeman. Sailor Jack wordt afgebeeld als een jonge jongen, en zijn gezicht was gemodelleerd naar Frederick ‘ s kleinzoon, Robert, die een schattige 4-jarige op het moment was. Om te voorkomen dat hij alleen was op de doos, kreeg hij een hond, Bingo, die een mutt was gekopieerd naar een van Henry Eckstein.De eerste verpakking met “Sailor Jack and Bingo” verscheen in 1918. Het jaar daarop werd het onderdeel van het geregistreerde handelsmerk. Om de Amerikaanse oorlogsinspanningen te blijven steunen, arrangeerde Rueckheim voor het drukken van een pocket-editie van een songbook met de beroemde nationale liedjes van Uncle Sam. Sailor Jack stond op de cover. (In 1920 stierf kleinzoon Robert aan meningitis. Zijn grafsteen draagt een snijwerk van Sailor Jack.)
bedrijf leeft op
in 1922 werd de bedrijfsnaam veranderd in the Cracker Jack Company.Cracker Jack bleef een familiebedrijf tot 1964, toen ze een goed aanbod kregen van Borden Foods, Inc., in 1964.In 1997 werd het bedrijf overgenomen door de Frito Lay-divisie van Pepsico.