zaskakująca prawdziwa historia „o Kanada”

o nieprawdopodobne początki Kanady

wszyscy znamy to uczucie. Nieoczekiwane zwężenie gardła. Ciepło rośnie do twarzy. Łzy w kąciku naszych oczu.

odpowiadamy na „O Kanada.”

może oglądamy Olimpiadę, widząc naszą flagę wznoszącą się na krokwie nad basenem lub welodromem. Może jesteśmy w auli liceum przed wakacyjnym koncertem, słuchając studenckiego zespołu. Lub świętowanie z ludźmi z całego świata, gdy poruszają się po hymnie kilka minut po otrzymaniu kanadyjskiego obywatelstwa.

„O Kanadzie” dotyka nas, gdy nasze poczucie dumy, miejsca i tożsamości łączą się i tworzy w nas patriotyczną reakcję, która może wybuchnąć nieoczekiwanie, bez powodu—lub wielu.

nie jesteśmy do końca pewni, co zrobić z naszym patriotyzmem w nowoczesnym, ultra-połączonym, cyfrowo rozszerzonym świecie. I przeraża nas, gdy spotykamy go zbyt łyso. Z doświadczenia wiemy, że nacjonalizm, który podąża za patriotyczną dumą, może wyrwać z ludzkiego serca niektóre z najbardziej destrukcyjnych elementów. Nacjonalizm i uprzejmość, nacjonalizm i pokój, nacjonalizm i rozum są często gorzkimi wrogami.

A jednak jest-ta duma, miłość i radość we Wspólnocie, którą przynosi nam hymn.

„o Kanada” od dawna jest pieśnią naszego narodu, działającą w sercach i płucach ludności, chociaż nie stała się ona naszym oficjalnym hymnem narodowym aż do 1980 roku.

to nie jest tak niezwykłe, jak mogłoby się wydawać. „Sztandar z gwiazdami” uzyskał oficjalny status dopiero w 1931 roku. „God Save The Queen” nigdy nie został ogłoszony hymnem narodowym Wielkiej Brytanii. Ze względu na ich połączenie emocji, polityki, historii i symboliki, hymny od dawna są przedmiotem kontrowersji. A nasz nie jest wyjątkiem. Prawie półtora wieku po tym, jak „O Canada” po raz pierwszy pojawiło się w 1880 roku, wciąż kłócimy się o odpowiednie angielskie teksty.

skąd się wziął ten kawałek muzyki, który tak na nas wpływa? A kto jest osobą, która wkłada esencję naszego kraju w pieśń?

poznaj najważniejszego Kanadyjczyka, o którym prawdopodobnie nigdy nie słyszałeś: Calixę Lavallée. Był kompozytorem, performerem, przedsiębiorcą i pedagogiem. Opuścił dom w 1855 roku w wieku 12 lat, pracował jako minstrel blackface w całych Stanach Zjednoczonych, walczył w amerykańskiej wojnie secesyjnej, produkował opery, stał się czołową postacią muzyki amerykańskiej, studiował w Paryżu, próbował i nie udało mu się stworzyć Narodowego Konserwatorium w Quebecu i zmarł na wygnaniu w USA

i napisał nasz hymn narodowy.

historia stojąca za kompozycją „O Canada” jest dla nas tajemnicą, ponieważ reprezentuje ranę, którą nieustannie staramy się naprawić lub ukryć: zostaliśmy założeni przez kulturę francuską i angielską w tym kraju, nie mówiąc już o rdzennych mieszkańcach, którzy zostali skolonizowani. Powodem, dla którego nikt nie może być pewien angielskich słów „o Canada” jest to, że nie ma angielskich słów, a przynajmniej nie było ich, gdy piosenka pojawiła się po raz pierwszy. „O Canada” nie zostało napisane po angielsku dla angielskich Kanadyjczyków—zostało napisane po francusku dla francuskich Kanadyjczyków.

utwór miał swoją premierę w dniu Saint-Jean-Baptiste, Święta Narodowego Quebecu, ponieważ został zamówiony przez Stowarzyszenie Saint-Jean-Baptiste jako hymn narodowy-hymn narodowy, wyłącznie dla francuskiej Kanady. Wszystkie wersje angielskie są albo przekładami oryginału, albo nowymi słowami dopasowanymi do istniejącej melodii. Historia Calixy Lavallée i jego hymnu to opowieść niemal wyłącznie o Francuskiej Kanadzie.

zrozumienie hymnu to powrót do Kanady ostatniej połowy XIX wieku, narodu w macicy, łączącego stare nienawiść i nowatorskie możliwości polityczne, jak kultura wobec kultury, religia wobec religii, gospodarka wobec gospodarki. To był czas, kiedy siły zmian na kontynencie północnoamerykańskim uderzały w siebie. Słabnący Brytyjski kolonializm; Ameryka osłabiona przez wojnę domową; Kanada przerażona i podekscytowana swoją przyszłością; Quebec rozdarty przeszłością, przyszłością i teraźniejszością—to było tło dla życia Calixy Lavallée.

gdy dodamy do tego artystę o wybitnym talencie, z osobowością uzależnioną od przygód, jasnym i zwięzłym umysłem i temperamentem wyrachowanym i dzikim, mamy pierwszorzędną opowieść-historię człowieka, który usiadł przy fortepianie w Quebec City wiosną 1880 roku i wkrótce potem wstał z duszą narodu na kartce papieru w ręku.

teraz, gdy znasz początki Kanady, poznaj historię kryjącą się za polami Flandrii.

fragment piosenki narodu autorstwa Roberta Harrisa. Copyright © 2018, by Robert Harris. Opublikowane przez McLelland & Stewart, oddział Penguin Random House Canada Limited. Reprodukcja po uzgodnieniu z wydawcą. Wszelkie prawa zastrzeżone.