wysłany 12 września 2017 przez Rabin Jim Bennett
po wejściu do tradycyjnej synagogi w wieczór Jom Kippur, w uroczystą noc Kol Nidre, nawiedzającą modlitwę o unieważnienie ślubów i przebaczenie, może się zdarzyć coś niezwykłego. W przeciwieństwie do każdej innej nocy roku Żydowskiego, kiedy w tradycyjnym szulu nie widzi się ani jednego Talita (szal modlitewny), Jom Kippur znajduje każdego tradycyjnie uważnego dorosłego Żydowskiego mężczyznę owiniętego w swój talit. Od małych tallitot owiniętych wokół ramion do ogromnych „tallitot gedolot” pochłaniających całe ciało, w tym głowy wielu mężczyzn, Yom Kippur jest jedyną nocą w roku, kiedy „tallis” wychodzi z magazynu, aby zobaczyć go po zachodzie słońca. Przez resztę roku tallit jest noszony tylko w porannym nabożeństwie, szczególnie gdy czyta się Torę. Jom Kippur jest inny, nawet dla nas jako synagogi reformowanej.
przez ponad 100 lat członkowie większości Kongregacji reformatorskich unikali noszenia tallitu. Założyciele judaizmu Reformowanego w Niemczech i w tym kraju w połowie XIX wieku odrzucili tallit wraz z innymi strojami rytualnymi jako archaiczne i obce. Pragnąc bardziej dopasować się i zasymilować ze współczesną kulturą, zamiast tego przyjęli garnitury, a nawet ogony swoich protestanckich sąsiadów. Nawet pod koniec XX wieku talit pozostawał nieco obcy i być może niemile widziany w wielu reformowanych synagogach.
jednak w ostatnich dziesięcioleciach coraz więcej Żydów, bez względu na płeć, decyduje się zgłębiać duchową praktykę i znaczenie owijania się w talit na modlitwę. Podobnie jak większość dzisiejszych synagog, cieszymy się z tallitu i zachęcamy do jego używania. Wierzymy, że akt owijania się w tzitzit, niezwykłe obrzeża tallitu, może dosłownie związać nas z naszymi przodkami i stworzyć fizyczną separację między naszymi zwykłymi uczuciami a tymi, których szukamy w akcie modlitwy i uwielbienia.
Jom Kippur w szczególności zaprasza do tej praktyki i wyznacza dobre miejsce do rozpoczęcia. Wkraczając w Przestrzeń dnia pojednania, dnia, w którym mamy sobie wyobrazić, że nasza śmiertelność jest wszechobecna, a nasza ludzka kruchość jest na wyciągnięcie ręki, jesteśmy zaproszeni, aby owinąć się w tallit, szukając pociechy tradycji, naszego ludu, aby wiedzieć, że nie jesteśmy sami. Owinięci w te” pieluszki ” tradycji żydowskiej, możemy znaleźć Bezpieczeństwo i wiarę. Wiedząc, że jesteśmy w tej samej duchowej przestrzeni co nasi przodkowie, nawet ubrani trochę jak oni, zdajemy sobie sprawę, że jesteśmy z nimi połączeni wiarą i przeznaczeniem.
tallit reprezentuje również nasze Żydowskie zobowiązania do przestrzegania mitzvot i zaprowadzenia sprawiedliwości i pokoju.
Mishkan Hanefesh, nasz nowy modlitewnik wysokiego Dnia Świętego, przypomina nam, że „jest napisane w Księdze Hioba:” przyodziałem się w sprawiedliwość i przyodziało mnie. Sprawiedliwość była moim płaszczem i turbanem ” (29,14). Ta biblijna metafora sugeruje życie, w którym czyjeś działania są „jednym kawałkiem”, rządzone nadrzędną zasadą. Owijając się w szatę, której frędzle przypominają nasze Żydowskie zobowiązania, my również staramy się „przyobleczyć” siebie w sprawiedliwość.”
Beracha, czyli błogosławieństwo, za noszenie tallitu mówi: „Dziękuję Ci Boże za całą mitzvot i za możliwość owinięcia się w tzitzit.”Wyobraź sobie pokolenia, które nie miały takiej możliwości.
Jeśli posiadasz talit, nawet jeśli jest przechowywany w Kulach naftowych, zapraszam do zabrania go do świątyni i noszenia go na wieczór Jom Kippur. Spróbuj poczuć, że to starożytny uścisk. Jeśli nosiłeś go, gdy stałeś się barem lub Bat Micwą, znajdź go i przynieś ze sobą. Pamiętaj, jakie to mogło Ci przynieść pocieszenie. Jeśli masz tallit, który nosił twój ojciec lub dziadek, pamiętaj, dlaczego go nosili i spróbuj go w tym roku. Jeśli potrzebujesz tallitu do noszenia, daj mi znać, a znajdę dla ciebie.
Zarejestruj się tutaj, aby otrzymywać aktualizacje tej serii jako wiadomości e-mail dostarczane bezpośrednio do skrzynki odbiorczej.