Water in Colorado

Water in het Amerikaanse zuidwesten is altijd een schaars goed geweest en in de 12.000 jaar sinds de Clovis-bevolking de eerste waterputten in de regio heeft gegraven, is water een onderwerp van zorg gebleven. De staat Colorado is een bovenloopstaat, wat betekent dat veel rivieren in het westen en het Midwesten van de Verenigde Staten hun oorsprong vinden in Colorado. De Platte River, de Arkansas River, de Rio Grande River en de Colorado River hebben allemaal hun bovenloop in Colorado. Colorado ‘ s gebruik van deze wateren heeft gevolgen voor de gebruikers stroomafwaarts. Voorafgaand aan de oprichting van het grondgebied van Colorado in 1861, waren er weinig wetten die specifiek betrekking hadden op de kwestie van waterrechten in het gebied.Toen kolonisten en pioniers voor het eerst het gebied kwamen dat Colorado zou omvatten, was het gemeenschappelijke systeem in het oosten van de Verenigde Staten Voor het omgaan met water bekend als oeparian water rights. Onder dit systeem kan iedereen die het land bezit waar het water doorheen liep, een redelijke hoeveelheid water gebruiken voor elk doel, zolang het stroomafwaarts blijft en beschikbaar is voor de volgende landeigenaar. Hoewel dit systeem goed werkte in het oosten waar water overvloedig was, was het in het westen moeilijker om aan water te komen. Boeren en mijnwerkers hadden grote hoeveelheden water nodig voor hun beroep en begonnen ‘greppels’ of kanalen te graven om het water naar handigere locaties te leiden. Dit systeem stond bekend als “prior-appropriation water rights”, waarbij een bepaalde hoeveelheid water kon worden omgeleid voor “heilzaam gebruik”, en deze waterrechten afzonderlijk van de grond konden worden verkocht of overgedragen. De toe-eigening doctrine werd officieel aangenomen in Colorado in 1872 en binnen 20 jaar was de zogenaamde Colorado Doctrine, geheel of gedeeltelijk, overgenomen door de meeste staten in het westen van de Verenigde Staten die een droog klimaat hadden.Aan het einde van de 19de eeuw werden veel watersystemen overbelast. Afwisselend jaren van droogte en overstromingen zorgden voor ravage voor landeigenaren en rechthebbenden downstream. In 1902 nam Kansas Colorado voor het Hooggerechtshof over het watergebruik van de Arkansas rivier. De federale overheid woog in op de zaak en het Hooggerechtshof oordeelde dat de staten en de federale overheid jurisdictie delen en elk moet eerlijk worden behandeld. Zeven staten in de regio, Colorado, New Mexico, Utah, Wyoming, Nevada, Arizona en Californië, kwamen samen als de League of the Southwest om de ontwikkeling van de Colorado River te bevorderen. Maar naarmate er meer conflicten ontstonden over waterrechten, werden er meer rechtszaken aangespannen. In 1922 bracht Herbert Hoover, toen minister van Handel, vertegenwoordigers van de zeven staten naar Washington D. C. om te onderhandelen over een verdrag tussen staten. Deze opdracht, het geesteskind van Delphus E. Carpenter, resulteerde in de Colorado River Compact. De compact gaf water aan elk van de staten, waardoor landbouwirrigatie, stedelijke ontwikkeling en grote projecten zoals de Hoover Dam en Lake Powell mogelijk werden. Meer pacten over andere stroomgebieden volgden al snel.