z pewnością mogę powiedzieć, że najpiękniejszym dźwiękiem, jaki znam, jest chwiejny brzęk szalonego krążka do hokeja powietrznego spadającego do bramki. Szczerze mówiąc, cała gra jest Symfoniczna: grzechotka miedzianego żetonu, gdy spada z chwiejnego spadochronu. Wir wewnętrznego wentylatora podczas szlifowania, strzelając strumieniami powietrza przez siatkę maleńkich dziurek, generując niską, lewitującą poduszkę, ożywiającą magię gry. Przyspieszanie własnego bicia serca, gdy pochylasz się w kucaniu, ściskając trochę żywicznego sombrero. Ostry atak pierwszego kontaktu.
moje zainteresowanie air hockey odmłodziło się zeszłego lata w joint o nazwie FunSpot, chaotycznym ośrodku rozrywkowym w Laconia, New Hampshire. FunSpot („. . . miejsce na zabawę!”) jest największym pasażem na świecie i odpowiednio unmooring. Aby ukoić nerwy, połączyliśmy z moim partnerem małą flaszkę whisky z 20-uncjową butelką Coca-Coli, trochę improwizowanej miksologii, która wymagała kradzieży dwóch małych plastikowych kubków z zakurzonego szczytu token machine. Czy kubki były wcześniej używane do przechowywania garści żetonów? Nieważne!
Air hockey, podobnie jak większość ludzkich przedsięwzięć o wysokie stawki, jest tak samo grą umysłu, jak grą ciała. Przypomina mi się to teraz, gdy oglądamy głodnych młodych zawodników z całego świata, którzy ścigają zwycięstwo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro: być może jest to niesportowe, ale psyching przeciwnika jest tak samo ważne, jak wykorzystanie własnej wielkości. W air hockey, oznacza to nadzieję, że może być w stanie zablokować partnera w bezbronnej salwy przeciwko sobie—pojedynczej dewastacji wielu wielkich sportowców. Każdy, kto kiedykolwiek podszedł do stołu i upuścił małą monetę, widział coś takiego, a może nawet był jego ofiarą: przez krótki okres krążek nie kontaktuje się ani z celem, ani z młotkiem przeciwnika, a jedynie rykoszetuje między własnymi wymachującymi rękami a skrajną krawędzią stołu. Im mocniej go uderzysz, tym mocniej i szybciej do Ciebie wróci. Może to trwać przez niepokojący i bezsensowny czas. Byłoby zabawnie, gdyby nie to, w jaki sposób męczymy się, starając się za bardzo dostać to, czego chcemy. To gorzkie zmęczenie. „Nigdy nie dawaj całego serca”, ostrzega Yeats.
zamiast tego, najskuteczniejszym miejscem do Ustawienia młotka jest osiem do dziesięciu cali bezpośrednio przed bramką, gdzie możesz odpaść nadjeżdżające strzały bez histerycznego lonżowania, które w przeciwnym razie mogłoby wylądować na brzuchu na stole, z nogami akimbo i posiniaczonym brzuchem, jakbyś próbował usunąć błędny ort z tchawicy przez samodzielne podawanie manewru Heimlicha. Jeśli twój przeciwnik spróbuje podstępnego ruchu, spójrz na mnie-szybki strzał bankowy uderzający z lewej strony, powiedzmy-możesz łatwo wrócić do dowolnego rogu bramki, skutecznie udaremniając wejście. Jest to znane jako obrona trójkąta i jest to niezbędne.
FunSpot ma małe skrzydło air-hockey—oświetloną fluorescencyjnie enklawę pół schowaną pod schodami. Istnieją trzy tabele wielkości konkurencji, zaklinowane razem. Mój towarzysz-ceniony dokumentalista-karmił kontuzję ręki, nieco tajemniczo odniesioną w poprzednim tygodniu, podczas wyścigu stóp. Myślałem, że kryje śmiertelne utrudnienie; myślałem, że jestem w połowie drogi do zwycięstwa, nawet zanim nasze żetony zostały zbankrutowane i krążek wypadł. Przegrałem sześć z siedmiu meczów. Punktowałem na sobie kilka razy. Nie mogę z czystym sumieniem winić mojego ciepłego koktajlu, który siedział przy stole, bez opieki. Powiedzmy, że moja technika ewoluuje.
Air hockey jest, w najbardziej podstawowym sensie, wspaniałe połączenie bilardu i hokeja na lodzie. Jego patent z 1969 roku wymienia trzech mężczyzn jako jego twórców-Phila Crossmana, Boba Kenricka i Brada Baldwina—wszystkich pracowników Brunswick Billiards, producenta stołów bilardowych. Czwarty człowiek, entuzjasta hokeja na lodzie o imieniu Bob Lemieux, jest również uznawany-legenda głosi, że to naleganie Lemieux powstrzymało patent przed marnotrawieniem, nieużywaniem-chociaż dokładne szczegóły jego zaangażowania są mgliste. Dzięki wsparciu Brunswick, tysiące stołów zostały wykonane i zainstalowane w Arkadach, pizzeriach, piwnicach centrum społecznego-wszędzie z odcinkiem boazerii ze sztucznego drewna i bliską załogą Wan, beanpole kids. Gra zaczęła się szybko. W 1974 roku, ukochany sportscaster Marv Albert dostarczał napiętą narrację play-by-play jako trzydziestu jeden regionalnych Mistrzów jocked o nagrodę pieniężną w wysokości pięciu tysięcy dolarów i niezaprzeczalnie radykalny tytuł „Najlepszy Hokej powietrzny na świecie” na pierwszym turnieju sportowym, który odbył się w Nowym Jorku.
pod koniec lat siedemdziesiątych popularność gry osiągnęła szczyt. Technologia naruszona. Dzieci zostały zwabione przez syreny krzykliwych bzdur, takich jak Space Invaders I Pac-Man-wiesz, z ich migającymi światłami i niekończącymi się piszczącymi i chełpliwymi zwojami najlepszych wyników. W 1983 Phil Arnold, obecnie trzydziestoośmioletni weteran gry, był gotowy do całkowitego zniknięcia. „Jedyne, co my, gracze, moglibyśmy zrobić, to wykupić kilkanaście istniejących stołów do hokeja powietrznego i zejść do podziemia. Bylibyśmy umierającą rasą odizolowaną od reszty ludzkości, starzejącą się, zużywającą zarówno ciało, jak i stół w garażach i domach—jak jakiś wzgardzony Kult” – powiedział później. Gra w końcu się trochę powrót, dzięki, częściowo, niestrudzony Bohater nazwie Mark Robbins, który przekonał Dynamo Corporation, odnoszący sukcesy producent tabel piłkarzyki, aby wprowadzić air hockey do swojej stajni rozrywki. Ale współcześni akolici air-hockey lubią lamentować marginalizację gry, tak jakby air hockey był winylową płytą zręcznościowych urządzeń: romantyczny i z głębią do stracenia, ale zbyt niezgrabny, by znieść coś innego niż mglisto przyjemny artefakt.
podejrzewam, że istnieją inne powody, dla których gra nie wytrzymała. Hokej powietrzny, podobnie jak życie, wymaga rezygnacji z pewnych godności, a zwłaszcza porzucenia utrzymujących się mitów na temat kontroli. Jeśli wywołasz kilka profesjonalnych meczów na YouTube-wiele gier mistrzowskich zostało zarchiwizowanych online, w większości kręconych ukradkiem, na telefonach komórkowych—będziesz świadkiem kilku chwil prawdziwej wirtuozerii i całego tego, co wygląda na spanikowane bumbling. Faktem jest, że krążek szybuje zbyt szybko i bez wysiłku, aby gracze mogli go naprawdę śledzić. Wczesna Reklama gry przyznaje tyle: „krążek faktycznie pływa w powietrzu-podróżuje szybciej niż oko może śledzić.”Zamiast tego, masz nadzieję, że w akcie gorączkowego udaremnienia krążka od miejsca, możesz nieumyślnie zdobyć bramkę. Ale nie porzucasz celu. Nigdy nie zapuszczasz młotka, ośmielony i głodny, w wielką białą przestronną przestrzeń. Ikar niczego nas nie nauczył? Chronisz, co możesz. Odkładasz się do wszechświata.
powrót do Nowego Jorku, i nadal mądrzejszy od mojej straty FunSpot, posunąłem się tak daleko, aby znaleźć Zakład—Brownstone bilard, na Flatbush Avenue, w Brooklynie—który wynajmuje stoły na godziny. „AIR HOCKEY?”Pisałem do wszystkich moich przyjaciół. Zacząłem odwiedzać Bar o kanadyjskim stylu ze stołem do hokeja na powietrzu zapchanym w kąciku z tyłu. (Air hockey nie jest kanadyjski, ale wydaje się Kanadyjski, jak Billy Ray Cyrus lub Eggo wafle.) Gra tam była stara, skompromitowana. Krążek nie unosił się dokładnie nad deską, ale szumiał w tę i z powrotem. Mimo to, czułem, że jest więcej mądrości do zebrania ze stołu. Ustawiłem młotek prosto przed moim celem, nie uwiedziony już syreną ofensywnej akcji-nauczyłem się wszystkich trudnych lekcji o myśleniu, że możesz mieć więcej niż dostajesz. Trzymaj się, broń się. Nigdy nie dawaj całego serca. Nie przegrywając, wygrywasz. Nie martw się o podążanie za krążkiem, niż o przewidywanie jego nieuniknionego trafienia. Od czasu do czasu wyobraź sobie przez chwilę, Jak to jest być nieważkim.