70% tego, co spożywamy w kraju, jest produkowane w Kanadzie, ale ponad 50% tego, co produkujemy, jest eksportowane. Kanada jest 5.największym eksporterem żywności na świecie, ale także 6. największym importerem żywności (AAFC, 2013). Nasz dodatni bilans handlu żywnością jest w dużej mierze wynikiem eksportu zbóż, nasion oleistych i żywych zwierząt. Ponad 50% krajowej produkcji wołowiny, 70% naszej wieprzowiny, 65% soi, 75% pszenicy, 90% rzepaku, 95% roślin strączkowych i 40% przetworzonych produktów żywnościowych jest eksportowanych (House of Commons Standing Committee on Agriculture and Agrifood, 2017). Jednak jednocześnie mamy deficyt bilansu handlowego netto żywności przetworzonej (AAFC, 2016)
podobnie w 2014 r. 52% kanadyjskiej produkcji owoców i warzyw było eksportowane, mimo że jesteśmy znaczącymi importerami netto produktów ogrodniczych, napojów, niektórych produktów rybnych i towarów przetworzonych. Rybołówstwo Lake Superior eksportuje głównie do USA, a nie zaopatruje populacje krajowe (Lowitt, 2021). Ogólnie rzecz biorąc, tempo wzrostu importu przewyższa tempo wzrostu eksportu. Ontario jest importerem żywności netto, importuje rocznie około 10 miliardów dolarów więcej niż eksportuje, z mniej więcej połową tych produktów, które uprawiamy, przechowujemy i przetwarzamy w prowincji (ERL et al., 2014).
Kanada ma długą historię eksportu rolnego, pierwszą część swoich zobowiązań kolonialnych przed Konfederacją. Duży nacisk położono na produkcję zbóż i zwierząt gospodarskich, w pewnym stopniu kosztem produkcji ogrodniczej. Aż do ii Wojny Światowej Kanada była samowystarczalna pod względem podstawowych owoców (śliwki, brzoskwinie, morele, truskawki, gruszki), ale do 1980 roku importowano 28-57% tych pięciu owoców (Warnock, 1984). Do 1987 roku Kanada była tylko 71% samowystarczalna w świeżych warzywach i 45% we wszystkich owocach i jagodach (Statistics Canada, 1988). Te dane krajowe ukrywają jednak różnice regionalne. Na przykład szacuje się, że Saskatchewan zaspokaja tylko 10-15% zapotrzebowania na warzywa (Canadian Organic Producers’ Marketing Cooperative, 1984; Waterer, 1993). Część Deficytu produktów ogrodniczych wynika z sezonowości kanadyjskiego sezonu wegetacyjnego, ale znaczny procent upraw, które zawierają ten deficyt, mógłby być produkowany i przechowywany tutaj, gdyby był to priorytet krajowej polityki rolnej (Warnock, 1984; Kneen, 1992).
czerwone mięso
czerwone mięso jest pod wieloma względami przykładową kategorią pod względem niespójności naszego podejścia do importu / eksportu. Ponad 80% eksportu Wieprzy do USA to wieprze paszowe. Eksport produktów wieprzowych stanowi ponad 50% wyprodukowanych świń, głównie świeżych / chłodzonych/mrożonych z ograniczonymi towarami wtórnymi i trzeciorzędnymi. Eksport wieprzowiny dopełnia również wartość tuszy, umożliwiając sprzedaż większej ilości części tuszy. Import wieprzowiny jest niewielki w stosunku do eksportu. W przypadku wołowiny eksport (przetworzony i żywy) stanowi 65% uboju wołowiny i 50% ekwiwalentów wołowiny. Kanada eksportuje bydło rzeźne do USA na rynek krajowy, podczas gdy USA wysyła swoje bydło na eksport, w tym do Kanady. Z powodu utraty udziału w rynku krajowym w imporcie z USA Kanada jest obecnie niemal importerem netto wołowiny z USA (w oparciu o wartość). Kanada dostarcza 75% wołowiny na swoim rynku krajowym, ale liczba ta spadła z 87% w 2005 r. Importujemy większe cięcia wartości, z których niektóre są prawdopodobnie pochodzenia kanadyjskiego jako bydło paszowe. Zasadniczo kierujemy działalność o wartości dodanej do USA. Wzór polega na eksporcie żywych zwierząt z prerii i imporcie cięć do wschodniej Kanady. Eksportujemy wiele cięć przycinających i szlifujących oraz importujemy cięcia mięśni. Zasadniczo system wołowiny jest bardziej popychający podaż niż pociągający popyt (CAPI, 2012).
Canola
Canola stanowi kolejny przykład konsekwencji podejścia opartego na eksporcie. Rolnicy skracają rotację, aby wykorzystać Międzynarodowy popyt i ogólnie dobre ceny. Na większości krajobrazów prerii rzepak powinien być uprawiany tylko 1 rok na 4, Aby zmniejszyć presję szkodników. Przedłużacze mówią o tym producentom od lat. Ale teraz rzepak jest często uprawiany na kawałku ziemi co drugi rok, a często rzepak po rzepaku jest powszechny. W rezultacie, istnieje znacznie większa częstość występowania chorób, takich jak clubroot i black leg. Rzepak gotowy na ochotnika jest obecnie czwartym najbardziej znaczącym problemem chwastów na preriach, ponieważ pojawia się w kolejnych uprawach i nie może być kontrolowany za pomocą łapanki. Wszystko to oznacza więcej zastosowań pestycydów i często mniejszą produkcję. Przy i tak niskiej bioróżnorodności na polach takie praktyki mogą jedynie jeszcze bardziej zmniejszyć liczbę ważnych organizmów na polach uprawnych i obniżyć jakość gleby.
ekonomiczny błąd modelu eksportu żywności
Regionalni teoretycy ekonomiczni argumentowali od lat, że wyższe mnożniki ekonomiczne wynikają z podejścia zastępującego import, a żywność eksportowana jest po spełnieniu wymogów krajowych (patrz Bendavid – Val, 1991). Kanada tak nie robi. Wraz z niedawnym opublikowaniem raportu Bartona, obecny rząd i większość konwencjonalnego sektora rolno-spożywczego demonstrują, że nie rozumieją niepowodzeń modelu eksportu.
poleganie na imporcie
z powodu braku strategii samodzielności Kanady, Kanada jest również krytycznie uzależniona od importu niektórych składników i żywności.
fosfor
przemysłowy model produkcji żywności opiera się w dużej mierze na nawożeniu roślin syntetycznym azotem (N), fosforem (P) i potasem (K). Syntetyczny nawóz azotowy jest wytwarzany głównie z gazu ziemnego, a Kanada jest głównym wydobywcą gazu ziemnego i ma wiele roślin nawozów azotowych. Jest również głównym Górnikiem potasu, szczególnie w Saskatchewan. Jednak w przypadku potasu jesteśmy krytycznie zależni od bardzo ograniczonej globalnej podaży niedrogich źródeł wydobywczych w Maroku, Rosji i Chinach. Powszechnie uważa się również, że przekroczyliśmy szczyt P, przekraczając progi niewykorzystanej podaży skały fosforanowej w przystępnej cenie. Nie udało nam się właściwie poddać recyklingowi P (omówione w wielu miejscach na tej stronie), co przyczynia się do długoterminowej możliwości niedoboru P.
antybiotyki
pestycydy
Technologia satelitarna
nasiona i materiał rozmnożeniowy roślin
zastosowania biotechnologiczne
Produkcja tworzyw sztucznych
praca
nasza zależność od importowanej siły roboczej jest omówiona w ramach celu 8.
owoce, warzywa i żywność przetworzona
jesteśmy znaczącym importerem owoców, warzyw oraz żywności przetworzonej i napojów z USA.