Anthony Burns (1834-1862)

Burns werd geboren als slaaf in Stafford County op 31 mei 1834. Hij was het dertiende en laatste kind van de kok van John F. Suttle en van haar derde man, die toezicht hield op andere slaven die in een steengroeve werkten. Nadat Suttle en zijn vrouw stierven, werd Burns eigendom van hun oudste zoon, Charles F. Suttle, een koopman die uiteindelijk naar Alexandrië verhuisde. Burns bleef bij zijn moeder in Stafford County en leerde lezen en schrijven. Hij sloot zich aan bij de Baptist Church en kan gepredikt hebben, wat een schending van de wet van Virginia zou zijn geweest. Als een volwassen Burns was ongeveer 1,80 meter lang met een donkere huidskleur en littekens op zijn wang en rechterhand.Suttle huurde zijn slaven in bij verschillende mannen in Stafford County, en Burns werkte een tijd voor William Brent uit Falmouth. In 1852 gaf Suttle Brent opdracht om Burns in Richmond in te huren, waar Burns Brent blijkbaar overhaalde om hem zijn eigen tijd te laten inhuren. Burns gebruikte een deel van het geld dat hij op deze manier verzamelde om zijn ontsnapping uit de slavernij te regelen met de hulp van vrienden en zeelieden uit het noorden die hij ontmoette in Richmond. In Februari of maart 1854 reisde hij in het geheim naar Boston. Eenmaal daar schreef Burns een brief aan een van zijn broers in Virginia. Hoewel hij de brief vanuit Canada had laten versturen in een poging om zijn locatie te verbergen, onthulde de inhoud ervan dat hij in Boston was, en, zoals gebruikelijk, gaf de postmeester de brief aan de eigenaar van de slaaf. Suttle en Brent gingen onmiddellijk naar Boston, waar ze op 24 mei 1854 Burns lieten arresteren en een rechtszaak aanspannen om hem terug te krijgen onder de Fugitive Slave Act van 1850. Een van de beroemdste en meest dramatische gevallen van voortvluchtige slaven uitlevering van de jaren 1850 resulteerde.De marshal van de Verenigde Staten hield Burns incommunicado na zijn aanval en droeg hem de volgende ochtend vroeg voor een commissaris van de Verenigde Staten die verwacht om bewijs van Suttle en Brent te horen en onmiddellijk de nodige papieren te ondertekenen om Burns aan hen over te dragen. Richard Henry Dana Jr., een prominente antislavery advocaat, passeerde de rechtszaal op dat moment, echter, en zag wat er gebeurde. Hij kwam tussenbeide namens Burns, hoewel Burns aanvankelijk dit aanbod van juridisch advies afwees omdat hij geloofde dat zijn terugkeer naar Virginia in overeenstemming met de Fugitive Slave Act onvermijdelijk was en dat het op dit moment beter voor hem zou zijn als de dingen soepel gingen voor Suttle. Argumenten van abolitionisten van beide rassen overtuigden Burns al snel om Dana ‘ s hulp te accepteren.De volgende negen dagen verlamde Boston door een uitgebreid rechtbankdrama en een anti-Slavische menigte probeerde Burns uit de gevangenis te redden. Tijdens het geweld dat daarop volgde, werd een pas plaatsvervangend maarschalk gedood. Honderden politie, milities en federale troepen bewaakten het gerechtsgebouw terwijl Dana probeerde de commissaris ervan te overtuigen dat Burns niet Suttle ‘ s slaaf was. De commissaris verwierp Dana ‘ s argumenten en beval Burns terug te keren naar Virginia. Er waren meer dan 1500 troepen nodig om hem veilig door de boze menigte te leiden van het gerechtsgebouw naar de revenue cutter die hem terug naar Virginia bracht. De regering had bewezen dat ze de Fugitive Slave Act van 1850 kon afdwingen, zelfs in Boston, maar tegen een kostprijs die geschat werd op $ 40.000 tot $ 50.000 en ten koste van de publieke opinie in zowel het noorden als het zuiden.Burns verbleef vier maanden geketend in een van de Slavengevangenissen van Richmond, een beproeving die hem blijvend kreupel en in slechte gezondheid achterliet. Suttle verkocht Burns voor 905 dollar aan een slavenhandelaar uit North Carolina. Burns woonde kort in Rocky Mount, maar in de lente van 1855 kocht een groep Afro-Amerikanen in Boston, handelend via hun Baptist minister, Leonard Grimes (een zwarte man die vrij geboren was in Virginia), zijn vrijheid voor $1.300. Burns studeerde vervolgens theologie aan het Oberlin College en mogelijk aan het Fairmont Theological Seminary in Cincinnati. In augustus 1858 was hij in Maine om een panorama te presenteren met de titel “The Grand Moving Mirror exhibiting the” degradation and horror of American slavery”. Burns was van plan om met de tentoonstelling in de herfst en winter door Massachusetts en New Hampshire te reizen. In 1860 nam hij een positie in bij een Baptist church in Indianapolis, maar kort daarna verhuisde hij naar de Zion Baptist Church in Saint Catharines, Canada West (later Ontario). Twee jaar later, op 27 juli 1862, overleed Burns aan de gevolgen van de consumptie. Hij werd begraven op het kerkhof van Saint Catharines.