Beowulf i znaczenie pochówku

jednym z kłopotliwych aspektów Beowulfa dla współczesnego czytelnika jest zrozumienie, dlaczego Beowulf zadaje sobie tyle trudu, aby zdobyć skarb dla swojego ludu tylko po to, aby zakopać Skarb z nim i nie używać go dla siebie. Ostatnie linie i działania w jego pochówku zdają się przeciwdziałać odważnemu czynowi Beowulfa w walce ze smokiem i sprowadzeniu skarbu. Zastanawiamy się nad zawiłą naturą tego. Anglosasi prawdopodobnie zrozumieliby, dlaczego ludzie Beowulfa podjęli takie działania, ponieważ pochówek był bardzo ważnym rytuałem, który oznaczał zmarłego zasłużonym honorem i dziedzictwem.

w pokoju 40 Muzeum Brytyjskiego wchodzi się, aby zobaczyć wystawę artefaktów z pochówku statku Sutton Hoo. Pochodzące z okresu anglosaskiego, zebrane przedmioty o wielkim kunszcie i wartości wskazują na szacunek pochowanej osoby. Kiedy wydobywano te przedmioty, ich bogata jakość przekazywała rangę osoby, z którą zostały pochowane. Google Cultural Institute pisze, że ” niezwykle bogate dobra grobowe sugerują, że pogrzeb statku upamiętnił bardzo wysokiego rangą człowieka-być może nawet króla.”Drobne elementy biżuterii, złota klamra do paska i pięknie zdobiony hełm, między innymi, dowodzą, że człowiek pochowany na statku był jednym z potęg.

oprócz wyświetlania mocy, obiekty świadczą również o hojności Zakopanego. Wystawa British Museum poświęcona jest Części ” easting and power.”Naczynia, kubki i instrumenty, zgodnie z tablicą British Museum, mówią o „zdolności Pana do karmienia, zabawiania i schronienia swoich zwolenników”, co było „kluczem do zapewnienia ich lojalności, a z kolei jego mocy i pozycji.”Możemy wiedzieć, że był „hojnym gospodarzem” po wielu znalezionych przy nim przedmiotach.

mając na uwadze artefakty Sutton Hoo, łatwiej nam będzie zrozumieć, dlaczego Geatowie zdecydowali się pochować razem z Beowulfem—skarb, który chciał dla nich zdobyć. Przemówienie wiglafa w wierszu, rozpoczynające się w części 39, dostarcza wglądu w śmierć Beowulfa związaną ze skarbem. Wiglaf zaczyna od zawstydzenia ludzi Beowulfa:

” Lo! człowiek, który mówi prawdę, musi powiedzieć

, że pan, który dał ci te dary skarbów,

żołnierskie pułapki tam stoisz,

kiedy często na ławkach ale rozdawał

hełmy i byrnies opiekującym się halą,

Pan swoim naśladowcom, cokolwiek mógł znaleźć

najwspanialszy gdziekolwiek, daleko lub blisko-

że wszystkie te Battle-dress on absolutnie

i całkowicie wyrzucił, gdy wojna go nękała.”(linie 2865-72, trans. R. M. Liuzza)

Wiglaf jest zdenerwowany na ludzi za to, że nie przyszli na pomoc Beowulfowi w bitwie po tym, jak Beowulf był dla nich tak często Hojny. Nie wykorzystali skarbów, które im dał, dla swoich zamiarów. Dostają jednak kolejną szansę, aby wykorzystać swoje skarby w zaszczytnym celu. Przemówienie Wiglafa w sekcji 42 oświeca earlów na prośbę Beowulfa: „’prosiłem, abyś zbudował wielką wysoką kurhankę / dla czynów twojego księcia, na miejscu jego stosu, / potężny i chwalebny, ponieważ był z ludzi / najbardziej godnym wojownikiem na całym szerokim świecie '” (wiersze 3096-99). To oni przyszli zrobić, przygotowując „wspaniały stos na ziemi, / wisiał z tarczami bojowymi i hełmami / i jasnymi byrnies, jak kazał” (wiersze 3138-40), a następnie zrobił Kurhan, gdzie „umieścili pierścienie i jasne klejnoty,/ wszystkie pułapki, które Ci lekkomyślni ludzie przejęli z skarbca przed” (wiersze 3163-65).

ciekawa linia jest następnie wypowiedziana przez narratora, który mówi, że skarb zakopany w ziemi jest „tak samo bezużyteczny dla ludzi, jak przedtem” (wiersz 3168), co potwierdza dezorientację czytelników, dlaczego ludzie zadaliby sobie tyle trudu, aby skarb został pochowany. Chociaż tekst ten jest mylący, twierdzę, że gdy ludzie świętowali osiągnięcia i moc Beowulfa śpiewając i przemawiając podczas jego pogrzebu, ci, którzy przychodzą na grób—jak ludzie w końcu przyszli na statek Sutton Hoo—mogą podobnie zrozumieć wielkość pogrzebanej osoby w życiu przez Skarb, z którym są pochowani. Zatem skarb nie jest tak bezużyteczny.