Abstract
de recente trend naar probleemgebaseerd leren (PGL) in het Amerikaanse medische onderwijs is een van de belangrijkste veranderingen sinds het Flexner-rapport de motivatie vormde voor wereldwijde Universitaire aansluiting. In PBL wordt fundamentele kennis beheerst door het oplossen van problemen, zodat basisinformatie wordt aangeleerd in dezelfde context waarin het zal worden gebruikt. Ook, de PGO curriculum maakt gebruik van student initiatief als drijvende kracht en ondersteunt een systeem van student-faculteit interactie waarin de student neemt de primaire verantwoordelijkheid voor het proces. Het eerste medische curriculum van PBL in Noord-Amerika werd opgericht aan de McMaster University in Toronto in 1969. De Universiteit van New Mexico was de eerste die een medisch PBL curriculum in de Verenigde Staten vast te stellen, en Mercer University School Of Medicine In Georgia was de eerste Amerikaanse Medische school in dienst PBL als haar enige curriculum aanbod. Veel interpretaties van het fundamentele PBL-plan zijn in gebruik in Noord-Amerikaanse medische scholen. Gemeenschappelijke kenmerken zijn onder meer discussies in kleine groepen over biomedische problemen, een facultaire rol als facilitator en de relatieve onafhankelijkheid van de student van geplande colleges. De voordelen van PBL worden gezien als veel groter dan de nadelen ervan, en de auteurs concluderen dat het uiteindelijk op alle onderwijsniveaus een breder gebruik zal zien.