Plaka w nowo narodzonym państwie greckim
od czasu zmiany stolicy Grecji z Nafplio na Ateny, Plaka stała się obecnie Syntagmą dla Aten. To, co sprawiło, że stało się to rzeczywistością, to połączenie greckich rebeliantów, które zainspirowało ludzi z całego świata, ale także grecką stolicę, która powstała wewnątrz (na wyspy) i poza Grecją, od greckich bankierów, armatorów i kupców. Bogaci Grecy z Całej Europy i Azji, którzy wspierali wojnę grecką, zaczęli myśleć o powrocie do ojczyzny. W ten sposób powstały neoklasycystyczne budowle w Atenach.
w konsekwencji Klasa miejska nowego państwa zaczęła budować nowe budynki w zniszczonych po wojnie Atenach. Ale ponieważ Plaka miała wiele zabytków, obszar ten był chroniony przed ateńskim planowaniem urbanistycznym. Od 1930 roku stara Agora zaczęła być zachowana od państwa.
po tym, jak Ateny stały się wolnym miastem, ludzie odziedziczyli wszystkie zabytki, które pozostały po wiekach: Partenon, Hefesteion, Eretheion, Pomnik Lysikratesa, wiatr wież, Rzymska Agora, Fetyhie i Meczet Tzistirakis, nawet mury lub ich części istnieją do dziś.
na tym wstępnym planie po raz pierwszy omówiono wykopaliska w Atenach jako główny priorytet współczesnego państwa greckiego. Tak więc architekci zmapowali Ruiny, w sumie 115 świątyń, MUR Haseki, który otaczał miasto, średniowieczne i osmańskie zabytki, dziedzictwo Wschodu i zachodu do miasta Ateny.
Cleanthis i Schaubert zaplanowali wolną przestrzeń na wykopaliska w Atenach, aby pokazać przeszłość miasta. Obaj byli uczniami K. F. von Shinkela (1781-1841), być może najważniejszego architekta neoklasycznego w Niemczech. W konsekwencji podążali oni za linią jego nauczycieli i posuwali się naprzód w planie miasta Ateny.
w grudniu 1833 Plan Aten był już prawem, po tym jak Ateńczycy zapewnili, że wymienią na ten cel swoje domy. Mimo to zareagowali na pierwotny plan i rząd nie był w stanie go narzucić. Zatrudniono więc nowego architekta, Leo von Klenze, w celu opracowania kolejnego planu. Ten drugi plan z 1834 r.nie różnił się od tego, że ulice były węższe, a place mniejsze.
w związku z tym plan ten nie został również zatwierdzony przez społeczeństwo, ponieważ Ateny były pierwszą stolicą, więc nowe budynki i faza budowy zostały już rozpoczęte, zanim jakikolwiek plan mógł zostać narzucony. Tak więc tylko te zabytki, które były wyraźnie widoczne, zostały faktycznie uratowane. W jego centrum znajdowały się ulice Athinas, Ermou i Aiolou. Nie było większych zmian niż skwery i ślady archeologiczne. Budynki z tego okresu, gdzie dom historyka Finley, rizaris home, Lasanis i Hatzikiriakoy.
