soms, wanneer een componist/arrangeur opwinding of complexiteit wil toevoegen aan een deel van de muziek, is een eenvoudig begeleidingspatroon gewoon niet genoeg. Het toevoegen van een of meer bewegende lijnen die de melodie ondersteunen kan een homofone textuur dikker maken terwijl de melodische helderheid die homofonie definieert, behouden blijft.
hier zijn enkele voorbeelden van de melodie uit de vorige sectie gearrangeerd voor strijkkwartet met contramelodieën.
in dit voorbeeld zou de contramelodie er bekend uit moeten zien. Merk op dat de altviool en cello zorgen voor een achtste begeleidingspatroon gebaseerd op akkoordtonen.in dit voorbeeld zien we viool 2 die harmonieert met de melodie en de altviool die een gesyncopieerde contramelodie speelt. De altviool en cello hebben eenvoudige ritmische figuren die in elkaar passen als stukjes van een puzzel. De altviool speelt meestal op beats 1, 2 en 4, terwijl de cello speelt meestal op beats 1, 3 en 4.in dit voorbeeld heeft de cello de melodie, viool 1 heeft de contramelodie, en de overige instrumenten zijn in harmonie met viool 1. Merk op hoe het gebruik van staccato noten en rusten ruimte geeft voor de melodie van de cello om door de textuur te zingen.dit voorbeeld laat zien wat er gebeurt als een melodische lijn volledig is geharmoniseerd in een homofone textuur. Deze textuur komt vaak voor in zettingen van hymnen. Merk op dat elke regel Apart is, maar afhankelijk is van viool 1 ‘ s melodie.