historia i ewolucja spódnic

od Maxis do Minis i każdej spódnicy pomiędzy

jeśli istnieje jeden rodzaj odzieży, który miał bogatą historię przez wieki, jest to zdecydowanie spódnica. Od spódnicy tkanej słomą z 3900 r.p. n. e. w Armenii po gamę dostępnych obecnie spódnic maxis, midis i mini (i wszystko pomiędzy), spódnice zdominowały damską garderobę. Pomimo tego, że spódnica zaczynała jako standardowy ubiór zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet we wszystkich starożytnych kulturach, takich jak Azja i Egipt, stała się garderobą niezbędną dla kobiet w Europie Zachodniej i obu Amerykach. Tutaj przyjrzymy się bliżej fascynującej historii spódnic-od ich wczesnych początków do stylów, które stały się faworytami wśród kobiet w każdym wieku.

Starożytny Egipt

spódnica sięga wieków w starożytnym Egipcie. Co ciekawe pierwsze „spódnice” były noszone przez mężczyzn. Te proste szaty były podobne do owiniętej spódnicy, która była zapięta w talii, zwanej Shendyt. Spódnica ta została wykonana z lokalnych materiałów, które w tym przypadku były lniane (len). Był lekki i przewiewny, idealny na upalną i wilgotną pogodę w Egipcie. Najbogatsi i najbardziej wpływowi ludzie nosili lżejsze i cieńsze spódnice, podczas gdy robotnicy i robotnicy nosili-głównie – bawełniane przepaski. Kobiety natomiast preferowały sukienki. Były one podłużne i przeważnie białe. Podobnie jak w przypadku mężczyzn, im niższa pozycja w społeczeństwie, tym tańsza tkanina.

spódnice w średniowieczu

w średniowieczu wraz z postępem tkactwa i krawiectwa, mężczyźni mogli zacząć nosić dopasowane spodnie i rajstopy. Widzimy odejście od tego rodzaju odzieży dla mężczyzn, ponieważ ich upodobania zmieniły się w tuniki i wyroby pończosznicze. Dla kobiet sukienki były nadal bardzo zszywek wybór odzieży. Zostały one przycięte, aby podążać za liniami ciała aż poniżej talii, z osobną, pełniejszą spódnicą przyszytą do gorsetu. Suknie były noszone przez kobiety przez cały czas aż do końca XIX wieku, kiedy to zaczęły pojawiać się różne stroje.

XIX-wieczny ubiór

w epoce wiktoriańskiej dominowały sukienki, a etykieta ubioru była bardzo surowa. Sukienki pokrywały całe ciało, a Gorsety i biustonosze były niezbędne we wczesnej wiktoriańskiej garderobie kobiet. Jednak zaczęło się to zmieniać pod koniec 1890 roku, kiedy kobiety przyjęły bardziej aktywny tryb życia, z jazdy konnej, jazdy na rowerze i chodzenia. We wczesnych latach ery edwardiańskiej szalały oddzielne kurtki i spódnice, dzięki czemu stroje były mniej restrykcyjne niż poprzedni surowy okres wiktoriański. Od 1886 r. spódnice stały się mniej przycięte, a ich draperia opadła w prostsze linie.

od lat 90.XX wieku popularność spódnicy jako osobnego elementu garderoby naprawdę rosła i nabrała rozpędu. W tym czasie duszne sukienki pełnej długości były wymieniane na bardziej praktyczne ubrania. Jednak spódnice nadal uderzają w podłogę i trwało to aż do 1910 roku, z spódnicą hobble.

XX wiek: spódnice stają się ikoną

XX wiek był czasem eksperymentów i innowacji w wielu aspektach społeczeństwa. Spódnica zdecydowanie rozwinęła się w tym okresie z szeroką gamą nowych długości i typów spódnic. Chociaż spódnice na początku były pełne, pod koniec wieku wprowadziliśmy szeroki asortyment rodzajów spódnic. Od spódnicy hobble w 1910 roku do mini spódnicy z 1960 roku, spódnica bardzo ewoluowała w tej epoce.

podczas ryczących lat dwudziestych, linie hemlines zaczęły rosnąć, a styl flapper wpłynął na kobiety w świecie zachodnim. Długość rąbka wzrosła do nieco poniżej kolana w połowie dekady, dzięki czemu przebłyski nóg można zobaczyć, gdy kobiety tańczyły lub chodziły. Jednak sytuacja zmieniła się po Wielkim Kryzysie, kiedy sznury znów spadły do połowy łydki do podłogi, a stroje stały się skromniejsze.

w latach 40.spódnice (i ogólnie stroje) stały się jeszcze bardziej ponure, ze wszystkimi ograniczeniami w odzieży podczas ii Wojny Światowej. Moda utylitarna była modą, podczas gdy tańsze tkaniny zyskały na popularności, a proste spódnice o linii A lub proste były pożądane. W latach 50. moda powróciła do swoich bardziej ekstrawaganckich korzeni, z Diorem i jego „nowym wyglądem”. Obszerne spódnice z jego wyglądem linii A i ołówkowe spódnice w linii H Diora zostały przyjęte przez kobiety w świecie zachodnim.

prawdziwa rewolucja wydarzyła się jednak w następnej dekadzie, w latach 60., Z minispódniczką Mary Quant. Po raz pierwszy kobiety miały swobodę wyboru długości spódnicy, ale długość mini była na miejscu! Od tego czasu minispódniczki były częścią wielu kobiecych garderoby, z wyjątkiem lat 70. i mody hipisowskiej, kiedy to wprowadzono chłopskie spódnice z dłuższymi liniami.

od lat 70.i do tej pory żaden typ (i długość spódnicy) nie zdominował mody na długie, z stylami mini, krótkimi i kostkowymi pojawiającymi się obok siebie na ulicy.

Dla NAS spódnice są niezbędnym elementem garderoby i uwielbiamy je projektować. Od spódnic midis o linii a do spódnic maxi, od spódnic ołówkowych po faux wrap, uważamy, że spódnica może zdziałać cuda dla każdej kobiecej stylizacji. Uzupełniając swoją sylwetkę, lub ukrywając swoje słabości i podkreślając pożądane partie ciała, to twój wybór, aby znaleźć swój własny styl!

jeśli interesuje Cię historia mody i odzieży, sprawdź te fascynujące blogi:

kultowa ołówkowa spódnica i jej początki

wystawa Dior

Historia T-shirtu