wat een grap uit 1917 over de geschiedenis van de badkuip ons kan vertellen over moderne hoaxes

toen badkuipen voor het eerst naar de Verenigde Staten kwamen in 1843, een artikel gepubliceerd in 1917 beweerde, creëerden ze een bittere controverse: sommige mensen vonden ze te decadent, anderen te ongezond. Steden probeerden baden te verbieden. Het kostte president Millard Fillmore het installeren van een badkuip in het Witte Huis voor hen om algemeen geaccepteerd te worden.

het artikel van journalist H. L. Mencken was fascinerend. Het was ook volledig vals. Mencken had het allemaal verzonnen, deels voor vermaak tijdens de sombere dagen van de Eerste Wereldoorlog, maar ook om een punt te maken over hoe snel een leugen conventionele wijsheid kan worden.

dat is een les die 99 jaar later nog steeds relevant lijkt. Het laat zien dat valse “feiten” viraal gingen, en nieuwsberichten werden samengevoegd en doorgegeven, lang voor Twitter, of kettingmails, of het internet, of zelfs het concept van een virus zelf. Stephen Colbert zou kunnen zijn gekomen met de term ” waarheid — – iets dat waar voelt, zelfs als het niet is. Maar 80 jaar eerder bespotte Mencken het al.

De fascinerende (en valse) feiten over de geschiedenis van het bad

Hier zijn een paar van de “feiten” Mencken schreef over de geschiedenis van de bad — een geschiedenis die, toen hij het schreef, behandeld met alleen een tijd van 75 jaar in het verleden:

• Een Britse aristocraat Lord John Russell, had de uitvinder van de bad in 1828, maar door 1835 werd gezegd dat “de enige man in Engeland” wie gebaad elke dag.De eerste Amerikaanse badkuip werd geïnstalleerd op 20 December 1842 in Cincinnati. Het was bekleed met lood en woog 1750 Pond.
• badkuipen werden na hun introductie zeer controversieel — experts vonden dat ze ofwel een ondemocratische uitvinding waren, ofwel een ongezonde.Philadelphia en Boston probeerden beide baden uit gezondheidsoverwegingen te verbieden. Maar Mencken betoogde dat de echte reden was gebaseerd op inkomensongelijkheid: Rijk kon veroorloven badkuipen, en dus de armen waren inherent verdacht van hen.Uiteindelijk werd president Millard Fillmore een liefhebber van baden en installeerde een badkuip in het Witte Huis. “Tegenstanders maakten veel van het feit dat er geen badkuip was op Mount Vernon, of op Monticello, en dat alle presidenten en andere Magnifico’ s uit het verleden hadden kunnen opschieten zonder dergelijke monarchische luxe.”

lang voordat het internet aggregatie gemeengoed maakte, was het gebruikelijk dat kranten elkaars artikelen herdrukden. En net als vandaag, bouwde viraliteit op zichzelf. Verhalen die populair bleken te zijn bleven herdrukt omdat ze populair waren. Een lijst van “maxims to guide a young man” werd in het midden van de jaren 1800 herdrukt door minstens 28 kranten.

en zo begon Mencken ‘ s verhaal zich te verspreiden, geaccepteerd alsof het waar was. Eerst verscheen het in andere kranten, vervolgens in medische tijdschriften; uiteindelijk werden de “feiten” die hij uitvond op de vloer van het Congres Geciteerd.Acht jaar na de publicatie van het eerste artikel bekende Mencken. Hij had alles verzonnen. “Alles wat ik vandaag wil doen is herhalen, in de meest plechtige en afschuwelijke termen, dat mijn geschiedenis van de badkuip, gedrukt op Dec. 28, 1917, was pure buncombe, ” schreef hij. “Als er feiten in zaten, kwamen ze er per ongeluk en tegen mijn ontwerp in. Maar vandaag is het verhaal in de encyclopedieën. Geschiedenis, zei een grote Amerikaanse waarzegger, is onzin.”

The lessons of the bathtub story are still true

Mencken claimt dat hij niet wist dat dit zou gebeuren, en dat hij het bathtub story overduidelijk belachelijk vond toen hij het schreef. Maar net zoals mensen vandaag de dag woedend worden over verhalen uit de ui die bedoeld zijn als satire, valt er altijd iemand voor.

dat is niet veranderd. We zijn gewoon beter in het kwantificeren van het fenomeen. Een studie gepubliceerd in het tijdschrift PLOS One onlangs bleek dat het zeven keer langer duurt om een vals gerucht op Twitter ontmaskeren dan om een waar gerucht te bewijzen.Mencken maakte een punt niet alleen over domme geruchten of satirische grappen, maar over de geschiedenis zelf, en hoe snel een uitspraak van mond tot mond gaat naar conventionele wijsheid.Hij noemde een serieuzer voorbeeld: de Republikeinse conventie van 1920, waar de toekomstige president Warren G. Harding de nominatie kreeg door middel van onderhandelingen in een rookgevulde kamer. Twee verschillende verhalen gingen de ronde over wie verantwoordelijk was. Mencken stelde een derde Voor: er was geen meesterbrein, alleen gedelegeerden die in een hete zomer oververhit raakten en naar huis wilden.Mencken wist dat mensen zich jaren aan de waarheid vastklampen voordat psychologisch onderzoek ontdekte dat het ontmaskeren van mythen averechts kan werken.”For years past American historians have been investigating the orthodox legends. Bijna allemaal blijken ze onzin te zijn. Toch blijven ze in de geschiedenisboeken van de school en elke poging om ze eruit te krijgen veroorzaakt een vreselijke ruzie, en degenen die het maken worden beschuldigd van allerlei verraad en buit, ” schreef hij. “De waarheid is inderdaad iets dat de mensheid, om een of andere mysterieuze reden, instinctief niet leuk vindt.”

niets bewijst dat meer overtuigend dan het badkuipverhaal. Ondanks Mencken ‘ s ontkenning ervan, bleef het tientallen jaren circuleren. In 2001 herhaalde de Washington Post nog steeds de mythe, die ze moest intrekken.