met het jaar dat afloopt, kijken veel mensen naar de toekomst. 1 januari komt eraan, en het nieuwe jaar belooft altijd een nieuwe start, een nieuwe ronde en een nieuwe poging tot de Gouden ring.
het is tijd om de balans op te maken, de lessen van onze successen en mislukkingen in de afgelopen 12 maanden op te slaan en onze hoop en dromen voor de komende 12 maanden vast te leggen. Sommige mensen maken resoluties, voelen in de vernieuwing van de jaarlijkse cyclus de kracht om zichzelf te remake naar een beter plan: dunner, gezonder, meer gericht, rijker, slimmer… gelukkiger.
anderen stellen doelen. “Rond deze tijd volgend jaar, zal Ik x hebben gedaan.” veel mensen zullen je vertellen dat de sleutel tot het stellen van slimme doelen is om S. M. A. R. T. doelen te stellen. Heck, ik heb gezegd dat de sleutel tot het stellen van doelen is het stellen van S. M. A. R. T. doelen. Dat zijn doelen die specifiek, meetbaar, haalbaar, Relevant en tijdgebonden zijn; “verlies 10 pond tegen het einde van februari” in plaats van “afvallen”, bijvoorbeeld.
Er valt natuurlijk veel te zeggen voor die aanpak. Het idee achter S. M. A. R. T. doelen is dat het je iets concreets en realistisch geeft om naar toe te werken, en de hersenen lijken dat soort dingen leuk te vinden. Vage doelen geven de tricksy hersenen te veel speelruimte: “Hey, Ik ben afgevallen. Slechts 2 pond, maar cool! Ik denk dat dat betekent dat ik een extra dubbele karamel fudge-notenbrownie Vanilla sundae verrassing kan bestellen vanavond!”Onredelijke doelen gewoon ons ingesteld voor mislukking, en de tricksy hersenen zullen profiteren van dat, ook: “Awww, ik ben 2 pond aangekomen. Ik zal deze week nooit 400 pond verliezen. Ik kan net zo goed een extra double-karamel fudge-nut brownie Vanilla sundae verrassing bestellen vanavond….”
The Power of D. U. M. B. Goals
er is niets mis en bijna alles goed met S. M. A. R. T. goals. Je moet een stel redelijke doelen voor jezelf en gooi jezelf in hen met al je macht. Helemaal.
maar …
ik denk dat er ook een plaats in ons leven is voor D. U. M. B. doelen. Gevaarlijk onbereikbaar, monsterlijk grote doelen. Doelen die ons niet alleen op een mislukking hebben gezet, maar het vrijwel garanderen. Grote gewaagde doelen die onze vrienden laten denken dat we gek zijn en onze vijanden denken dat we… nou, ze denken dat we ook gek zijn.
ik heb het niet over schijndoelen, hier-doelen die we niet van plan zijn na te streven. Zoals “Marry Angelina Jolie” (het zal gebeuren!) of “IBM overnemen en er een keten van schoenenwinkels van maken”. Ik heb het over doelen die onze wildste dromen vervullen, doelen die misschien een beetje te groot voor ons zijn, maar niet helemaal onbereikbaar. Het soort doelen dat je van buiten kunt bereiken, het soort waar je naar iemand kunt wijzen die niet heel anders is dan jezelf en kunt zeggen: “waarom zij en niet ik?”
belangrijker, ik heb het over echte doelen, doelen waar je jezelf in zult gooien, met alle intentie om ze te bereiken, ook al zijn de kansen tegen je. Doelen als:
- verdriedubbel mijn inkomen.
- Start een miljoenenbedrijf en laat aan het eind van het jaar een winst zien.
- verzin iets wat iedereen nodig heeft en dat niemand ooit gemaakt heeft.
- Start een website en ontvang tegen juni 100,00 bezoekers per dag.
als je de logica van S. M. A. R. T. goal-setting volgt, zijn D. U. M. B. goals een heel slecht idee. Ze zijn niet haalbaar. Ze zijn gevaarlijk onbereikbaar, bijna onbereikbaar, heerlijk onbereikbaar. Je zou een idioot moeten zijn om D. U. M. B. doelen te stellen-je bent gewoon jezelf op te zetten voor mislukking, en mislukking, het wordt geïmpliceerd, is inderdaad een slechte zaak.
maar ik vraag me af. Heeft iemand ooit succes bereikt zonder te falen langs de weg? Hebben de grootste successen niet de grootste mislukkingen gehad of op zijn minst geriskeerd? Hier is er één, uit mijn hoofd: begin jaren ’80 stal een jonge Bill Gates een besturingssysteem en liep IBM’ s kantoren binnen en vertelde hen het van hem te kopen. Ik bedoel, echt-een punk kind probeerde een besturingssysteem te verkopen aan ‘ s werelds toonaangevende computerfabrikanten! Dat is D. U. M. B.!
het zit zo: falen is goed voor je. OK, niet elke mislukking-niet stoppen bij een 4-way kruispunt wanneer er een semi-truck met zijn breaks uit lager op de cross street waarschijnlijk is niet goed voor je. Maar in de meeste dingen is het falen dat ons de lessen leert die we nodig hebben om te slagen.
de emotionele kosten van het niet bereiken van onze doelen zijn groot, dat zal ik niet ontkennen. Maar wat zijn de psychische kosten van falen tegenover de psychische kosten van het niet stellen van doelen buiten onze capaciteiten uit angst en gebrek aan vertrouwen in onszelf? Dat wil zeggen, Wat is de waarde van het niet proberen, omdat we vrezen, voordat de eerste stap wordt gezet, dat we zullen falen?
inderdaad, wat zijn we onszelf op te zetten voor door het spelen van het S. M. A. R. T.? Een leven van kleuren binnen de lijnen, van het houden van al onze eenden op een rij, zodat iemand anders het genoegen kan hebben om ze te plukken in de schiettent?
Ik zeg je niet om S. M. A. R. T. doelen te verlaten. Eerlijk gezegd, als je iets gedaan wilt krijgen, is S. M. A. R. T. de manier om te gaan. Maar zorg ervoor dat je af en toe ook D. U. M. B. speelt. Stel uw nette haalbare doelen en stel dan een paar meer naast hen, een paar doelen drie of vier of 20 of 2000 stappen buiten uw bereik. Ga voor het goud, schiet voor de sterren, cliché voor het cliché!
dit jaar is het smart money gericht op D. U. M. B.-doelen.
Uitgelichte foto door: engin akyurt via unsplash.com