When All Hell Breaks Loose

Hiob 1:1-22

„był człowiek w ziemi Uz, którego imię było Hiob, a ten człowiek był nienaganny i uczciwy, ten, który bał się Boga i odwrócił się od zła. Urodziło mu się siedmiu synów i trzy córki. Posiadał on 7000 owiec, 3000 wielbłądów, 500 jarzm wołów i 500 osłów, i bardzo wiele sług, tak, że człowiek ten był największy ze wszystkich ludzi na wschodzie. Jego synowie chodzili i urządzali ucztę w domu każdego z nich w jego dniu, a oni wysyłali i zapraszali swoje trzy siostry do jedzenia i picia z nimi. A gdy dni święta biegły, Hiob wysyłał i poświęcał je, a on wstawał wcześnie rano i składał całopalenia według liczby ich wszystkich. Dla Hioba powiedział, ” może być tak, że moje dzieci zgrzeszyły, i przeklął Boga w swoich sercach. Tak czynił Hiob nieustannie.

„był taki dzień, kiedy synowie Boży przyszli, aby stawić się przed Panem, a Szatan także przyszedł między nich. Pan rzekł do szatana: „skądże przyszedłeś? Szatan odpowiedział Panu i rzekł: „od chodzenia po ziemi i od chodzenia po niej w górę i w dół.”I rzekł Pan do szatana,” czy uważaliście mojego sługę Hioba, że nie ma nikogo podobnego do niego na ziemi, człowiek nienaganny i prawy, który boi się Boga i odwraca się od zła? Szatan odpowiedział Panu i rzekł: „czy Hiob boi się Boga bez powodu? Czy nie umieściłeś żywopłot wokół niego i jego domu i wszystkiego, co ma, z każdej strony? Pobłogosławiłeś pracę jego rąk, a jego posiadłości wzrosły w ziemi. Ale wyciągnij rękę i dotknij wszystkiego, co ma, a on będzie Cię przeklinać w twarz.”I rzekł Pan do szatana,” Oto, wszystko, co ma jest w ręku Twoim. Tylko przeciwko niemu nie wyciągaj ręki.”I wyszedł Szatan od oblicza Pańskiego.

był taki dzień, kiedy jego synowie i córki jedli i pili wino w domu swego najstarszego brata, przyszedł posłaniec do Hioba i rzekł: „woły orały, a osły pasły się obok nich, a Sabejczycy padli na nich, wzięli je i powalili sługi ostrzem miecza, a ja sam uciekłem, aby ci powiedzieć.”Gdy on jeszcze mówił, przyszedł inny i rzekł:” ogień Boży spadł z nieba i spalił owce i sługi i pochłonął je, a ja tylko uszedłem, aby ci powiedzieć.”Gdy on jeszcze mówił, przyszedł inny i rzekł:” Chaldejczycy utworzyli trzy grupy i uczynił najazd na wielbłądy, wziął je i powalił sługi ostrzem miecza, a ja sam uciekłem, aby ci powiedzieć.”Gdy on jeszcze mówił, przyszedł inny i rzekł:” Twoi synowie i córki jedli i pili wino w domu swego najstarszego brata, a oto wielki wiatr przeszedł przez pustynię i uderzył w cztery kąty domu, i spadł na młodzieńców, i umarli, a ja tylko uciekłem, aby ci powiedzieć.”

” wtedy Hiob wstał i rozdarł szatę, ogolił głowę, upadł na ziemię i oddał cześć. I rzekł: „nagi przyszedłem z łona matki mojej, i nagi powrócę. Pan dał, a Pan zabrał; niech będzie błogosławione imię Pańskie.”

” w całej tej pracy nie zgrzeszył ani nie oskarżył Boga o zło.”

z Księgi Hioba wynika, że Hiob został uderzony, bo był sprawiedliwy. Hiob stawia kłamstwo w podejrzeniu, że cierpią tylko Niegodziwcy. Czasami cierpią ci, którzy są dobrzy; niegodziwi ludzie często prześladują i szkodzą sprawiedliwym. Niemniej jednak, podejrzenie pozostaje, nawet wśród rzekomego ludu Bożego, że jesteśmy karani za naszą niegodziwość w teraźniejszości.

dowody na to dość śmiałe twierdzenie są widoczne w sposobie, w jaki reagujemy na próby i testy. Kiedy cierpimy, prawie nieświadomie z naszych ust wypływa krzyk: „Dlaczego Bóg mi to robi?”Nawet jeśli nigdy nie wyraziliśmy naszego przerażenia w obliczu obrażeń lub nie zakwestionowaliśmy naszej sytuacji, gdy cierpialiśmy, mamy każdą znaną osobę, która traktowała rannych tak, jakby byli przyczyną ich własnego żalu.

w tym konkretnym orędziu nie interesują mnie czasy, kiedy jesteśmy tylko irytowani lub niewygodni. Każdy z nas doświadczył czasów, kiedy irytacje mnożą się, aż stajemy się irytowani do tego stopnia, że nie jesteśmy w stanie rozsądnie odpowiedzieć. W dzisiejszym orędziu mówię o czasach, kiedy wydaje się, że całe piekło spiskowało przeciwko nam. Mówię o tych czasach, kiedy lekarz mówi: „Musisz usiąść, zanim powiem ci wyniki badań.”Być może jest to moment, w którym współmałżonek mówi: „już cię nie kocham. Znalazłem kogoś innego.”To może być czas, kiedy policja stanęła przy drzwiach i powiedziała:” przepraszam, że cię informuję … ”

Dołącz do mnie w odkrywaniu reakcji pobożnej osoby na nieoczekiwany i nieuzasadniony atak. Job doświadczył miażdżących ciosów, które powinny zniszczyć każdą osobę. Niemniej jednak Hiob był pobożnym człowiekiem, który zachował swoją uczciwość, gdy rozpętało się piekło.

życie Pobożnego człowieka – ” był człowiek w ziemi Uz, którego imię było Hiob, a ten człowiek był nienaganny i uczciwy, ten, który bał się Boga i odwrócił się od zła. Urodziło mu się siedmiu synów i trzy córki. Posiadał on 7000 owiec, 3000 wielbłądów, 500 jarzm wołów i 500 osłów, i bardzo wiele sług, tak, że człowiek ten był największy ze wszystkich ludzi na wschodzie. Jego synowie chodzili i urządzali ucztę w domu każdego z nich w jego dniu, a oni wysyłali i zapraszali swoje trzy siostry do jedzenia i picia z nimi. A gdy dni święta biegły, Hiob wysyłał i poświęcał je, a on wstawał wcześnie rano i składał całopalenia według liczby ich wszystkich. Dla Hioba powiedział, ” może być tak, że moje dzieci zgrzeszyły, i przeklął Boga w swoich sercach. Tak czynił Hiob nieustannie.”

zło przychodzi do całej ludzkości. Tylko dlatego, że jesteśmy chrześcijanami, nie zwalnia nas od urazów i ran wspólnych dla całej ludzkości. Przeżywając swoje życie, czy to sobie uświadamiamy, czy nie, każdy z nas przygotowuje się do wieczności. Kiedy odchodzimy od tego życia, wszystko, co pozostawiamy, co ma nawet obietnicę pewnej miary trwałości, to pamięć o tym, jak żyliśmy; a to dziedzictwo ma zanikać wraz z upływem czasu. Sposób, w jaki żyjemy, ma jednak ogromny wpływ nie tylko na życie przyszłe, ale także na życie obecne.

Przejście rozpoczyna się nietypową konstrukcją w języku hebrajskim. Angielski dokładnie odzwierciedla nie tylko intencje autora, ale także precyzyjną gramatykę. Zamiast zaczynać zdanie od czasownika, jak to zwykle bywa w hebrajskim zdaniu, zaczyna się od rzeczownika – ” człowiek.”Powodem tego wydaje się być nacisk na wydarzenia, które mają być powiązane, zamiast zachęcać czytelnika do wciągnięcia w drugorzędne cechy wydarzeń. Autor nie chce, abyśmy wpadli w obsesję na punkcie tego, kim był i gdzie mieszkał; jego imię i miejsce zamieszkania nie są ważne. To jego charakter jest niezbędny dla wszystkiego, co boski autor będzie odnosił.

jaka była praca? Według tekstu był „nienaganny i prawy”, „bał się Boga” i ” odwrócił się od zła.”Hiob był „nienaganny”, tłumacząc Hebrajski termin tam, który jest po raz pierwszy użyty w Piśmie Świętym Noego . Słowo to sugeruje, że Hiob był człowiekiem uczciwym, albo że był człowiekiem bez wyraźnej wady moralnej. Co więcej, ten aspekt charakteru Hioba jest potwierdzony przez Boga, gdy on zaświadczył o swoim charakterze przed szatanem . Jego żona również świadczyła o jego uczciwości .

Hiob był również „uczciwy”, nie odbiegał od boskiego standardu sprawiedliwości. Połączenie tych dwóch terminów,” nienaganny „i” wyprostowany ” wskazuje na szczyt moralnej doskonałości. Hiob nie był plastyczny, raczej prawdziwy, a uczciwość i staranne unikanie czegokolwiek, co mogłoby zhańbić Boga charakteryzowały jego życie.

Hiob również ” bał się Boga.”Był pełen szacunku wobec Boga, wiedząc, że Bóg rządzi jego życiem i że Bóg również rządził jego życiem. Miał pełen szacunek dla Boga, poświęcając czas na wywyższenie imienia Pana zarówno przez formalne uwielbienie, jak i przez sposób, w jaki prowadził swoje życie.

wreszcie Hiob ” odwrócił się od zła.”Hiob nie tylko czynił to, co było słuszne, ale także unikał wszystkiego, co Bóg określił jako grzeszne. Ponieważ” bał się Boga”, postanowił nie potknąć się o grzech. Hiob nie stworzył własnego zestawu zasad, ale rygorystycznie przestrzegał tych standardów, które ustanowił Bóg.

ci, którzy odwracają się od zła, nie będą próbowali usprawiedliwiać niegodziwości, ustanawiając swój własny standard sprawiedliwości. Wiele osób decyduje dziś, że mogą ustanowić własny standard życia. Postanawiają, że będą żyć razem, sprawdzając, czy są zgodni, chociaż taka rozpustność jest potępiona przez Boga. Starają się usprawiedliwić poddanie się swoim własnym pragnieniom poprzez odwoływanie się do popularnych, bezbożnych uczuć, pytając: „Jak to, co złe, może czuć się tak dobrze.”Stają się więźniami własnych namiętności i w ten sposób poświęcają zażyłość zarówno z Bogiem, jak i ze sobą nawzajem.

Job był zamożnym człowiekiem; był Warrenem Buffetem lub Billem Gatesem tamtego dnia. Nabył niewyobrażalne bogactwa w postaci bydła. Ogromne stada zwierząt gospodarskich wymagały ogromnych gospodarstw rolnych i dużej orszaku służących. Miał Owce do dostarczania wełny i mięsa, wielbłądy do transportu i żywności, woły do pracy na ziemi i do dostarczania mleka i mięsa, i miał osły, które były cenione za mleko, przysmak w tym dniu, i za ich zdolność do transportu towarów.

bogactwo Hioba pozwoliło mu i Jego dzieciom żyć w luksusie. Jego synowie mieszkali w domach, a nie w namiotach. Zbierali się od czasu do czasu na ucztę, być może w urodziny. Niemniej jednak Hiob obawiał się, że jego dzieci mogły zgrzeszyć i dlatego ofiarował całopalenia za każde ze swoich dzieci, wstawiając się za Bogiem, na wypadek gdyby któreś z jego dzieci zaczęło lekceważyć Pana.

działania tego pobożnego człowieka zachęcają nas do troski o duchowe dobro naszych dzieci. Pobożni rodzice wstawiają się za swoimi dziećmi, błagając Boga, aby był dla nich miłosierny i prosząc, aby je nawrócił. Rodzice nie mogą zakładać, że ich dzieci są zbawione tylko dlatego, że zostały wzbudzone w wierze, ale muszą ustawicznie szukać oblicza Pana, dopóki nie będą pewni, że ich dziecko postępuje w wierze.

w sumie Hiob cieszył się szacunkiem wszystkich, którzy go znali. Ludzie nie tylko podziwiali Hioba z powodu jego bogactwa, ale także podziwiali go za jego charakter. Ludzie nie postrzegali go jako obłudnego lub dwulicowego. Później, po tym, jak całe jego bogactwo i rodzina, a nawet jego zdrowie zostało usunięte, jego trzej przyjaciele przyszli mu współczuć i chociaż zranili go głęboko i skrzywdzili bardzo, nadal byli jego przyjaciółmi.

ich błąd polegał na tym, że musieli wyjaśnić, co stało się z Hiobem. O ile bardziej znacząca byłaby ich obecność, gdyby byli zadowoleni, że po prostu są z nim obecni, zamiast myśleć, że muszą mu doradzić, jak odwrócić jego sytuację. Chociaż w wyniku ich nierozsądnej rady zostali odsunięci od siebie, ostatecznie Hiob i jego przyjaciele pogodzili się .

próba Pobożnego człowieka — „był taki dzień, kiedy synowie Boży przyszli, aby stawić się przed Panem, a Szatan także przyszedł między nich. Pan rzekł do szatana: „skądże przyszedłeś? Szatan odpowiedział Panu i rzekł: „od chodzenia po ziemi i od chodzenia po niej w górę i w dół.”I rzekł Pan do szatana,” czy uważaliście mojego sługę Hioba, że nie ma nikogo podobnego do niego na ziemi, człowiek nienaganny i prawy, który boi się Boga i odwraca się od zła? Szatan odpowiedział Panu i rzekł: „czy Hiob boi się Boga bez powodu? Czy nie umieściłeś żywopłot wokół niego i jego domu i wszystkiego, co ma, z każdej strony? Pobłogosławiłeś pracę jego rąk, a jego posiadłości wzrosły w ziemi. Ale wyciągnij rękę i dotknij wszystkiego, co ma, a on będzie Cię przeklinać w twarz.”I rzekł Pan do szatana,” Oto, wszystko, co ma jest w ręku Twoim. Tylko przeciwko niemu nie wyciągaj ręki.”I wyszedł Szatan od oblicza Pańskiego.

każda nowa część relacji o cierpieniu Hioba zaczyna się od wyrażenia identyfikującego: „teraz był dzień…” rozumiejąc to, wiemy, że nowa scena rozwija się w wersecie szóstym, a kolejna scena otwiera się w wersecie trzynastym. Za pierwszym razem, gdy zmieniamy scenę, przenosimy się z ziemi do nieba. Trzecia scena, która się rozwija, przenosi czytelnika z powrotem na ziemię. Bóg pozwala nam widzieć, co dzieje się za kulisami, chociaż Hiob nie był świadomy tego, co przeciwnik zaplanował przeciwko niemu.

przeciwnik oczernia Hioba i prosi o przesianie go jak pszenicy. Pozwolenie jest udzielane,a pobożny człowiek jest wbity. Bezlitosnymi ciosami bogactwo Hioba znika. Woły i osły są kradzione, owce są strawione przez błyskawice, a jeszcze inny zwiastun nędzy przynosi wiadomość, że wielbłądy zostały porwane. Kiedy każdy z kolejnych posłańców przekazuje wiadomość o dewastacji bogactwa Hioba, informuje on również zataczającego się człowieka o utracie ludzkiego życia. W każdym przypadku słudzy byli zabijani, albo przez najeźdźców, bandytów, albo podczas burzy.

nigdy słowa Salomona nie były prawdziwsze: „człowiek nie zna swojego czasu. Jak ryby, które są brane w złą Sieć, i jak ptaki, które są złapane w sidła, tak dzieci ludzkie są usidlone w złym czasie, kiedy nagle spada na nich” .

jego majątek przepadł, bez środków do życia, można sobie wyobrazić, że nic gorszego nie mogło się stać. Jednak podczas gdy Hiob trawił tę niszczycielską wiadomość, wiadomość o jeszcze bardziej bolesnej stracie była przekazywana temu Pobożnemu człowiekowi. Przyszedł jeszcze inny posłaniec, aby poinformować Hioba, że wszystkie jego dzieci ucztowały w domu najstarszego syna, gdy wielki wiatr zawalił Dom i zabił wszystkie dzieci Hioba.

jak często byliśmy świadkami zniszczeń pozostawionych w wyniku huraganu, tornada, po trzęsieniu ziemi lub po pożarze przez obszar pochłaniający wszystkie domy, a w gruzach, które były kiedyś domem, kobieta lub mężczyzna mówią: „Mam swoją rodzinę. Wszyscy żyjemy.”

dopóki nasze dzieci żyją, nie jesteśmy całkowicie zubożeni. Trudno jednak wyobrazić sobie większe nieszczęście niż odebranie nam naszych dzieci. Hiob otrzymał druzgocącą wiadomość, że jego dzieci—wszystkie-zostały zabite podczas Wielkiej wichury. Być może w pewnym momencie zdruzgotałeś się wieścią, która doprowadziła cię do przekonania, że zostaniesz pozbawiony swoich dzieci, tylko po to, aby otrzymać łaskawe ułaskawienie. Dwa razy zdarzyło się to Lyndzie i mnie. Znamy terror, który towarzyszy groźbie śmierci dla naszych dzieci. Ulga, której doświadczyliśmy, gdy dzieci zostały oszczędzone, była ogromna i zmyła strach, który wcześniej wisiał nad naszym życiem jak ciemna chmura. Jednak większość z nas miłosiernie nigdy nie pozna bolesnej agonii, która pochodzi ze świadomości, że głosy naszych dzieci są na zawsze wyciszone w obecnym wieku.

pozbawiony bogactwa, Hiob był również pogrążony w żałobie po swoich dzieciach. Czytając dalej, zobaczymy, że jeszcze więcej obrażeń zostanie zadanych temu Pobożnemu człowiekowi, gdy przeciwnik będzie kontynuował swój wściekły atak. Job cierpiał intensywny ból fizyczny, a nawet dezercję żony. W końcu wydawało się, że nawet jego przyjaciele opuścili go, a Bóg nie odpowiedział już na jego żałosne krzyki. Jednak w momencie, w którym skupiamy się na tym konkretnym badaniu, Job zwijał się z utraty majątku i utraty rodziny. Próby, które przeżył i jego reakcja na jego przytłaczającą stratę, są tym, co zajmuje naszą uwagę w tej godzinie. Te kwestie są niezbędne dla naszego rozwoju jako pobożnych ludzi.

Hiob wiedział, co się z nim stało, ale nie wiedział, dlaczego tak się dzieje. Podobnie, kiedy doświadczamy poważnych obrażeń, wiemy, co się dzieje, ale tak naprawdę nie wiemy, dlaczego odbywa się proces. Począwszy od wersetu szóstego i kontynuując przez werset dziewiętnasty, nasza uwaga jest przesunięta, aby ujawnić niewidzialne wydarzenia, które poprzedziły jego cierpienie. Dzięki tym informacjom wiemy dlaczego. Zasłona Nieba jest cofnięta i jesteśmy świadkami tego, co dzieje się przed tronem Boga. Pojawia się kilka prawd, o których musimy pamiętać.

pierwszą prawdą objawioną jest to, że Bóg jest suwerenny we wszystkich rzeczach. Bóg zasiada na tronie, pomimo każdego wyglądu. Aniołowie z nieba uczestniczą w nim, a nawet Szatan nie jest w stanie nic zrobić bez Bożego pozwolenia. Bez względu na to, co dzieje się w naszym życiu, Bóg jest na tronie i wszystko jest pod jego kontrolą. Bóg nie dozwala, aby w naszym życiu pojawiło się nic innego, jak tylko to, co będzie dla niego czcią i dla nas korzyścią.

inna prawda jest taka, że Szatan ma dostęp do tronu Boga w niebie. Dziwi cię to? Mamy karykaturę Szatana, który rządzi w Hadesie, Ale Jezus powiedział nam, że jest „władcą tego świata”. Jesteśmy poinformowani, że Szatan chodzi „tam i z powrotem po ziemi” i że chodzi „w górę i w dół po niej” . Ponieważ wszystko to oznacza dla nas w naszych własnych zmaganiach o sprawiedliwość i czystość, musimy zrozumieć, że to złośliwe stworzenie ma również dostęp do obecności Boga.

być może byliśmy pod wpływem epickiego poematu Miltona Raj utracony, w którym Szatan mówi: „lepiej królować w piekle, niż służyć w heav 'N”. jednak Hebrajski tytuł „szatan” zapewnia wgląd. Hebrajskie określenie ha szatan oznacza ” przeciwnika.”Szatan otrzymuje ten tytuł poprzez oczernianie świętych, tak jak czyni to tutaj w pierwszych scenach Księgi Hioba. Częściowo wyjaśnia to rolę Zbawiciela jako naszego adwokata lub obrońcy. W swoim pierwszym liście Jan pisze: „dziatki moje, piszę to do was, abyście nie zgrzeszyli. Ale jeśli ktoś zgrzeszy, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego”.

nie chcę was zostawiać z wrażenia, że Słowo Boże uczy diteizmu czy dualizmu. Jest „jeden Bóg i jeden pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus”. Szatan, chociaż jest potężnym przeciwnikiem, jest jednak stworzoną istotą, która w końcu zostanie wrzucona do dołu, gdzie będzie uwięziony na zawsze. Diabeł jest pokonanym wrogiem, choć na razie jest groźnym wrogiem Sprawiedliwych. Wielką tajemnicą dla ludu Bożego jest cierpliwość Boga w dozwalaniu niegodziwemu, aby nas oczerniał w tym czasie. Nie możemy zrozumieć cierpliwości Boga i ocieramy się niesprawiedliwością oskarżeń starego węża.

tekst przedstawia trzecią istotną prawdę, którą każdy z nas musi pamiętać: Bóg nie znalazł winy u Hioba, tylko Szatan. Bóg nigdy nie potępia swoich dzieci. Zawsze zły oczernia lud Boży. Chociaż Szatan wielokrotnie oczerniał Hioba, Boży werdykt, powtórzony trzykrotnie, jest ” niewinny!”W życiu Hioba nie ma nic, co prowadziłoby Boga do potępienia go. Oskarżenia szatana trwają w całym słowie. Oskarża arcykapłana Jozuego, ale sam Pan strofuje niepobożnego . Objawienie 12:10 informuje nas, że diabeł oskarża świętych Boga Najwyższego we dnie i w nocy, aż w końcu zostanie rzucony na ziemię i osądzony.

kiedy Szatan oczernia lud Boży, w rzeczywistości oczernia Boga. Przyjrzyj się uważnie słowom diabła w Księdze Hioba 1:9-11. „Czy Hiob boi się Boga bez powodu? Czy nie umieściłeś żywopłot wokół niego i jego domu i wszystkiego, co ma, z każdej strony? Pobłogosławiłeś pracę jego rąk, a jego posiadłości wzrosły w ziemi. Ale wyciągnij rękę i dotknij wszystkiego, co ma, a on będzie Cię przeklinać w twarz.

oskarżyciel mówi: „Job boi się ciebie tylko dlatego, że mu płacisz! Chronisz go i wzbogacasz, dopóki cię wielbi. Jest to kwestia umowna. Nie jesteś Bogiem godnym czci! Trzeba „kupić” uwielbienie.”

dlaczego czcicie Pana Boga naszego? Czy to dlatego, że jest Bogiem? A może służysz mu za to, co możesz zyskać ze swojej służby? Czy przechodzisz przez rutynę tylko po to, aby spróbować uciec przed osądem? Czy czcicie i służycie Bogu żywemu, ponieważ jest on Bogiem i godnym waszej najlepszej służby?

trzej przyjaciele Hioba twierdzili, że Hiob cierpiał tak samo, ponieważ zgrzeszył. Cierpienie Hioba nie było wynikiem jego grzechu, ale w ich wysiłkach, aby „naprawić” Hioba, takie było ich założenie. Elihu powiedział, że Bóg karcił Hioba, aby uczynić go lepszym człowiekiem. Było to po części prawdą; jednak głównym powodem cierpienia Hioba było uciszenie bluźnierczych oskarżeń Szatana, udowadniając, że pobożny człowiek czci Boga, mimo że stracił wszystko. Życie Hioba było polem bitwy, na którym rozstrzygnięto istotne i istotne pytanie. To pytanie brzmiało: „Czy Bóg jest godzien czczenia człowieka?”

gdyby Hiob uległ sugestiom swojej żony, gdyby zaakceptował rozumowanie swoich trzech przyjaciół, Szatan okazałby się poprawny. Hiob jednak trzymał się swojej uczciwości, mimo że nie rozumiał, co Bóg czyni. Wytrwały w swojej determinacji, aby zrobić to, co było słuszne, Hiob zadał klęskę księciu ciemności.

jest czwarta prawda, która może nas pocieszyć, gdy cierpimy. Prawda jest taka, że szatan może zranić lud Boży tylko za jego pozwoleniem. W czasie próby trudno jest nam wierzyć, jeśli nie niemożliwe, że dobro może wyniknąć z naszego smutku. Chociaż cytujemy Rzymian 8: 28, praktyka ta jest bardzo trudna. Przypomnijmy słowa Pawła: „wiemy, że tym, którzy miłują Boga, wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu, tym, którzy są powołani według postanowienia jego.”Czy to naprawdę możliwe, że wszystkie rzeczy rzeczywiście działają na naszą korzyść, jeśli miłujemy Pana? Czy zagrożenie urazem lub stratą rzeczywiście działa na nasze dobro? Skorzystalibyśmy z rozważenia reszty słów Pawła w tym kontekście.

„tych, których przewidział, przeznaczył również na upodobnienie się do obrazu Swego Syna, aby mógł być pierworodnym wśród wielu braci. A tych, których przeznaczył, powołał, a tych, których powołał, usprawiedliwił, a tych, których usprawiedliwił, uwielbił”.

lud Boży nie jest przeznaczony do pozostania na zawsze na tej ziemi. Tak samo nasza obecność na ziemi w tym momencie nie jest powodem, dla którego powinniśmy dalej żyć. Chociaż mamy obowiązek wielbić Pana Jezusa, żyjemy w świetle wieczności i żyjemy w oczekiwaniu, że jesteśmy przemienieni na obraz Syna Bożego. Jesteśmy zbawieni na chwałę chwały Chrystusa i spędzimy wieczność dzieląc się w jego majestacie.

jaka błogosławiona wiedza jest dana ludowi Bożemu w słowach, które napisał Jan. „Jesteśmy teraz dziećmi Bożymi, a to, czym będziemy, jeszcze się nie objawiło; ale wiemy, że gdy się on objawi, będziemy mu Podobni, ponieważ ujrzymy Go takim, jakim jest”. Chrześcijanie, widząc chwałę Pana-chwałę, która jest postrzegana, jak służymy sobie nawzajem, jak go czcimy i jak świadczymy innym o Jego łasce, „są przekształcani w ten sam obraz z jednego stopnia chwały w drugi”.

Apostoł Paweł kontynuuje we fragmencie Listu do Rzymian, gdy rozważa naszą obecną sytuację: „Cóż tedy powiemy na te rzeczy? Jeśli Bóg jest dla nas, któż może być przeciwko nam? Kto nie oszczędził własnego syna, ale wydał go za nas wszystkich, jakże i z nim nie da nam wszystkiego łaskawie? Kto wniesie oskarżenie przeciwko wybranym Bożym? Bóg jest Tym, który usprawiedliwia. Kto ma potępiać? Chrystus Jezus jest Tym, który umarł—więcej niż ten, który został wzbudzony—który jest po prawicy Boga, który rzeczywiście wstawia się za nami. Kto oddzieli nas od miłości Chrystusa? Czy ucisk, albo ucisk, albo prześladowanie, albo głód, albo nagość, albo niebezpieczeństwo, albo miecz? Jak jest napisane,

„’dla Twojego dobra jesteśmy zabijani przez cały dzień;

jesteśmy uważani za owce do uboju.”

” nie, we wszystkich tych rzeczach jesteśmy więcej niż zwycięzcami przez tego, który nas umiłował. Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani Aniołowie, ani władcy, ani teraźniejszość, ani przyszłe rzeczy, ani moce, ani wysokość, ani głębokość, ani cokolwiek innego w całym stworzeniu, nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” .

Bóg zawsze działa w życiu swego ludu, doskonaląc nas i przekształcając każdego na obraz swego Syna. Przez presję tego życia stajemy się bardziej podobni do mistrza. Phillips Brooks słusznie powiedział: „celem życia jest budowanie charakteru poprzez prawdę.”Bóg używa nawet oszczerstw diabła, aby nas przemienić. Kiedy na drodze posłuszeństwa znajdujesz się w ciężkiej próbie, przypomnij sobie, że nic nie może przyjść do ciebie, co jest poza wolą Ojca, który jest zbyt mądry, aby popełnić błąd i zbyt dobry, aby niepotrzebnie zranić swoje ukochane dziecko.

następstwem tego jest to, że Bóg używa naszego cierpienia dla naszego dobra i dla swojej chwały. Niektóre z tego, co jesteśmy kuszeni, aby nazwać tragedie w życiu ludu Bożego, są w rzeczywistości boską bronią „dla wroga i mściciela” . Na przykład, wiemy, że aniołowie Boży obserwują reakcję świętych, aby uczyć się od Bożego postępowania z Jego ludem . To, co jest dla nas pewne, to to, że nie będziemy wiedzieć, dopóki nie dotrzemy do nieba, dlaczego Bóg pozwolił na pewne wydarzenia. Jak prawdziwe jest to, że „postępujemy wiarą, a nie widzeniem” . A idąc, mówimy z Hiobem: „niech będzie błogosławione imię Pańskie”.

odpowiedź Pobożnego człowieka na smutek – ” wtedy powstał Hiob, rozdarł szatę i ogolił głowę, upadł na ziemię i oddał cześć. I rzekł: „nagi przyszedłem z łona matki mojej, i nagi powrócę. Pan dał, a Pan zabrał; niech będzie błogosławione imię Pańskie.”

” w całej tej pracy nie zgrzeszył ani nie oskarżył Boga o zło.”

całe niebo i piekło patrzyło, aby zobaczyć, jak Hiob zareaguje na jego druzgocącą stratę. My również, jak czytaliśmy narrację, czekaliśmy przez narratora. Na koniec, w wersecie dwudziestym jesteśmy świadkami odpowiedzi cierpiącego. Pięć z dziewięciu hebrajskich słów w wersecie dwudziestym to czasowniki, a Hiob jest podmiotem każdego z tych czasowników. Wstał, rozdarł szatę, ogolił głowę, upadł na twarz i oddał pokłon. Absorbując druzgocące wiadomości, poruszał się z determinacją i determinacją, aby utrzymać swoją integralność i chwalić Pana.

poprzez każde kolejne przesłanie, które niesie ze sobą Brud straty i smutku, Hiob pozostał w pozycji siedzącej, jak to było w zwyczaju na całym Bliskim Wschodzie, kiedy przyjmował gości. Z reakcji Hioba wnioskuję, że utrata bogactwa nie była dla niego szczególnie ważna, jednak raport o śmierci jego dzieci w końcu doprowadza go do smutku. Jego wartości były zgodne z jego charakterem; relacje były ważniejsze niż bogactwo. Ziemi lub inwentarza nie można było porównać do jego dzieci.

Hiob opłakuje, wyrażając swój żal zgodnie ze zwyczajem tego regionu i tego dnia. Rozdziera swoją zewnętrzną szatę jako wyraz przerażenia i goli głowę, aby ujawnić swój smutek. Bóg nie oczekuje od nas stoickiego przyjęcia krzywdy w naszym życiu. Słowo Boże nie mówi, że nie smucimy się, lecz uczy nas, że my, chrześcijanie, nie „smucimy się tak, jak inni, którzy nie mają nadziei”. Wiesz, że nawet „Jezus płakał”. Nie sposób nie smucić się, gdy nasz świat zawali się i rozpęta się piekło. Hiob smucił się i opłakiwał, ale to było w upadku na ziemię, aby czcić, że Hiob został odróżniony od tak wielu, którzy się smucą.

to, czego praca nie wykonała, jest istotne. Hiob nie potrząsnął pięścią w niebo i nie przeklinał Boga. Nie wykrzyczał swojego sprzeciwu wobec Świętego. Raczej Hiob pokłonił się ku ziemi i pokornie uznał suwerenną wolę Boga. Hiob uznał, że” nic nie przyniósł na ten świat”, a także wiedział, że nic nie zabierze” z tego świata”.

każdy może powiedzieć, że Pan daje, a każdy może powiedzieć,że pan zabiera. Jednak potwierdzanie tych prawd pośród smutku i kontynuowanie uwielbienia ujawnia integralność, która charakteryzowała życie Hioba i która wywoływała pochwałę Bożą dla Hioba. Jest to naprawdę godne uwagi, że Hiob tego nie zrobił i tak często odnosi się to do świętych, którzy mają mniej uzdolnionych w prawdzie: „oskarżaj Boga o zło.””Oddanie jest możliwe bez dolarów otrzymanych w zamian; ludzie mogą być pobożni niezależnie od korzyści materialnych.”

Hiob błogosławił imię Pańskie. Czyniąc to, udowodnił, że Bóg miał rację, a przeciwnik był w błędzie. W tekście pojawia się gra słów, która wnosi wiele do narracji. Szatan powiedział, że Hiob będzie „przeklinał” Boga jest jego twarzą. Słowo, którego użył, hebrajskie słowo baruch, jest zwykle tłumaczone jako ” błogosławić.”Szatan używa tego słowa jako eufemizmu. Hiob używa tego samego słowa, ale w kontekście błogosławi imię Pana, uznając, że Bóg jest suwerenny i że ma wszelkie prawo robić, co chce.

zauważ ostatnie zdanie: „w całej tej pracy nie zgrzeszył i nie oskarżył Boga o zło.”Poprzedzającym” to ” jest utrata jego bogactwa i śmierć wszystkich jego dzieci. Takie ciosy usuwające to, co zwykle uważamy za ważne, spowodują, że mniejsi ludzie stracą wiarę, porzucą nadzieję, a nawet oskarżą Boga o oszustwo lub kaprys. Hiob nie chciał jednak oskarżyć Boga o zło. On przyznał, że Bóg jest odpowiedzialny za jego życie, pozwalając, aby te smutki pojawiły się w jego życiu. Nie kwestionował jednak Bożej sprawiedliwości, miłości, mądrości Czy suwerenności. W tej pobożnej odpowiedzi i powściągliwości Hiob służy jako przykład dla wszystkich, którzy będą pobożni w obliczu życia.

rozdział kończy się „największym ze wszystkich ludzi Wschodu” nędznym, bezdzietnym i zepsutym. W jednej chwili Hiob przeszedł od największego z ludzi do najmniejszego z ludzi. My jednak wiemy coś, czego Hiob nie wiedział. Dlatego nie możemy wejść w jego smutek. Ponieważ czytamy książkę, my, podobnie jak Bóg, znamy koniec od początku. Wiemy, że to z powodu jego pobożności Ijobowi pozwolono przejść przez tę próbę. Bóg dozwolił na tę próbę, a Hiob nie był świadomy, że jego kłopoty były wielkim zaszczytem. Możemy się zastanawiać, czy gdybyśmy byli świadkami prób Hioba, czy Hiob pozostałby wierny. Pytanie jednak dla nas brzmi: czy pozostaniemy wierni?

upomnienie mędrca pociąga każdego z nas do odpowiedzialności.

„jeśli zemdlejesz w dniu przeciwności losu,

twoja siła jest mała.”

zamiast zemdleć w dniu przeciwności losu, Bóg zachęca swój lud.

„wzywaj mnie w dniu ucisku;

ja cię wybawię, a Ty mnie uwielbisz.”

jako młody człowiek, Horatio G. Spafford założył najbardziej udaną praktykę prawniczą w Chicago. Mimo sukcesów finansowych zawsze utrzymywał żywe zainteresowanie działalnością chrześcijańską. Cieszył się bliskim i aktywnym związkiem z D. L. Moodym i innymi przywódcami ewangelickimi tamtej epoki. George Stebbins, znany muzyk gospel, opisał go jako ” człowieka o niezwykłej inteligencji i wyrafinowaniu, głęboko uduchowionego i oddanego badacza Pisma Świętego.”

kilka miesięcy przed pożarem Chicago w 1871 roku, Spafford zainwestował dużo w nieruchomości na brzegu jeziora Michigan, a jego gospodarstwa zostały zniszczone przez tę katastrofę. Tuż przed tym, doświadczył śmierci swojego syna. Pragnąc odpocząć dla żony i czterech córek, a także chcąc dołączyć i pomóc Moody ’ emu i Sankeyowi w jednej z ich kampanii w Wielkiej Brytanii, Spafford zaplanował Europejską podróż dla swojej rodziny w 1873 roku. W listopadzie tego roku, z powodu nieoczekiwanych wydarzeń biznesowych w ostatniej chwili, musiał pozostać w Chicago, ale wysłał swoją żonę i cztery córki do przodu zgodnie z planem Na S. S. Ville du Havre. Spodziewał się, że pójdzie za kilka dni. 22 listopada okręt został uderzony przez Angielski okręt „Lochearn” i zatonął w ciągu dwunastu minut. Wszystkie cztery córki Spafforda-Tanetta, Maggie, Annie i Bessie-były wśród 226, które utonęły. Pani Spafford była jedną z niewielu, którzy zostali cudownie uratowani.

kilka dni później rozbitkowie w końcu wylądowali w Cardiff w Walii, a Pani Spafford zawołała swojego męża: „uratowana sama.”Wkrótce potem Spafford opuścił statek, aby dołączyć do swojej pogrążonej w żałobie żony. Horatio Spafford stał godzinę po godzinie na pokładzie statku wiozącego go, aby dołączyć do swojej smutnej żony w Cardiff w Walii. Kiedy statek minął przybliżone miejsce, w którym utonęły jego cenne córki, Spafford otrzymał pociechę od Boga, która pozwoliła mu napisać: „kiedy smutki jak morskie kłęby toczą się … dobrze jest z moją duszą.”

warto zauważyć, że Spafford nie zajmuje się tematem życiowych smutków i prób, ale skupia uwagę w trzeciej zwrotce na odkupieńczym dziele Chrystusa, a w czwartej zwrotce przewiduje jego chwalebne drugie przyjście. Mówiąc po ludzku, to niesamowite, że można doświadczyć takich osobistych tragedii i smutków, jak Horatio Spafford i nadal być w stanie powiedzieć z tak przekonującą jasnością: „dobrze jest z moją duszą.”

niech Bóg da nam odwagę i siłę ku chwale Jego chwały. Amen.

—-

o ile nie zaznaczono inaczej, wszystkie cytaty z Pisma Świętego pochodzą z Pisma Świętego, English Standard Version, copyright © 2001 by Crossway Bibles, a division of Good News Publishers. Wykorzystane za pozwoleniem. Wszelkie prawa zastrzeżone.

doskonałe podsumowanie prawd objawionych poprzez badanie wymiany między Bogiem a szatanem znajduje się w Warren W. Wiersbe, bądź cierpliwy (Victor Books, Wheaton, IL 1996) Job 1:6

When All Hell Breaks Loose

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Ostatnie wpisy