Vinland jest tym, co średniowieczni nordyccy sagi nazywali dziesięcioletnią osadą Wikingów w Ameryce Północnej, pierwszą europejską próbą utworzenia bazy handlowej w Ameryce Północnej. Uznanie rzeczywistości archeologicznej lądowań Wikingów w Kanadzie jest w dużej mierze spowodowane staraniami dwóch fanatycznych archeologów: Helge i Anne Stine Insgtad.
poszukiwania Ingstad
w latach 60. XX wieku Ingstadowie wykorzystali XII i XIII-wieczne sagi Vinland do poszukiwania tekstualnych dowodów lądowania Wikingów na kontynencie północnoamerykańskim, a następnie przeprowadzili badania archeologiczne wzdłuż kanadyjskiego wybrzeża. W końcu odkryli stanowisko archeologiczne L ’ Anse aux Meadows („Zatoka meduzy” po francusku), nordyckiej osady na wybrzeżu Nowej Fundlandii.
ale był problem – chociaż strona była wyraźnie skonstruowana przez wikingów, niektóre aspekty otoczenia strony nie pasowały do tego, co opisały sagi.
miejsca Wikingów w Ameryce Północnej
trzy nazwy miejsc są podane w sagach Vinland dla miejsc nordyckich zamieszkałych na kontynencie północnoamerykańskim:
- Straumfjörðr (lub Straumsfjörðr), „fiord prądów” w języku staronordyjskim, wymieniony w sadze Eirik The Red jako obóz bazowy, z którego wyruszyły ekspedycje latem
- Hóp, „Laguna pływowa” lub „Laguna ujścia pływów”, wymieniony w sadze Eirik The Red jako obóz daleko na południe od Straumfjörðr, gdzie zbierano winogrona i zbierano Drewno
- Leifsbuðir, „Obóz Leifa”, wspomniany w sadze grenlandzkiej), który ma elementy obu miejsc
straumfjörðr był wyraźnie nazwą obozu wikingów: i nie ma wątpliwości, że archeologiczne ruiny L ’ Anse aux Meadows stanowią znaczny zawód. Możliwe, być może prawdopodobne, że Leifsbuðir odnosi się również do L ’ Anse aux Meadows. Ponieważ L ’ Anse aux Meadows jest do tej pory jedynym nordyckim stanowiskiem archeologicznym odkrytym w Kanadzie, trochę trudno jest być pewnym jego nazwy jako Straumfjörðr: ale nordycy byli na kontynencie tylko przez dekadę i nie wydaje się prawdopodobne, aby istniały dwa tak znaczące obozy.
Ale, Hóp? W L ’ Anse aux Meadows nie ma winogron.
Szukaj Vinlandu
od czasu oryginalnych wykopalisk prowadzonych przez Ingstads, archeolog i historyk Birgitta Linderoth Wallace prowadzi badania w L ’ Anse aux Meadows, część Zespołu Parków Kanady badającego to miejsce. Jednym z aspektów, które badała, był termin „Vinland”, który został użyty w nordyckich kronikach do opisania ogólnej lokalizacji lądowania Leifa Erikssona.
zgodnie z Sagami Vinland, które powinny (jak większość historycznych relacji) być brane z przymrużeniem oka, Leif Eriksson poprowadził grupę nordyckich mężczyzn i kilka kobiet, aby wyruszyć z założonych kolonii na Grenlandii około 1000 roku n. e. Nordyci powiedzieli, że wylądowali w trzech oddzielnych miejscach: Helluland, Markland i Vinland. Helluland, zdaniem uczonych, była prawdopodobnie Wyspą Baffina; Markland (lub Ziemia Drzewna), prawdopodobnie mocno zalesione Wybrzeże Labradoru; a Vinland był prawie na pewno Nową Fundlandią i punktami na południe.
problem z identyfikacją Vinland jako Nowej Fundlandii jest nazwa: Vinland oznacza Wineland w staronordyjskim, i nie ma żadnych winogron rosnących dzisiaj lub w dowolnym momencie w Nowej Fundlandii. Ingstadowie, korzystając z doniesień szwedzkiego filologa Svena Söderberga, wierzyli, że słowo „Vinland” nie oznacza właściwie „Winlandii”, lecz „pastwiska”. Badania Wallace ’ a, poparte przez większość filologów podążających za Söderbergiem, wskazują, że słowo to prawdopodobnie oznacza Winlandię.
St. Lawrence Seaway?
Wallace twierdzi, że Vinland miał na myśli „Wineland”, ponieważ Saint Lawrence Seaway mógł być włączony do nazwy regionalnej, gdzie w rzeczywistości są obfite winogrona w okolicy. Ponadto przytacza pokolenia filologów, którzy odrzucili przekład „pasturland”. Gdyby to było „Pastureland”, słowo powinno być albo Vinjaland, albo Vinjarland, a nie Vinland. Co więcej, filolodzy twierdzą, po co nazywać nowe miejsce „Pasturland”? Nordyci mieli wiele pastwisk w innych miejscach, ale niewiele naprawdę wspaniałych źródeł winogron. Wino, a nie pastwiska, miało ogromne znaczenie w starym kraju, gdzie Leif w pełni zamierzał rozwijać sieci handlowe.
Zatoka Świętego Wawrzyńca znajduje się około 700 mil morskich od L 'Anse aux Meadows lub około połowy odległości z powrotem do Grenlandii; Wallace uważa, że fiord prądów mógł być północnym wejściem do tego, co Leif nazwał Vinlandem i że Vinland obejmował wyspę Księcia Edwarda, nową Szkocję i Nowy Brunszwik, prawie 1000 kilometrów (620 mil) na południe od L’ Anse aux Meadows. Nowy Brunszwik ma i miał obfite ilości winogron brzegowych (Vitis riparia), winogron mrozowych (Vitis labrusca) i lisów (Vitis valpina). Dowody na to, że załoga Leifa dotarła do tych miejsc, obejmują obecność muszli butternut i burl butternut wśród zbiorowiska w L ’ Anse aux Meadows—butternut to kolejny gatunek roślin, który nie rośnie w Nowej Fundlandii, ale znajduje się również w Nowym Brunszwiku.
skoro Vinland był tak wspaniałym miejscem dla winogron, to dlaczego Leif wyjechał? Sagi sugerują, że wrogo nastawieni mieszkańcy regionu, nazywani Skraelingar w sagach, byli silnym odstraszeniem dla kolonistów. To, a także fakt, że Vinland był tak daleko od ludzi, którzy byli zainteresowani winogronami i winem, które mogli wyprodukować, oznaczało koniec nordyckich poszukiwań w Nowej Fundlandii.
- „Raiding the Landscape: Human Impact in the Scandinavian North Atlantic.”Human Ecology 25.3 (1997): 491-518. Druk.
- Renouf, M. A. P., Michael A. Teal i Trevor Bell. „W lesie: Kompleks krowiej głowy w miejscu Gould, Port Au Choix.”The Cultural Landscapes of Port Au Choix: Precontact Hunter-Gatherers of Northwestern Newfoundland. Ed. Renouf, M. A. P. Boston, MA: Springer US, 2011. 251–69. Druk.
- Sutherland, Patricia D., Peter H. Thompson, and Patricia A. Hunt. „Dowody wczesnej obróbki metali w arktycznej Kanadzie.”Geoarchaeology 30.1 (2015): 74-78. Druk.
- Wallace, Birgitta. „L’ Anse Aux Meadows, Dom Leifa Erikssona w Vinland.”Journal of the North Atlantic 2.sp2 (2009): 114-25. Druk.
- Wallace, Birgitta Linderoth. „L’ Anse Aux Meadows and Vinland: an Abandoned Experiment.”Contact, Continuity, and Collapse: the Norse Colonization of the North Atlantic. Ed. Barrett James H. Vol. 5. Studia we wczesnym średniowieczu. Turnhout, Belgium: Brepols Publishers, 2003. 207–38. Druk.