jeśli jesteś fanem tradycyjnego sznycla wiedeńskiego i nigdy nie przegap okazji, aby wziąć udział w jednym z wielu sznycli organizowanych nie tylko w Austrii, ale w wielu innych krajach na całym świecie, możesz dowiedzieć się więcej o pochodzeniu i historii tego słynnego i pysznego dania.
sznycel Wiedeński to cienki plasterek cielęciny o grubości 3-6 uncji pokryty kruszonką, który jest smażony i może być podawany z plasterkiem cytryny lub z sałatką ziemniaczaną, frytkami, gotowanymi ziemniakami z masłem lub z dżemem.
nazwa oznacza sznycel pochodzący ze stolicy Austrii – Wiednia. W rzeczywistości termin ” sznycel Wiedeński „jest zastrzeżony i chroniony przez austriackie przepisy, które wymagają, aby danie można było nazwać” sznyclem ” tylko wtedy, gdy jest wykonane z cielęciny.
między austriackimi i włoskimi znawcami i historykami kulinarnymi istnieją pewne nieporozumienia na temat tego niesamowitego dania. Według danych historycznych za pomysłodawców sznycla lub jego włoskiego odpowiednika – Cotoletty Milanese podają się dwie odrębne gałęzie królewskiej rodziny Habsburgów. Włoska strona jest nieugięta, że danie zostało po raz pierwszy podane jako część menu na bankiet, który odbył się w 1134 roku w Katedrze Św. Ambrigio w Mediolanie.
Cotoletta Alla Milanese to bardzo podobne danie z cienkiej cielęciny, które jest panierowane i powszechnie podawane z cytryną. Główną różnicą jest to, że zwykle jest bez kości, podczas gdy austriacki sznycel Wiener jest bez kości.
inni historycy i entuzjaści kulinarni twierdzą, że słynne danie zostało po raz pierwszy wprowadzone przez starożytnych Rzymian, którzy według znalezionych danych historycznych jako pierwsi zaczęli zmiękczać mięso, uderzając je, a także jako pierwsi zwinęli je w panierkę i usmażyli. Dane te można znaleźć w najstarszej istniejącej książce kucharskiej Apikusa datowanej na i wiek.
następnie sugeruje się, że Rzymianie przynieśli potrawę do krajów germańskich, a dane historyczne pokazują, że cielęcina stała się bardzo popularnym mięsem w północnych Włoszech i na terenie współczesnej Austrii w średniowieczu.
prawdziwy termin „sznycel Wiedeński” został po raz pierwszy wprowadzony w 1862 roku przez słynnego generała z Austrii, który spędził dużo czasu w Mediolanie we Włoszech.
jak widać po prawej stronie miał w sobie kość, a wersja austriacka jest bez kości.
mimo że prawo wymaga, aby sznycel można nazwać sznyclem tylko wtedy, gdy jest wykonany z cielęciny, inne alternatywne potrawy znane również jako sznycel są wykonane z cienkiej i pofałdowanej wieprzowiny, wołowiny lub kurczaka.
tradycyjnie w Austrii” prawdziwy ” sznycel nie tylko musi być idealnie panierowany i smażony, ale kelner, który przynosi go do stołu, powinien być odpowiednio ozdobiony smokingiem i ogonami.