Powiększ
Pałac Czapli
Rezydencja Prezydenta Republiki Panamy nazywana jest Pałacem Czapli ze względu na dwie Czaple podarowane przez poetę Ricardo Miró prezydentowi Belisario Porrasowi w 1922 roku. Od tego czasu ptaki te stały się honorowymi mieszkańcami Pałacu. Budynek ten w przeszłości mieścił bank narodowy, a następnie urzędy celne, dopóki nie był używany jako magazyn.
wewnątrz można znaleźć różne murale i rzeźby nawiązujące do wartości i historii Panamy.
Pałac Czapli lub Pałac Prezydencki jest symbolem panamskiej tożsamości narodowej i opowiada historię sięgającą ponad 300 lat wstecz, kiedy lokalne władze opuściły starożytne miasto Panama, zniszczone przez oddziały pirata Henry ’ ego Morgana, w poszukiwaniu miejsca, które pozwoliłoby im chronić się przed przyszłymi atakami.
po założeniu tymczasowej siedziby w San Juan Bautista, Penonomé, władze, na czele z gubernatorem Fernandezem de Cordoba i Mendozą, zdecydowały się osiedlić w miejscu zwanym Ancon (obecnie Casco Viejo), aby chronić się przed przyszłymi atakami.
przed śmiercią gubernatora Fernandeza de Cordoba i Mendozy 8 kwietnia 1673, biskup Antonio de León i Królewski sędzia Luis Lozada de Quiñones objęli urząd i kontynuowali projekt budowy muru.
Avant la mort du gouverneur Fernandez de Cordoba et Mendoza, le 8 avril 1673, l ’ Évêque Antonio De León et le magistrat royal Luis Lozada de Quiñones ont pris leurs fonctions et ont poursuivi le projet de construction du mur.
pracując nad tym długim murem, Lozada zbudował swój ostentacyjny dom w 1673 roku. Został zwolniony po oskarżeniu przez członków wspólnoty o niewłaściwe użycie materiałów budowlanych na murze.
ten Dwór stał się znany jako Pałac Czapli. Chociaż budynek został przebudowany kilka razy, zawsze zachował ten kolonialny design, który czyni go imponującym, ponieważ przynosi elegancką i wyrafinowaną stronę.
na początku, około 1740 roku, Pałac Czapli pełnił funkcję urzędu celnego. Jednak 16 lat później, w 1756 roku, budynek był celem pożaru, który zniszczył znaczną część jego infrastruktury.
po odrestaurowaniu Pałac Czapli był używany jako Zajezdnia w 1821 r., a następnie mieściła się w nim Szkoła normalna dla chłopców w 1872 r., siedziba rządu, siedziba banku narodowego, aż do momentu, gdy stał się Pałacem Prezydenckim w 1875 r. W tym czasie Państwo panamskie było częścią Kolumbii.
w 1880 roku pałac jest bardziej olśniewający niż kiedykolwiek, ponieważ od tej daty w budynku zainstalowano światło elektryczne.
Pałac Czapli z biegiem lat podupadł. W tym roku 1922 prezydent Porras postanowił dokonać nowej renowacji, ale tym razem obejmując drugie i trzecie piętro i przebudował prezydencką jadalnię, żółty pokój i centralne patio.
prace pozostawiły ślad jednego z najbardziej znanych architektów tamtych czasów, Leonarda Villanueva-Meyera, który ciężko pracował, aby pozostawić idealną infrastrukturę bez szkody dla jej atrakcyjności.