wraz z pojawieniem się linii mety, The Voice’ s Top 5 sezonu 21 pojawił się na scenie w poniedziałek wieczorem w nadziei na zaśpiewanie swojej drogi do serc widzów. Wiesz już, kto według mnie jest kluczem do zwycięstwa. Jeśli nie, voila! Czy ten występ był nadal liderem po tym, jak zawodnicy przeszli przez swoje optymistyczne i słabsze numery? Czytaj dalej, a omówimy…
Hailey Mia (Team Kelly), „Deja vu” — Klasa: B- | na swój pierwszy numer, była członkini zespołu Ariana po raz kolejny zmierzyła się z Olivią Rodrigo, tym razem podczas gdy tancerze wspierający mieli za sobą walkę na poduszki. I choć 14-latka zaczynała od mocnej i, wokalnie, równie ładnej, jak solidnej-jak piosenka nabrała rozpędu, zrobiła się nieco iffier, upuszczając tu i tam nuty. Mimo to, sposób, w jaki wpadła w swoje falsetto, był fajny, rapowała z pewnością siebie i wyglądała, jakby przynajmniej próbowała przejąć scenę. Zabije, gdy w pełni wyrośnie na swój talent.
Paris Winningham (Team Blake), „Me and Mrs.Jones” — Grade: B | po tym, jak łzami poświęcił swoją balladę swojemu „No. 1 inspiration”, jego tata, Paris rozpoczął przyjemną i łatwą interpretację golden oldie, która brzmiała, jakby naprawdę miała wystartować… ale nigdy nie opuściła ziemi. Jego występ był bardzo przyjemny, na pewno, ale mało prawdopodobne, aby uczynić go głównym rywalem o zwycięstwo. Pomimo kilku ładnych, dużych Nut, po prostu brakowało fajerwerków, które przykuły naszą uwagę i olśniły nas w pierwszej kolejności. Może ratował swojego showstoppera dla piosenki nr 2?
popularne w TVLine
dziewczyna o imieniu Tom (Team Kelly),” Łańcuch ” — Klasa: A / na ich numer uptempo, pierwsze trio w historii, aby finał nie tylko zademonstrował trochę ciasne Harmonie, które uczyniły ich liderem w całym konkursie, każdy z sibs zwrócił uwagę, z bekah belting więcej niż kiedykolwiek słyszeliśmy. (Przy okazji, przybiła to, może z wyjątkiem ostatniej dużej nuty, po którą poszła; która dostała smidgen, ” Erm…”) jeśli trójkącik był wcześniej trudny do pokonania, mogło to uniemożliwić ich pokonanie.
Jershika Maple (Legenda zespołu), „I’ m Going Down” – ocena: A | przed pójściem w ślady Katie Kadan i podjęciem się przeboju Mary J. Blige, jershika zadedykowała swój występ społeczności kościelnej, która w nią wierzyła. Oni też musieli być dumni. Na tle lounge-y, wypuszczała jedną bogatą, solidną nutę po drugiej, finezyjne linie, jakby rysowała je w powietrzu. I jej obecność na scenie — cholera! Hailey, tak się ma scenę. Jershika dała ten występ z każdym centymetrem swojego ciała. Wspaniale.
„- Ocena: A / Gotta give Wendy credit: sprawia, że krycie Whitney Houston wygląda na tak łatwe dla niej, jak błędne pisanie nazwiska uczestnika jest dla mnie. Tutaj jej głos wzniósł się, wzniósł się wyżej, a potem jestem pewien, że wyleciał w kosmos. Gdyby nie okrzyki w tle, można by mnie przekonać, że słuchamy dobrze zmiksowanego nagrania. Była taka dobra. A jako dodatkowy bonus, nawet wyglądała, jakby się z tym dobrze bawiła.
Hailey Mia (Team Kelly), „idon ’ twannabeyouanymore” — ocena: A+ | Aw. Hailey słodko zadedykowała swoją okładkę Billie Eilish wszystkim małym dzieciom, które walczyły o akceptację siebie. I co to był za występ! Od słowa ” go ” śpiewała z jasnością, która zapierała dech w piersiach, przechodząc od miękkiego i Szepczącego do potężnego i bełkotliwego. Co więcej, jej występ był tak oszałamiająco niuansowany, że zanim skończyła, musiałem się zastanawiać, czy jest coś, co można zrobić z notatką, której nie zrobiła. Zapomnij o tym, co mówiłem o Hailey. Jestem idiotą. Dzieciak się tym zajmuje.
Paris Winningham (Team Blake),” Ain 't Nobody” — ocena: C / Oo, to było ciężkie. Wszyscy wiemy, że Paris to zajebista piosenkarka. Tu jednak były tylko przebłyski jego wielkości. W większości brzmiał dziwnie, jakby nie mógł dostać się lub pozostać na boisku. To był wybuch, jak zawsze, kiedy uwolnił swój chropowaty wycie. Ale nawet to nie wystarczyło, by uratować ten bałagan. Myślę, że to piąte miejsce.
Girl Named Tom (Team Kelly),” Baby, Now That I 've Found You” — Grade: A / rodzeństwo Liechty dedykowało sobie balladę w serdeczny sposób, który musiał mieć połowę rodziców oglądających zwracając się do swoich dzieci i mówiąc: „Dlaczego nie możesz tak mówić do brata/siostry?!?”Jeśli chodzi o występ, był wysublimowany, doskonały i ciepły jak najbardziej puszysty koc. Czytałem narzekania, że” o, GNT robi to samo co tydzień”, ale kiedy „to samo” jest takie poważne, takie piękne, takie doskonałe, po co się zmieniać?!?
Jershika Maple (Team Legend), „Rolling in the Deep” – ocena: A / O ile Hailey zaimponowała mi dzisiaj, o ile Wendy zawsze jest dobra, o tyle kocham brzmienie GNT… moje serce jest naprawdę z Jershiką. Ona jest taka silna i jest tak niedoceniana (trzeba śpiewać dwa razy dla natychmiastowego ratunku). Na okładce Adele dała jej wszystko, a potem trochę, występując z wulkaniczną siłą i dzikością, która spowodowała, że woda w szklance drżała. To nie był bezbłędny występ, nie, ale wow. Ona. Wziął. My. Tam. (Przynajmniej ja.)
Wendy Moten (Team Blake), „Over the Rainbow” — Grade: A+ | dedykując klasykę Czarnoksiężnika z Oz Memphis i Nashville, jej dwóm miastom rodzinnym, Wendy zaprezentowała typowo bezbłędny (przynajmniej dla niej) występ. Przeszła z delikatnej jak promień słońca do masywnej jak ta cholerna tęcza. Tylko kolosalny wokal. Nie mam już pojęcia, kto wygra. GNT jest bez zarzutu. Jershika sprawia, że tak bardzo chcę, żeby wygrała. Ale po takim występie, sheesh. Jak Wendy mogła nie wygrać?