Oto najtwardsi Hitters w historii NFL

biorąc pod uwagę, że każdy, kto tworzy skład NFL jako defensywny początkujący, wie, jak sobie radzić, ale niektórzy uderzają znacznie mocniej niż inni. Podczas gdy strzelanie w hełmy to w większości przeszłość — i szczerze mówiąc nie jest to zła rzecz-było wielu graczy, którzy budowali swoją reputację na ich dostarczaniu.

w oparciu o cytaty innych graczy i raporty ekspertów na temat gry, zebraliśmy nasze typy dla najtwardszych zawodników, którzy kiedykolwiek pasowali do NFL. Od liniowców po defensywnych obrońców, a nawet liniowców, są to faceci, którzy sprawili, że najtwardsi mężczyźni na świecie krzywili się za każdym razem, gdy dotykali piłki.

Howie Long

on może błyszczeć ten genialny uśmiech jako analityk na Lisie i jak on robi wygodne buty taty w reklamach tych dni, ale Howie Long był prostym brutalem podczas swojej kariery. W rzeczywistości, zdobył przydomek „jaskiniowiec”, za swoją minimalną wiedzę o zawiłościach gry jako żółtodziób, jak wyjaśnił w 1987 roku NFL film specjalny o najtrudniejszych hitters ligi. Long był tak naturalnym i karnym napastnikiem, że ówczesny Oakland Raiders zaryzykował i powołał go w drugiej rundzie i zagrał we wszystkich 16 meczach w 1981 roku.

defensive line Hall of Fame był stale obecny w Pro Bowl w latach 80., ponieważ fani uwielbiali jego nieustający pośpiech z przeciwnymi przechodniami.

Roy Williams

na tej liście zauważysz kilku graczy, których styl uderzeń doprowadził bezpośrednio do zmiany zasad NFL ze względu na niebezpieczeństwo, jakie stwarzał innym graczom. Były Dallas Cowboys bezpieczeństwo Roy Williams jest jednym z nich, jak jego zamiłowanie do koń-Obroża tackles doprowadziły Ligę przeważającą głosowanie na ich zakaz w 2005 roku. Williams w sezonie 2004 poważnie zranił czterech zawodników swoim stylem walki, co spowodowało, że nowa zasada została nazwana ” regułą Roya Williamsa.”

mówi się, że pięciokrotny Pro Bowler byłby legendarnym graczem we wcześniejszej erze, ale Williams miał pecha, aby wejść do Ligi w 2002 roku, kiedy naprawdę niebezpieczne uderzenia nie były już popularne w lidze.

Robert Mathis

defensywni liniowcy zazwyczaj nie budują prędkości biegu, która sprawia, że uderzenia trzęsą ziemią, ale Robert Mathis pokonał to i uderzył rozgrywających jak ciężarówka. Biorąc pod uwagę, że jest liderem NFL w fumbles forced, jego styl uderzeń z pewnością zasługuje na wyróżnienie jako kara. Samo-opisany „quarterback hater” i Indianapolis Colts lifer raz zwolnił byłego kolegę z drużyny Peyton Manning tak mocno, że podobno zmniejszył swoją siłę rzucania do końca gry.

Patrick Willis

pewnie nie szokuje, że Patrick Willis był trenowany przez Mike 'a Singletary’ ego przez pierwsze cztery lata jego kariery w NFL. Wygląda na to, że ciężko uderzający icon-do którego za chwilę dotrzemy — przekazał swoją wiedzę na temat karania nosicieli piłek do byłej gwiazdy San Francisco 49ers. W anonimowym badaniu graczy NFL z 2014 roku Willis został uznany za czwartego najbardziej przerażającego defensywnego gracza w lidze i to pod koniec kariery.

wide receiver Pro Bowl Victor Cruz powiedział kiedyś, że Willis uderzył go tak mocno podczas gry, że nadal nie ma pojęcia, co się z nim stało podczas 15 minut po kolizji.

Willie Lanier

nie zdobędziesz ksywki typu „Kontakt” bez możliwości wbijania przeciwników. Hall of Famer Willie Lanier zrobił to właśnie podczas swojej legendarnej kariery w Kansas City Chiefs, gdzie w 1967 roku zadebiutował jako pierwszy czarny środkowy linebacker w historii NFL. Przez pierwszy rok swojej kariery w NFL, Lanier uderzał wyłącznie głową w pierwszym stylu, wbijając swój kask w klatkę piersiową swoich celów z niesamowitą skutecznością. Postanowił zmienić swój styl walki po tym, jak sam zdiagnozowany wstrząs mózgu prawie go zabił — ale nadal był równie twardy jak uderzenie.

Hardy Brown

w pierwszych dniach NFL, Gwiazda San Francisco 49ers Hardy Brown mógł być pierwszym graczem, który stał się ulubieńcem fanów specjalnie dla jego mocnych uderzeń. Badacze z NFL Films uznali kiedyś linebackera za jednego z pięciu najtwardszych napastników w historii ligi, pomimo tego, że ma zaledwie 6 stóp wzrostu i waży niecałe 200 funtów. Podobnie jak wielu innych na tej liście, Styl uderzenia Browna był podobno wyśmiewany jako „tani” przez niektórych, ale w większości dopingowany przez innych.

legendarny właściciel i trener Chicago Bears, George Halas, najwyraźniej kiedyś sprawdzał sędziego pod poduszkami Browna, aby upewnić się, że nie ma pod nimi metalowej płyty z powodu reputacji, którą zdobył.

Mike Singletary

Obrona Chicago Bears z połowy lat 80. została opisana jako prawdopodobnie najlepsza w historii profesjonalnej piłki nożnej, a Mike Singletary uosabiał jej styl. Dwukrotny Defensywny Gracz Roku NFL był jedną z najpopularniejszych postaci w lidze w tej dekadzie, głównie ze względu na jego bezwzględne uderzenia z pozycji linebackera. Chicago Tribune opisał atak Singletary ’ ego jako „jak młot młotkowy” i poinformował, że złamał aż 25 hełmów podczas robienia uderzeń w college ’ u.

nawet kiedy został trenerem w 2009 roku, Styl Singletary ’ ego był kontrowersyjny, ponieważ jeden z jego ulubionych treningów był obwiniany za kontuzję zawodnika przez cały sezon.

Chuck Bednarik

w ostatnich latach kariery piłkarskiej Chuck Bednarik był podstawowym zawodnikiem Philadelphia Eagles w latach 1949-1962. Wpływ jego uderzeń na defensywną stronę piłki najlepiej pokazał w 1960 roku, kiedy to poważnie kontuzjował jedną z największych gwiazd ligi w tak zwanym „najbardziej znanym ataku w historii piłki nożnej.”

” betonowy Charlie ” uderzył rozgrywającego New York Giants Franka Gifforda na zapleczu, pozostawiając go płasko na plecach i niezdolnego do gry w piłkę nożną przez ponad rok. Był to doskonały przykład na to, jak mocno Bednarik o długości 1,5 metra mógł uderzyć podczas lotu z pełną prędkością.

Andre Waters

na tym zdjęciu widać bezpieczeństwo Andre Watersa niosącego piłkę i gotowego do użycia sztywnego ramienia Jima Plunketta — co sprawia, że wygląda jak gwiazda biegnąca z powrotem. Ale to było następstwo sztuki z 1986 roku, która doprowadziła Watersa do złapania fumble i prawie zabrać go do strefy końcowej. Waters-kolejna legenda Philadelphia Eagles – został przypięty reputacją „brudnego” gracza, co jest czymś, co zauważysz, że wiele bezwzględnie najtwardszych graczy w grze niesprawiedliwie ma ze sobą wspólnego.

były kolega Watersa, Ron Jaworski, powiedział Sports Illustrated: „przestraszył wszystkich: Był twardzielem.”

Ndamakong Suh

mówiąc o graczach, którzy wstrząsnęli innymi twardzielami, Ndamukong Suh został uznany za najbardziej przerażającego gracza w NFL w anonimowej ankiecie 2014 wśród graczy. Kontrowersyjna gra defensywna jest jedynym aktywnym graczem, który złamał naszą listę i zdobył to miejsce, utrzymując zbyt agresywny styl gry, który jest źle postrzegany w dzisiejszej lidze. Podczas gdy Suh był w college ’ u, ESPN „Sport Science” faktycznie zmierzył, jak ciężko zmierzył się z manekinem zderzeniowym z pełną prędkością i okazało się, że dostarczył więcej niż 3200 funtów siły — co oznaczało, że uderzył mocniej niż Ray Lewis w tym czasie.

Mike Curtis

kolejna ikona defensywy ogierów — tym razem dla ogierów Baltimore — Mike „Mad Dog” Curtis był jednym z kilku graczy na tej liście, których brutalny styl bicia niestety doprowadził do jego śmierci kilkadziesiąt lat później z powodu przewlekłej traumatycznej encefalopatii(CTE). Jest tam słynne zdjęcie Curtisa, który najwyraźniej próbuje ściąć głowę rozgrywającemu Los Angeles Rams Romanowi Gabrielowi podczas brutalnej walki, która pokazuje dokładnie, dlaczego fani kochali go w latach 70.

na długo przed przyjazdem Raya Lewisa do miasta, Curtis był linebackerem, który uczynił Baltimore miastem znanym z mocnych uderzeń. Jego ofensywni koledzy z drużyny podobno czekali na dzień gry co tydzień, ponieważ ćwiczenie przeciwko niemu w ciągu tygodnia było tak karane.

Mel Blount

istnieje miejska legenda w historii NFL, że Mel Blount zabił dwóch różnych graczy na boisku podczas swojej kariery w Pittsburgh Steelers. Jest to całkowicie nieprawdziwe, ale fakt, że może w ogóle nieść ciężar, pokazuje, jak potworna była jego reputacja jako tandetnego tandetnika w latach 70. Ale faktem jest, że dominujący i niezwykle agresywny styl gry Blounta na pozycji narożnika doprowadził NFL do zmiany kilku zasad w 1978 roku związanych z Zasięgiem pass. Nazwany „regułą Mela Blounta”, jedna z takich zmian sprawiła, że obrońcy nie mogli nawiązywać kontaktu z kwalifikującym się odbiorcą pięć metrów poza linią walki.

John Lynch

nie daj się oszukać tym czołowym ludziom, którzy myślą, że John Lynch nie był brutalem podczas kariery w NFL. Defensywny obrońca Hall of Fame spędził większość swojej 15-sezonowej kariery grając w solidne bezpieczeństwo, sprawiając, że zawodnicy drżą trochę za każdym razem, gdy złapali piłkę nad środkiem. W anonimowym badaniu przeprowadzonym przez Sports Illustrated w 2004 roku wśród 354 graczy NFL, Lynch został uznany za trzeciego najcięższego zawodnika w lidze, plasując się tylko za dwoma innymi na tej liście.

na własnej liście, NFL nazwał go jednym z 10 najbardziej przerażających zawodników w historii i podkreślił moment w 1997 roku, kiedy znokautował swojego szwagra, kolegę pro gracza, z zimna z okrutnym uderzeniem.

James Harrison

jedno spojrzenie na zgrzyt Jamesa Harrisona i wiele osób po prostu odwróciło się i wróciło do szatni. Budzący grozę linebacker współczesnego Pittsburgh Steelers był powrotem do twardych ikon zespołu z Lat 70. – z których kilka znajduje się na tej liście — co uczyniło go ukochanym przez tych fanów, ale znienawidzonym przez wszystkich innych. W 2012 anonimowy sondaż graczy wykonane przez ESPN, Harrison został nazwany” najbardziej brutalne, niebezpieczne ” osoba w NFL w osuwisko, które nikogo nie zszokował.

lista Kar Harrisona przez Ligę za niebezpieczne trafienia była ogromna, ale żaden nie dotknął czasu, gdy został zadokowany 75 000 dolarów za pojedyncze trafienie na wide receiver Cleveland Browns Mohameda Massaquoi w 2010 roku, co spowodowało wstrząs mózgu.

Chuck Cecil

Chuck Cecil teraz przechadza się po linii bocznej NFL jako trener defensywy, ale w 1993 roku Sports Illustrated opublikowało słynną okładkę, która zapytała, czy jest „zbyt złośliwy” dla ligi. Były Pro-Bowl z Green Bay Packers przetrwał tylko siedem sezonów w lidze, zanim odszedł na emeryturę, ponieważ doznał zbyt wielu urazów głowy. Upodobanie Cecila do trafień kaskiem w kask sprawiło, że stał się stałym płatnikiem grzywien. Kiedy grał dla Phoenix Cardinals w 1993, uderzenie, które wyrównał przeciwko tight endowi Ronowi Middletonowi spowodowało skręcenie szyi, stłuczenie szczęki i uszkodzenie języka.

Jack Ham

kolejny mocno uderzający obrońca w obronie „stalowej Kurtyny”, Sports Illustrated nazwał Jacka Hama najlepszym zewnętrznym linebackerem, który kiedykolwiek nosił koszulkę Pittsburg Steelers. Dzikość uderzeń Hama w dużej mierze zawdzięczała jego szybkości, która została opisana jako niezwykła.

legendarny trener Chuck Noll powiedział, że był „najszybszym Steelerem na pierwszych 10 jardów”, co mówi coś, gdy zdajesz sobie sprawę, kto był z nim na obronie. Ham miał 53 razy w swojej karierze w hali sławy, co podobno plasuje się na najwyższym poziomie W przypadku nie defensywnych pleców.

Deacon Jones

Legenda Los Angeles Rams Deacon Jones był jednym z najgroźniejszych graczy w piłce nożnej w latach 60. XX wieku.nie tylko przypisuje mu się wymyślenie terminu „worek” dla wyeliminowania przeciwnika na zapleczu, ale także wpływ na zasady ligi ze względu na jego sprytny, agresywny styl. Defensywny koniec sali sław uwielbiał używać nielegalnego teraz „klapsa głowy” na blokerach, co wiązało się z uderzaniem ich głową przedramieniem lub obiema rękami, aby wytrącić ich z równowagi.

Kamila

podczas gdy wszyscy kochają mocno uderzającego linebackera, prawdziwi futbolowi kujoni szaleją za defensywnymi plecami, którzy dostarczają miażdżące strzały z pełną prędkością w otwartym polu. Kam Chancellor był dokładnie tym typem pałkarza, kiedy podczas swojej krótkiej kariery grał dla Seattle Seahawks. Obrona drużyny w 2010 roku była znana jako „Legion Boom”, a Chancellor był uważany za jej najbardziej karzącego zawodnika.

pomimo gry w erze, która utrudniała obrońcom mocne uderzenie bez karania, Chancellor dał radę i pochwalił się czystą techniką walki, która wciąż była ciężka dla władzy.

Sean Taylor

chociaż Kam Chancellor jest bez wątpienia jednym z najpodlejszych sejfów w historii, powie wam, że podniósł swój styl uderzeń od swojego idola, zmarłego Seana Taylora. Podczas gdy Taylor został tragicznie zamordowany w 2007 roku, zaledwie cztery sezony w jego karierze z Waszyngtonem, jego nazwisko nadal ma ogromną wagę wśród miłośników piłki nożnej. Naturalny na gridiron, były kolega Taylora z college ’ u, Antrel Rolle, powiedział kiedyś, że włożył całą masę ciała w swoje uderzenia — w tym nogi, biodra i tyłek — co doprowadziło do „ogromnego, ogromnego uderzenia.”

nawet wszechczasów Wielki tyran bezpieczeństwa Mathieu nazwał kiedyś Taylora jednym z dwóch najtwardszych napastników w historii piłki nożnej.

Jack Tatum

ikona Raiders Jack Tatum był „zabójcą” i zdobył go kilka razy w ciągu swojej kariery. Możesz zobaczyć na tym zdjęciu wynik jednego z najbardziej okrutnych trafień Tatuma w Super Bowl XI w 1977 roku – który wysłał wide receiver Minnesota Vikings Sammy White latający do tyłu bez kasku – ale jego najbardziej niesławny atak przyszedł w 1978 roku. Podczas meczu przedsezonowego przeciwko New England Patriots, Tatum uderzył skrzydłowego Darryla Stingleya tak mocno, że został sparaliżowany od szyi w dół do końca życia.

reputacja Tatuma za szkodliwe uderzenia i fakt, że nigdy nie przeprosił Stingleya za ten fatalny atak, uczyniły go jednym z bardziej kontrowersyjnych graczy w historii NFL.

Dick Lane

„Night Train” Lane to kolejny z tych graczy, którzy byli tak uciążliwi, że NFL zdecydowało się zmienić swoje zasady, aby utrzymać jego styl w ryzach. Hall of Famer i legendarny Detroit Lions z lat 50. był w lidze, kiedy po raz pierwszy zaczęto używać masek na twarz — i wykorzystał je w pełni, aby terroryzować swoje cele. Donoszono, że Lane był takim fanem chwytania maski na twarz nosiciela piłki i uderzania nią głową o ziemię, że to on jest powodem, dla którego NFL całkowicie zakazało tej praktyki.

Bill Romanowski

wielu z najtwardszych graczy ligi ma reputację, która ich wyprzedza i byłoby to niedopowiedzeniem, jeśli chodzi o Billa Romanowskiego. Czterokrotny mistrz Super Bowl uwielbiał dorastającego Jacka Hama i został nazwany „ekstremistą” przez swoich kolegów z drużyny. Romanowski był znany z rozpoczynania walk na boisku — nawet na treningu – i miał kłopoty z kopaniem innych zawodników i pluciem na jednego w głośnym incydencie.

w wiadomościach sportowych wpisano, że nie 8 na najbardziej znienawidzonych graczy NFL i mogli go wyprzedać.

Junior Seau

podobnie jak kilku innych na tej liście, styl obrony Juniora Seau przyczynił się tragicznie do jego śmierci w młodym wieku. Ikona Chargers z San Diego była przez 20 lat jednym z najpopularniejszych linebackerów NFL, ponieważ karał przewoźników piłki i rutynowo zbierał ponad 100 uderzeń w sezonie. Następnie, w 2012 roku, zaledwie dwa lata po zakończeniu kariery w Galerii Sław, seau postrzelił się w klatkę piersiową, zachowując swój mózg do badania i po raz pierwszy pokazując niszczycielskie działanie CTE.

Rodney Harrison

kiedy setki graczy zostało anonimowo zapytanych, kto był najtrudniejszym hitterem w NFL w 2004 roku, aż 17% z nich wybrało Rodneya Harrisona. Łatwo jest myśleć o nim jako o wypolerowanym, uprzejmym nadawcy w dzisiejszych czasach, jak jest w NBC, ale kiedy Harrison patrolował secondary jako silne bezpieczeństwo w latach 1994-2008, był zagrożeniem. Został opisany jako „zły facet” na boisku, ale także po prostu jako „niezwykle twardy pałkarz” i klucz do dynastii New England Patriots z początku 2000 roku.

w 2012 roku Harrison przyznał, że jest „śmiertelnie przerażony” tym, co może się stać z jego umysłem w miarę starzenia się, ponieważ oszacował, że doznał „co najmniej 20 lub 30” wstrząsów mózgu podczas kariery w NFL.

Steve Atwater

kiedy Steve Atwater w końcu dostał się do Pro Football Hall of Fame w 2020 roku, wielu uważało, że to zaszczyt, który od dawna się spóźnił dla jednego z najbardziej okrutnych napastników w grze. Podczas 10 sezonów gry w Denver Broncos, głównie w 1990 roku, Atwater rutynowo brzęczał zębami wszystkich nosicieli piłki na tyle odważnych, aby przekroczyć środek boiska, w tym Kansas City Chiefs rusher Christian Okoye podczas jednego nieśmiertelnego ataku w Monday Night Football w 1990 roku. SB Nation 's Mile High Report napisał kiedyś, że Atwater’ s full speed hit of Okoye podczas tej gry ” może być użyty w każdym podręczniku do zademonstrowania pierwszego prawa ruchu Newtona.”

reputacja Atwatera za karę jest tak silna, że kiedy fan nazwał kolegę z Hall of Famer Ed Reed najbardziej uderzającym bezpieczeństwem w historii, Reed podobno odpowiedział: „Nie, to Steve Atwater.”

Lawrence Taylor

nie powinieneś mieć powodu, aby wątpić w dzikość Lawrence ’ a Taylora na boisku, ale jeśli tak, pamiętaj, że kiedyś zakończył karierę mistrza Super Bowl jednym trafieniem. W 1985 roku rozgrywający Taylor z Waszyngtonu Joe Theismann złamał nogę na pół „jak kijek do chleba”, jak powiedział Theismann, i na zawsze utrwalił mocne dziedzictwo New York Giants. W przeciwieństwie do innych na tej liście, Taylor wydaje się być skruszony z powodu zmieniającego życie hitu, który umieścił na Theismann, ale nie powstrzymało go to przed ukaraniem niezliczonych innych podczas kariery w Hall of Fame.

Dick Butkus

Deacon Jones, kolejny bezwzględny zabójca na tej liście, nazwał Dicka Butkusa ” zwierzęciem „i powiedział:” za każdym razem, gdy cię uderzył, próbował umieścić cię na cmentarzu, a nie w szpitalu.”Legendarny linebacker Chicago Bears uosabiał twardą erę, która rozpoczęła się w połowie lat 60., kiedy dołączył do NFL. Alekus nie chciał, aby ktoś się dobrze bawił, gdy był zaangażowany w grę. podobno kiedyś powiedział, że samo zobaczenie uśmiechu innej osoby w dowolnym miejscu na boisku zwiększyło jego intensywność. Nie bez powodu jego nazwisko znajduje się na najbardziej prestiżowej liście przyznawanej co sezon kolejkom uniwersyteckim.

Ray Lewis

nie było prawdopodobnie nie hitter bardziej obawiał się w NFL w dekadzie początku 2000 niż legenda Baltimore Ravens Ray Lewis. Jeśli Nam Nie wierzysz, zapytaj graczy. W anonimowym badaniu ligi przeprowadzonym przez Sports Illustrated w 2004 roku Lewis uzyskał niesamowite 40% głosów na najtwardszego zawodnika NFL. W filmie wykonanym przez „Sport Science”, który zmierzył siłę uderzeń Lewisa, odkryli, że uderzył on z ponad 1000 funtów siły, która była większa niż dostarczana przez taran używany przez policję do wyważania drzwi.

Brian Dawkins

podczas gdy Ronnie Lott dostałby wiele głosów na najostrzejszy Defensywny back ever, Brian Dawkins mógłby dostać swój sprawiedliwy udział. ESPN kiedyś podobno uznał go za najcięższe bezpieczeństwo w historii NFL, a fani Philadelphia Eagles czcili go z powodu jego lekkomyślnej postawy na boisku. Kolega z drużyny Takeo Spikes powiedział, że Dawkins powiedział mu kiedyś, że zamierza zabrać „duszę” innego gracza przed wyrównaniem bezwzględnego uderzenia na niego w następnej grze.

to takie momenty sprawiły, że jego zastraszająca Ksywka „Weapon X” nie brzmiała jak żart.

Ronnie Lott

podobnie jak Lawrence Taylor i kilku innych na tej liście, Hall-of-Fame defensive back Ronnie Lott jest uznawany za uderzenie facetów tak mocno, że zrujnował ich kariery. Legendarny wide receiver Art Monk przypisał Lottowi właśnie to, mówiąc, że jeden atak od niego pod koniec kadencji Monka w NFL „dość mocno namieszał mi w karierze”, podczas gdy jego Hity Na Cincinnati Bengals rusher Ickey Woods podczas Super Bowl w 1989 roku są uważane za część powodu, dla którego Woods przeszedł na emeryturę.

w retrospektywie filmów NFL o karierze Lotta, odpowiednio zatytułowanej „Thunder and Destruction”, jego kolega z drużyny Z San Francisco 49ers, Bubba Paris, powiedział: „Gdyby ktoś uderzył mojego syna, prawdopodobnie poszedłbym na mecz ze strzelbą i zastrzelił go.”