Marta Moreno Vega’ s When the Spirits Dance Mambo: Growing Up Nuyorican in El Barrio (2004): Diasporyczna formacja tożsamości Afro-latynoskiej

Streszczenie

chociaż Portorykańscy i inni Karaibscy pisarze diasporyczni publikują w Stanach Zjednoczonych, zwłaszcza w Nowym Jorku, od ponad wieku, To właśnie podczas ruchu na rzecz Praw Obywatelskich w latach 60.i 70. XX wieku literatura Portorykańska w Stanach Zjednoczonych w języku angielskim otrzymała krajowe uznanie literackie. Powieść Piri Thomasa Down these Mean Streets (1967) i Bildungsroman Nilda Nicholasa Mohra (1973) to prace, które wyrażają obawy portorykańskiej diaspory dotyczące odpowiedniej edukacji, zatrudnienia i praw zdrowotnych.1 w tym okresie, pisarze w Stanach Zjednoczonych, jak Thomas i Mohr, zidentyfikowane jako Nuyorican, kulturowe i polityczne self-desygnowany termin używany przez Portorykańczyków, którzy urodzili się lub głównie wychowali w Nowym Jorku, po ii Wojnie Światowej, kiedy fale klasy robotniczej Portorykańczyków zaczął migrować z wyspy do USA. miasta na wschodzie i Środkowym Zachodzie w poszukiwaniu lepszych możliwości dla siebie i swoich rodzin. Według Marty Sánchez, nie bez powodu, z powodu bliskości geograficznej i podobnych warunków społeczno-ekonomicznych, Portorykańczycy, tacy jak Thomas, zawarli bliskie sojusze społeczne z Afroamerykanami w Harlemie w Nowym Jorku, a tym samym ulegli znacznemu wpływowi w Kodeksie językowym, światopoglądach ideologicznych i świadomości społecznych nierówności w ich otoczeniu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.