marchew była piątą najcenniejszą uprawą warzyw w Australii za ziemniakami, grzybami, pomidorami i cebulą w 2004 roku (ABS). Według ABS w 2004 roku z około 7200 hektarów w Australii wyprodukowano 302 560 ton marchwi o wartości 150 milionów dolarów.
w Australii średni plon szacuje się na blisko 42 (t/ha), jednak dobre operacje handlowe często sprzedają ponad 60 t/ha, a plony od 80 do 90 t/ha są osiągalne.
produkcja Australijska stale wzrastała z 257 000 ton w 1999 r., osiągając poziom 321 000 ton w 2000 r., a następnie spadła do 316 025 ton w 2006 r.
Victoria (26 %) i Australia Zachodnia (21 %) razem produkują prawie połowę australijskiej marchwi. Tasmania (17%), Nowa Południowa Walia (14 %) i Australia Południowa (14 %) są kolejnymi największymi producentami. Największe farmy produkujące marchew znajdują się nad rzeką Murray na wschód od Mildura w stanie Wiktoria i na północ od Perth w regionie west Gingin/Lancelin w Australii Zachodniej.
około 20% australijskiej produkcji marchwi było wywożone świeże w latach 2004/2005, a większość pozostałej części sprzedawana była świeża do konsumpcji krajowej. Marchew jest najcenniejszym eksportem świeżych warzyw z Australii od 2002 roku. W 2006 roku eksport australijskiej marchwi w wysokości 66 000 ton wyceniono na 43,5 miliona dolarów. Australia Zachodnia produkuje ponad 90 % australijskiego eksportu marchwi, które są wysyłane do ponad 20 krajów.
Historia
w Australii przed 1920 roku, marchew uprawiano w małych gospodarstwach na obszarach uprawy warzyw w pobliżu miast. Sadzenie, przerzedzenie, pielenie, zbiór i mycie były wykonywane ręcznie. Wraz z rozwojem produkcji wprowadzono Pługi konne i Spulchniacze do przygotowania gruntu. Ciągniki zmieniły oblicze produkcji warzyw w latach 30-tych i 40-tych, a wprowadzenie nafty („oleju chwastowego”) jako herbicydu do marchwi w latach 40-tych zrewolucjonizowało produkcję marchwi, zastępując ręczne i mechaniczne pielenie i umożliwiając bardziej rozległe nasadzenia. Tańsze, wygodniejsze herbicydy takie jak linuron zastąpiły naftę w latach 70. Wprowadzenie kombajnów mechanicznych na początku lat 60. pozwoliło indywidualnym plantatorom sadzić do 40 ha marchwi rocznie.
liczba hodowców drastycznie spadła wraz z mechanizacją przemysłu. Mechaniczne sortowanie również wprowadzone w 1960 roku przyniósł duży wzrost wydajności przemysłu. W tym okresie torby plastikowe zastąpiły torby Hesji jako opakowania do sprzedaży hurtowej. Większość świeżych marchwi sprzedawanych jest obecnie w 20 kg plastikowych workach, kartonach lub wymiennych plastikowych skrzyniach.
odmiany w Australii
Osborne Park Champion (znany również jako Champion Red Core) był główną odmianą marchwi uprawianą w Australii przez wiele lat przed 1950. w latach 50.uprawiano szereg odmian, w tym Czerwony Rdzeń Chantenay, Imperator, Top Weight I All Seasons (wybór najwyższej wagi). Wybór Parku Osborne o nazwie Western Red stał się główną odmianą w Australii w latach 70. ze względu na wysoką wydajność i jakość. Western Red pozostał ostoją przemysłu marchwiowego do czasu wprowadzenia hybrydowych odmian Imperator z Ameryki i hybrydowych odmian Nantes z Europy na początku lat 90.XX wieku.
większość odmian marchwi uprawianych w Australii należy do jednej z następujących czterech grup odmian wyróżniających się kształtem, chociaż niektóre nowe odmiany, takie jak Mojo, są wynikiem połączenia cech z kilku grup odmian poprzez konwencjonalną hodowlę roślin. Cztery główne grupy odmian reprezentowane w Australii to:
1. Odmiany Nantes o tępo zakończonych korzeniach prostych do lekko stożkowatych. Odmiany Nantes mają zazwyczaj słodki smak ze względu na niską zawartość terpenoidów. Długość korzenia średnia 200 mm. przykładowe odmiany to Stefano i Nawarra.
2. Imperatorowe odmiany, takie jak Red Hot i Cellobunch, które wytwarzają spiczaste korzenie o długości do 350 mm z ramionami średniej szerokości i stożkowatymi. Kilka odmian uprawianych w Australii, takich jak Condor i Red Brigade, ma kształt pośredni między odmianami Imperator i Autumn King. Jeszcze inne, takie jak Red Count i Red Sabre są pośrednie w kształcie między Imperator i Nantes. Odmiany Imperator powstały w Stanach Zjednoczonych w latach dwudziestych XX wieku z połączenia odmian Chantenay i Nantes.
3. Odmiany Autumn King o szerokich ramionach, silnie zwężających się, spiczastych korzeniach o średniej długości 300 mm. Głównym przedstawicielem tej grupy uprawianej w Australii jest Western red. Majestatyczna czerwień jest pokrewną odmianą o pewnych cechach Chantenay.
4. Odmiany Chantenay, takie jak Royal Chantenay, które są szerokolistne i silnie zwężające się o dobrej barwie wewnętrznej. Wytwarzają krótkie korzenie i są używane głównie do przetwarzania. Ostatnio uprawiano Japońskie marchewki typu Kuroda, głównie na Tasmanii na eksport do Japonii. Pod koniec lat 90.
odmiany Nantes stały się zdecydowanie najważniejszym rodzajem marchwi uprawianej w Australii.
ogólne aspekty produkcji marchwi w Australii
marchew jest powszechnie uprawiana w rotacji z innymi uprawami warzyw, takimi jak ziemniaki, sałata, kalafiory, brokuły i cebula. Są uprawiane na wielu różnych typach gleb, chociaż preferowane są gleby piaszczyste ze względu na lepszą jakość korzeni i łatwość zbioru.
okres uprawy marchwi jest w dużej mierze zależny od temperatury i waha się od 14 do 24 tygodni w zależności od lokalizacji i pory roku. System łóżkowy jest używany do uprawy marchwi w całej Australii. Ciągniki z rozstawem osi między 1.5 i 2,0 m. Trzy lub cztery podwójne rzędy marchwi są zwykle wysiewane na łóżko z 50-80 mm Między każdym rzędem podwójnego rzędu. Kombajn jednorzędowy podnosi następnie jeden dwurzędowy w przełęczy. Optymalne zagęszczenia roślin dla produkcji świeżej marchwi wynoszą od 50 do 80 roślin na metr kwadratowy w zależności od potencjału plonu. Nasiona marchwi są małe (średnio 800 nasion na gram) i podłużne płaskie w kształcie z szorstkimi krawędziami.
najlepsze rezultaty uzyskuje się poprzez siew nasion marchwi precyzyjnymi siewnikami powietrznymi. Ponieważ nasiona mają nieregularny kształt, często są granulowane lub stosuje się technikę powlekania, która pokrywa nasiona cienką powłoką polimerową, aby ułatwić sadzenie nasion siewnikiem precyzyjnym. W przypadku granulowanych nasion jest 80-100 nasion/g. Niewiele poniżej 1 kilograma surowego materiału siewnego lub 7 kg granulowanego materiału siewnego jest wymagane do sadzenia hektara marchwi. W przypadku siewu precyzyjnego nasiona muszą mieć kiełkowanie powyżej 90%, jeśli mają zostać osiągnięte docelowe gęstości z równomiernymi odstępami międzyplantowymi. Nasiona wysiewa się płytko na około 5-10 mm i utrzymuje wilgotne z nawadnianiem, jeśli pogoda jest gorąca i sucha.
czas do pojawienia się zależy od temperatury i waha się od około 8 do 24 dni w warunkach polowych. W stałej temperaturze 20 C marchew trwa 12 dni, aby osiągnąć 80% wschodów. Uprawy żyta zbożowego są często wysiewane kilka dni przed marchewką na glebach piaszczystych, aby zapobiec uszkodzeniu przez erozję wiatrową młodych sadzonek marchwi. Żyto zbożowe jest następnie zabijane za pomocą specyficznego dla traw herbicydu. Zwalczanie chwastów odbywa się poprzez uprawę oraz szereg herbicydów przed i po wystąpieniu, w tym linuron, trifluralin, prometryne i fluazifop-butyl. Fumigant gleby metam sodium skutecznie kontroluje również wiele chwastów, gdy są używane. Marchewki są nawadniane głównie za pomocą zraszaczy napowietrznych, irygatorów centralno-obrotowych i bocznych z wodą czerpaną z otworów, rzek i zapór.
marchew najlepiej rośnie, jeśli woda zawiera całkowite stężenie rozpuszczalnych soli poniżej 700 mg/l, podczas gdy kiełkowanie i zakładanie mogą być niekorzystne, jeśli woda do nawadniania zawiera więcej niż 1300 mg/l. Wymagania nawozowe marchwi są niskie w stosunku do wielu innych roślin warzywnych. Jednak dla wysokich plonów wymagany jest umiarkowany poziom płodności. Uprawa marchwi 60 t / ha usuwa około 100 kg azotu / ha. Marchew jest podatna na niedobór magnezu na glebach kwaśnych i niedobór boru na glebach piaszczystych. Większość upraw jest zbierana przez Jednorzędowe kombajny do zbioru marchwi, które podnoszą marchew, odcinają liście i dostarczają korzenie do przyczep lub pojemników masowych gotowych do mycia. W większych operacjach wykorzystuje się Kombajny dwurzędowe lub wielorzędowe. Niektóre małe obszary marchwi są nadal zbierane ręcznie. Marchew jest myta natychmiast po zbiorze w obrotowych podkładkach, a następnie sortowana rozmiarowo przed schładzaniem przed pakowaniem. Po zapakowaniu w plastikowe torby lub wyłożone kartony marchew może być przechowywana przez długi czas w temperaturze 1 ° C. marchew rozwija gorzki smak, jeśli jest przechowywana w otwartych pojemnikach w mieszanym składzie z etylenem produkującym owoce ze względu na produkcję izo-kumaryny w marchwi.