Dlaczego 1 mila 1760 jardów?
to „wina” jednego z królów Plantagenetu, Henryka III, Edwarda I (mojego kandydata) lub Edwarda II.
skład jardów i okoni – Wikipedia
Przed tym aktem, Mila byłaby 8 furlongs, każdy z 10 łańcuchów, każdy z 4 grzędy (aka pręty lub słupy), każdy z 5 jardów, a więc 1600 jardów.
dlaczego wydłużyliśmy kilometr?
nie zrobiliśmy tego; zmniejszyliśmy cal, stopę i Jard do dziesięciu jedenastych ich poprzednich rozmiarów! OK, więc dlaczego zmniejszyliśmy Podwórko, stopy i Cala?
Cóż, przed zmianą, Anglia miała dwa systemy pomiarowe w powszechnym użyciu; był jeden oparty na północno-Niemieckiej stopie (13,2″), która została prawdopodobnie wprowadzona przez Anglosasów, i jeden oparty na starej rzymskiej stopie (11,65″), którą Normanowie znali we Francji, ale być może nadal istniał w niektórych częściach Wielkiej Brytanii przed 1066 rokiem jako relikt rzymskiej okupacji. Dlaczego nie zastąpić tych dwóch cali jednym gdzieś między nimi? Tak zrobili; co do tego, dlaczego zdecydowali się na dokładną długość, część przyczyny jest wymieniona poniżej.
w tym czasie większość aktów własności ziemskiej rejestrowała obszary pod względem akrów (pierwotnie pas ziemi o długości jednego furlong na jeden łańcuch szeroki), roods/rods (jeden furlong na jeden okoń) i, co mylne, grzędy (jeden okoń na jeden okoń). Jak można, bez wątpienia, sobie wyobrazić, było mnóstwo czynów własności ziemskiej. Wystarczy wyobrazić sobie przeglądanie tych wszystkich dokumentów prawnych, przeliczanie ich ręcznie i albo ich poprawianie, albo (bardziej prawdopodobne) opracowywanie nowych dokumentów, które wymagały pieczęci władzy. Mądrze postanowiono zachować furlong, łańcuch i okoń na tej samej długości.
przy decyzji o zachowaniu 12 cali do stopy (bez wątpienia, ponieważ 12 można łatwo podzielić na 2, 3, 4 i 6) i 3 stóp do stoczni (szczerze mówiąc, nie było tu zbyt wiele opcji), zmniejszenie długości stopy musiało być zrównoważone odpowiednim wzrostem liczby metrów w okoniu (w przeciwnym razie zniszczyłoby to wszystkie obszary). Daje to dwie rozsądne opcje:
- zmniejsz stopę (a tym samym Cal) o jedną jedenastą, dając w ten sposób 5,5 jardów do okonia.
- zmniejsz stopę (a tym samym Cal) o jedną szóstą, dając w ten sposób 6 jardów do okonia.
na pierwszy rzut oka opcja 2 wygląda bardziej logicznie; jednak spowodowałoby to, że cal byłby mniejszy niż cal Stary rzymski-podczas gdy uzasadnieniem był kompromis między istniejącymi systemami, który wymagał dłuższego cala niż stary Rzymski. Pozostaje więc opcja 1 jako jedyny wybór. Teraz mamy 1760 jardów na milę.
\\
co do tego, dlaczego mieliśmy 4800 stóp na milę zamiast starego rzymskiego sposobu na 5000 stóp (1000 kroków, każdy 5 stóp), nie mam pojęcia. Niektórzy obwiniają furlong, ale wątpię w to, ponieważ Rzymianie chętnie podzielili swoje mile na 8 stadionów o długości 625 stóp.