kto ma najbardziej historyczną odpowiedzialność za zmiany klimatu?

jedną z największych walk na szczycie klimatycznym ONZ w Glasgow jest to, czy i w jaki sposób najbogatsze narody świata, które do tej pory są nieproporcjonalnie odpowiedzialne za globalne ocieplenie, powinny zrekompensować biedniejszym narodom szkody spowodowane przez rosnące temperatury.

bogate kraje, w tym Stany Zjednoczone, Kanada, Japonia i znaczna część Europy Zachodniej, stanowią dziś zaledwie 12 procent globalnej populacji, ale są odpowiedzialne za 50 procent wszystkich ocieplających planetę gazów cieplarnianych uwalnianych z paliw kopalnych i przemysłu w ciągu ostatnich 170 lat.

w tym czasie Ziemia nagrzała się o około 1,1 stopnia Celsjusza (2 stopnie Fahrenheita), napędzając silniejsze i bardziej śmiertelne fale upałów, powodzie, susze i pożary. Biedniejsze, podatne na zagrożenia kraje zwróciły się do bogatszych krajów o zapewnienie większych środków finansowych na dostosowanie się do tych zagrożeń.

na szczycie Sonam P. Wangdi, który przewodniczy blokowi 47 krajów określanym jako kraje najsłabiej rozwinięte, zwrócił uwagę, że jego ojczyzna Bhutan nie ponosi żadnej odpowiedzialności za globalne ocieplenie, ponieważ obecnie kraj ten pochłania więcej dwutlenku węgla ze swoich rozległych lasów niż emituje go z samochodów i domów. Niemniej Bhutan stoi w obliczu poważnego zagrożenia ze względu na rosnące temperatury, a topniejące lodowce w Himalajach już teraz powodują błyskawiczne powodzie i lawiny błotne, które zdewastowały wioski.

„w najmniejszym stopniu przyczyniliśmy się do tego problemu, ale cierpimy nieproporcjonalnie” – Konieczne jest zwiększenie wsparcia dla dostosowania się do skutków.”

dziesięć lat temu najbogatsze gospodarki świata zobowiązały się do zmobilizowania 100 miliardów dolarów rocznie w finansowaniu klimatu dla biedniejszych krajów do 2020 roku. Wciąż jednak brakuje im dziesiątek miliardów dolarów rocznie, a jak dotąd niewiele pomocy przeznaczono na działania mające na celu pomoc biedniejszym krajom w radzeniu sobie z zagrożeniami związanymi z gorętszą planetą, takimi jak ściany morskie lub systemy wczesnego ostrzegania przed powodziami i suszami.

osobno kraje wrażliwe podkreślały również, że nie będą w stanie przystosować się do każdej burzy, każdego huraganu lub głodu pogarszanego przez zmiany klimatyczne. Świat będzie się dalej ogrzewał. Ludzie będą nadal umierać z powodu katastrof związanych z klimatem. Wioski będą nadal znikać pod wschodzącymi morzami.

tak więc te kraje, z których wiele nadal produkuje niewielką część ogólnej emisji, poprosiły o oddzielny fundusz, opłacany przez kraje bogate, aby zrekompensować im szkody, których nie mogą zapobiec. Ten problem jest określany jako ” utrata i uszkodzenie.”

” Wiele osób traci życie, traci swoją przyszłość, a ktoś musi być odpowiedzialny ” – powiedział A. K. Abdul Momen, Minister Spraw Zagranicznych Bangladeszu. Porównał straty i szkody do sposobu, w jaki rząd Stanów Zjednoczonych pozwał firmy tytoniowe w 1990 roku, aby odzyskać miliardy dolarów wyższych kosztów opieki zdrowotnej z epidemii palenia.

bogate kraje historycznie opierały się wezwaniom do szczególnego mechanizmu finansowania strat i szkód, obawiając się, że może otworzyć drzwi do powodzi roszczeń z tytułu odpowiedzialności. Tylko rząd Szkocji był gotów zaoferować konkretne kwoty dolarowe, zobowiązując w tym tygodniu 2,7 miliona dolarów dla ofiar katastrof klimatycznych.

jednocześnie niektóre z największych rozwijających się gospodarek na świecie zaczynają nadrabiać zaległości w emisjach. Chiny, w których mieszka 18 procent światowej populacji, są odpowiedzialne za prawie 14 procent wszystkich ocieplających planetę gazów cieplarnianych uwalnianych z paliw kopalnych i przemysłu od 1850 roku. Obecnie jest to największy na świecie emiter, który w tym roku odpowiada za około 31 procent dwutlenku węgla pochodzącego z energetyki i przemysłu.

Chiny poparły wezwanie państw szczególnie narażonych na straty i szkody na szczycie klimatycznym w Glasgow, ale do tej pory Chiny nie zostały zmuszone do wniesienia wkładu do takiego funduszu. (Do tej pory dyskusje na temat finansów podczas global climate talks koncentrowały się na odpowiedzialności krajów rozwiniętych, które ONZ nazywa narodami „Annex II”.)

odpowiedzialność historyczna nie jest jedynym sposobem spojrzenia na kwestie sprawiedliwości i Sprawiedliwości. Innym kluczowym wskaźnikiem jest emisja na osobę. Na przykład Indie jako całość wytworzyły w tym roku około 7% światowej emisji dwutlenku węgla, mniej więcej tyle samo co Unia Europejska i około połowa Stanów Zjednoczonych. Ale Indie mają znacznie więcej ludzi niż oba regiony razem wzięte i są o wiele biedniejsze, a setki milionów ludzi nie mają niezawodnego dostępu do energii elektrycznej. W rezultacie jego emisje na osobę są dziś znacznie niższe:

na szczycie klimatycznym Stany Zjednoczone i Unia Europejska argumentowały, że świat nigdy nie będzie w stanie zminimalizować szkód spowodowanych globalnym ociepleniem, chyba że szybko uprzemysłowione kraje, takie jak Indie, zrobią więcej, aby zmniejszyć swoje emisje. Ale Indie, które niedawno ogłosiły zobowiązanie do osiągnięcia „zerowej netto” emisji do 2070, mówią, że potrzebują znacznie większej pomocy finansowej, aby przejść z węgla na czystszą energię, powołując się zarówno na niższą emisję na mieszkańca, jak i mniejszy udział emisji historycznych.

sposób rozstrzygania sporów o pieniądze jest ważnym krokiem w ustaleniu, czy negocjatorzy z prawie 200 krajów mogą zawrzeć nowe globalne porozumienie w Glasgow, aby ograniczyć ryzyko przyszłego globalnego ocieplenia.