Menna Zaki, Aswat Masriya
stosunki dyplomatyczne zostały przywrócone, dwustronna koordynacja jest „lepsza niż kiedykolwiek”, jak powiedział w kwietniu izraelski minister, a stosunki polityczne nadal się umacniają. Czy Egipt i Izrael mogą na przykład rozegrać „towarzyski” mecz piłkarski między drużynami narodowymi?
pomysł został wzbudzony w lutym przez Ambasadę Izraela, gdy poprosiła użytkowników o podzielenie się swoimi poglądami i odczuciami na temat takiej hipotetycznej gry sportowej.
chociaż Izraelska sugestia spotkała się z odrzuceniem ze strony szefa egipskiego Związku Piłki Nożnej, który powiedział stacji telewizyjnej Alarabiya, że pomysł jest „niemożliwy”, sprawa przeszła bez głośnego oburzenia ze strony egipskiej opinii publicznej.
analitycy uważają, że Egipcjanie po raz kolejny byli gorliwi w sprzeciwie wobec polityki Izraela i normalizacji stosunków dwustronnych. Sympatyzowali z Palestyńczykami i sprawą Palestyńską wobec Izraela, z którym oprócz wojny z 1948 r.brali udział w trzech wojnach w minionym stuleciu. W czasie drugiej Intifady, która wybuchła w 2000 roku, egipska młodzież protestowała przeciwko Izraelowi na ulicach i na kampusach uniwersyteckich, wzywając do bojkotów Politycznych i gospodarczych, niezależnie od traktatu pokojowego między Egiptem a Izraelem, który stał się pierwszym tego rodzaju Traktatem między Izraelem a krajem arabskim, kiedy został podpisany w 1979 roku.
ale ostatnio reakcja Egipcjan na oznaki ocieplenia więzi między dwoma rządami stała się mniej intensywna, a poziom ich sprzeciwu wobec stosunków ich władców z Izraelem osłabł.
Hamas zdemonizował
Ahmed Abd Rabou, egipski politolog i wizytujący uczony na Uniwersytecie w Denver, zgadza się, że popularna reakcja na normalizację nie jest „tak intensywna” jak 10 lat temu, przypisując to wielu powodom, w tym tym, że niektórzy Egipcjanie „pod presją, fobią i traumą egipskich mediów” uważają, że prawdziwym zagrożeniem dla bezpieczeństwa narodowego w Egipcie są Hamas i Palestyńczycy.
„niektórzy nowi wrogowie zastąpili Izrael w umysłach wielu Egipcjan, w tym między innymi braci muzułmańskich” – dodał.
od obalenia ówczesnego prezydenta Mohameda Mursiego z Bractwa Muzułmańskiego w lipcu 2013 roku, egipskie władze prowadziły represje wobec grupy islamistów.
palestyński ruch Hamasu, będący odgałęzieniem Bractwa, został zaatakowany przez egipskich polityków i przez ekspertów, którzy wspierają rząd. Hamas kontroluje Strefę Gazy, która graniczy z egipskim Synajem i Izraelem, i często jest oskarżany o infiltrację „terrorystów” na Synaju i atakowanie egipskich pracowników bezpieczeństwa.
mieszkający w Egipcie Palestyńczyk w wieku dwudziestu lat powiedział Aswatowi Masriyi, że w ciągu ostatnich dwóch lat Egipcjanie byli bardziej skłonni wierzyć, że Palestyńczycy są odpowiedzialni za wszystkie zawirowania, które dzieją się wewnątrz Egiptu, zwłaszcza na północnym Synaju”, dzięki Egipskim mediom.”
palestyńsko-egipski aktywista Ramy Shaath uważa, że obwinianie Hamasu i Palestyńczyków jest częścią wzmożonej kampanii mającej na celu zniekształcenie wizerunku Palestyńczyków w mentalności Egipcjan.”
mimo, że udało się to zrobić, kampania” nie zdołała skłonić Egipcjan do skłaniania się ku podmiotowi Syjonistycznemu”, powiedział Shaath, rzecznik bojkotu, zbycia i sankcji (BDS) w Egipcie.
w rzeczywistości, kiedy mogli, dziesiątki tysięcy Egipcjan zebrało się na Placu Tahrir, machając egipskimi i palestyńskimi flagami w maju 2011 roku, w wyniku powstania z 25 stycznia, które obaliło byłego prezydenta Hosniego Mubaraka, który rządził krajem przez 30 lat.
ale protesty, w tym te dla sprawy Palestyny, stały się rzadsze po tym, jak rząd tymczasowy Post-Mursi nałożył ustawę o zgromadzeniach, która praktycznie zakazuje protestów, ponieważ przewiduje, że organizatorzy protestów muszą wcześniej uzyskać zgodę organów bezpieczeństwa.
„katastrofy”Egipcjan
Palestyńska mieszkająca na Zachodnim Brzegu, która poprosiła o anonimowość, powiedziała Aswat Masriya w rozmowie online, że choć nie jest wielka w Polityce, wierzy, że na całym świecie dzieje się wiele „katastrof”, zwłaszcza w Egipcie, co sprawia, że ludziom nie zależy na niczym innym niż na własnych problemach.
dla jednego młodego Egipcjanina, który również wolał nie być identyfikowany, konflikt izraelsko-palestyński stał się raczej „danym” w późniejszych latach, nawet jeśli Egipcjanie nie stracili sympatii dla sprawy Palestyńskiej.
on i inni nie maszerują już w wściekłych protestach przeciwko Izraelowi, podczas gdy trzecia „intifada” szaleje w Jerozolimie.
ze względu na obecne represje wobec bezpieczeństwa i prawo protestacyjne, najlepiej, jak egipska młodzież może teraz udostępnić post na Facebooku lub napisać status, aby dać upust swojej frustracji-powiedział.
rząd forsuje normalizację
zarówno Shaath BDS, jak i Abd Rabou, politolog, uważają, że egipski rząd forsuje normalizację. Shaath wymienił kilka incydentów, które miały miejsce w ciągu ostatnich kilku miesięcy, sygnalizując ocieplenie więzi między Egiptem a Izraelem.
najbardziej widoczne jest spotkanie byłego parlamentarzysty Tawfiqa Okashy z ambasadorem Izraela Haimem Korenem w lutym, które ostatecznie kosztowało Okasha jego pozycję jako prawodawcy.
również w październiku Egipt po raz pierwszy od 1948 roku głosował za członkostwem Izraela w Komitecie Narodów Zjednoczonych ds. pokojowego wykorzystania przestrzeni kosmicznej.
kolejnym kluczowym incydentem była wizyta egipskiego koptyjskiego ortodoksyjnego Papieża Tawadrosa II w Jerozolimie w listopadzie, aby poprowadzić modlitwy pogrzebowe za Arcybiskupa Metropolity Jerozolimy i Bliskiego Wschodu Abrahama. Wizyta spotkała się z ostrą krytyką, ponieważ była to pierwsza od 1980 roku decyzja Świętego Synodu zakazująca Koptom odwiedzania Jerozolimy. Papież określił jednak swoją wizytę jako”humanitarny obowiązek”.
wreszcie egipsko-Izraelskie stosunki dyplomatyczne zostały w pełni przywrócone w 2016 roku po trzyletniej przerwie, która rozpoczęła się w 2012 roku, kiedy Mursi odwołał ambasadora Egiptu w proteście przeciwko Izraelskiemu atakowi na gazę.
dzisiaj oba kraje mają bezprecedensową koordynację wywiadowczą, jak powiedział niedawno Starszy urzędnik IDF.
Abd Rabou uważa, że rząd „robi to stopniowo i z bardzo niskoprofilową Polityką, biorąc pod uwagę, że wsparcie udzielone al-Sisi jest skupione na przeciwstawianiu się Izraelowi i syjonizmowi.”
Shaath wyraził jednak sceptycyzm, że próby normalizacji stosunków uda się zbliżyć oba narody w przyszłości.
Abd Rabou uważa, że to może się zdarzyć, chociaż „nigdy nie stanie się to bez trudności lub oporu ze strony egipskiej publiczności”, biorąc pod uwagę, że Egipcjanie są nastrojowi i mogą się huśtać w każdej chwili.