jak zastosować teorię społecznego uczenia się w klasie

jak zastosować teorię społecznego uczenia się w klasie

ludzie są istotami społecznymi, a większość naszej nauki, zwłaszcza we wczesnym wieku, odbywa się na przykładzie. Małe dziecko patrzy, jak matka sama szczotkuje włosy. Może to zaobserwować kilka razy. Ostatecznie dziecko bierze szczotkę do włosów matki i szczotkuje własne włosy, modelując zachowanie matki tak ściśle, jak to możliwe, biorąc pod uwagę jej wiek i zwinność. To tylko jeden z przykładów teorii społecznego uczenia się.

czym jest teoria społecznego uczenia się?

specjaliści edukacyjni i psychologiczni rozumieją, że uczenie się jest złożonym procesem. Dzieci, młodzież, a nawet dorośli angażują się w naukę przez całe życie. Czytają, badają i absorbują informacje. Jeśli środowisko sprzyja, pamiętają również dużo. Powstaje zatem pytanie, co sprawia, że środowisko sprzyja nauce?

wejdź do teorii uczenia się społecznego. Krótko mówiąc, teoria ta mówi, że ludzie w każdym wieku uczą się obserwując i modelując innych (stąd termin „społeczny”). Oczywiście istnieją inne teorie dotyczące uczenia się, takie jak uwarunkowania operanta i teoria atrybucji, które odnoszą się do takich rzeczy jak zaangażowanie i motywacja.

uczenie się społeczne nie jest w opozycji do tych teorii, ale raczej dodaje kolejną warstwę do procesu uczenia się – relacji między obserwatorem a modelarzem.

teoria społecznego uczenia się bandury

teoria społecznego uczenia się została wprowadzona przez Alberta Bandurę, psychologa i profesora na Uniwersytecie Stanforda. Jego prace obejmowały eksperymenty z dziećmi i lalkami bobo. Dzieci oglądały filmy, na których ludzie biją i nadużywają lalek. Następnie zostały one umieszczone w oddzielnym pokoju z własnymi lalkami bobo, wraz z innymi dziećmi z lalkami bobo, które nie oglądały filmu. Ci, którzy widzieli film, byli o wiele bardziej zaangażowani w buszowanie swoich lalek niż ci, którzy tego nie zrobili.

z tego eksperymentu rozwinął m.in. teorię społecznego uczenia się – uczymy się tak samo obserwując i naśladując to, co obserwujemy, jak to czynimy poprzez inne metody uczenia się.

kluczowe zasady teorii społecznego uczenia się

podstawową zasadą teorii społecznego uczenia się bandury, jak wspomniano powyżej, jest to, że ludzie uczą się obserwując innych, a następnie naśladując to, co zaobserwowali.

do tego czasu behawioryści mieli „zakątek na rynku teorii uczenia się”, stwierdzając, że ludzkie uczenie się jest wynikiem nagrody, kary i wzmocnienia. W ten sposób dziecko jest nagradzane, gdy uczy się tablic mnożenia, wzmacniając tę naukę i motywację do nauki. Teoria uczenia się społecznego nie dyskontuje behawioralizmu, ale stwierdza, że istnieją również inne sposoby uczenia się.

istnieje kilka podstawowych pojęć, które leżą u podstaw teorii kognitywnego uczenia się społecznego.

uczenie się przez obserwację

niekoniecznie musi to być obserwacja innej osoby, która coś robi. Może to być obserwacja zdjęć ludzi robiących rzeczy, na przykład w książkach. Może to być również przez inną osobę słownie opisującą, jak coś zrobić.

weźmy przykład dziecka uczącego się machania nietoperzem. Może oglądać mecz baseballu i obserwować innych machających kijem. Albo może obejrzeć film lub film instruktażowy kogoś machającego kijem. Jego matka lub ojciec może pokazać mu, jak wymachiwać nietoperzem, modelując go. Wreszcie, ktoś może podać mu kij i ustnie wyjaśnić, jak go zamachnąć.

możemy również „uczyć się” emocji poprzez obserwację. Na przykład dzieci mogą obserwować, jak inni się śmieją, płaczą, okazują miłość (lub nienawiść). Mogą obserwować spokój i spokój, który może pochodzić z uprawiania jogi i głębokiego oddychania. W ten sposób uczą się „właściwych” emocji do wyświetlania w różnych okolicznościach.

oczywiście zasada ta stworzyła dość długotrwałą dyskusję na temat wpływu brutalnych mediów i gier na zachowania dzieci.

obserwacja to za mało – stan psychiczny też jest ważny

według bandury, samo obserwowanie kogoś innego robiącego coś lub wyjaśniającego to za mało, żeby się uczyć. Uczący się musi być również: zmotywowany do uczenia się, widzieć wartość w tym uczeniu się i być w stanie mentalnej wrażliwości (np. nie rozpraszać).

podczas gdy behawioryści skupiają się na zewnętrznych motywacjach i nagrodach (dobre oceny, pochwały itp.), Bandura zakłada, że istnieją wewnętrzne myśli i nagrody (poczucie spełnienia, duma), które zapewniają poznanie. Stąd termin bandury ” kognitywna teoria uczenia się społecznego.”

wzór do naśladowania jest ważny

ludzie mają tendencję do naśladowania modelowanego zachowania, jeśli model jest podobny, podziwiany lub jeśli modelowane zachowanie jest samo w sobie cenne dla ucznia. Na przykład nastolatek może podziwiać popularną piosenkarkę. Widzi reklamę, w której piosenkarka Promuje konkretny produkt kosmetyczny. Ta nastolatka jest o wiele bardziej skłonna do zakupu tego produktu.

uczenie się nie zawsze zmienia zachowania, chociaż

określając, czy uczenie się rzeczywiście miało miejsce, behawioryści skupią się na zmianach w zachowaniu. Tak więc dziecko uczące się tablic mnożenia to zademonstruje.

według bandury jednak uczenie się nie zawsze zmieni zachowania, które można zaobserwować. Ludzie mogą uczyć się rzeczy, które mogą być „cementowane”, a jednak nie powodują zmian. Ktoś może obserwować, jak dana osoba reaguje na śmierć zwierzęcia, na przykład, ale może nie mieć okazji, aby zareagować na śmierć samego zwierzęcia.

zachowanie jest również kontrolowane przez inne zewnętrzne obserwacje

idea bandury jest taka, że czyjeś zachowanie jest bezpośrednim wynikiem procesów poznawczych i środowiska, poprzez okoliczności społeczne i wydarzenia.

jego własny przykład jest taki: jeśli nastolatek ma problemy i nienawidzi szkoły, często zachowuje się w szkole. Reakcje jego nauczycieli i rówieśników wzmacniają jego niechęć do szkoły, więc nadal działa. To właśnie Bandura nazywa ” determinizmem wzajemnym.”

przykłady teorii uczenia się Społecznego

wielu z nas ogląda filmy na YouTube w celach instruktażowych. Tak więc, film pokazujący kogoś moc mycia i barwienia talii, a następnie widz po tych samych krokach jest jednym z najbardziej podstawowych przykładów uczenia się społecznego.

ktoś ma dostęp do przepisu od zaufanego kucharza, a następnie używa tego przepisu do przygotowania czegoś to też nauka społeczna.

badacze często wykorzystują teorię uczenia się Społecznego w swoich obserwacjach / eksperymentach. To może krwawić do królestwa zwierząt. Na przykład badając zachowania zwierząt, naukowcy często obserwują, jak rodzice uczą swoje młode poprzez modelowanie i jak te młode zaczynają naśladować te zachowania. Zwierzęta ” uczą się „również swojego miejsca w swoich grupach, obserwując, a następnie naśladując zachowania „watahy”.”

strategie wykorzystania uczenia Społecznego w klasie

nauczyciele od lat wykorzystują modelowanie w klasie. W ten sposób pokazują uczniom, jak dodawać i odejmować, jak napisać poprawne zdanie, akapit lub esej. Następnie uczniowie ćwiczą pod ich kierunkiem, a następnie ćwiczą samodzielnie.

trenerzy na boisku demonstrują postawy, ruchy, zagrania itp. a potem niech ich uczniowie naśladują te rzeczy.

nauczyciel sztuki zademonstruje cieniowanie lub rysowanie w perspektywie, a uczniowie będą modelować to zachowanie podczas tworzenia własnych dzieł.

niektórzy uczniowie z powodzeniem uczą się poprzez obserwację i naśladowanie. Ale inni nie mogą.

te kroki muszą wystąpić, aby uczenie się społeczne skutkowało pomyślnym poznaniem, zatrzymaniem i przypomnieniem:

uczący się musi zwracać uwagę

w edukacji nazywamy to zaangażowaniem. Nauczyciele, którzy mogą” zaczepiać ” uczniów, czyniąc umiejętności i treści interesującymi, trafnymi i nieco kreatywnymi i nowatorskimi w swoich prezentacjach, przyciągną uwagę większej liczby uczniów.

ciągła uwaga na model oznacza, że informacje będą przechowywane (zatrzymywane). Gdy jest przechowywany i „cementowany”, może być później wyciągnięty (Przypomnij). Może to oznaczać, że nauka musi być okresowo wzmacniana w przyszłości.

gdy uczeń będzie uważny i zachowa naukę z wzorowanego zachowania, musi następnie wykonać to obserwowane zachowanie. Tak więc, praktyka, która jest tak powszechnie potrzebna, aby ta nauka została ugruntowana i/lub stała się nawykiem.

wewnętrzna motywacja musi być obecna

motywuj uczniów do zwracania uwagi i naśladowania obserwowanych zachowań. Jeśli nie widzą wartości w imitacji, nie wykonają jej. Nagrody (i negatywne konsekwencje) mogą służyć jako motywatory, ale także mogą być czynnikami wewnętrznymi.

student, który jest głęboko zmotywowany, aby zostać mechanikiem samochodowym, na przykład, będzie skupiony na wszystkim, co jego nauczyciel modeluje podczas tych zajęć. Inni studenci mogą być motywowani wysokimi ocenami, więc mogą dostać się do wybranej przez siebie uczelni.

kiedy uczniowie czują, że przedstawiona nauka jest istotna dla ich życia, wewnętrzna motywacja może być obecna. A kiedy dziecko obserwuje inne dziecko, które otrzymuje jakąś nagrodę-pochwałę, nagrodę lub certyfikat uznania – może stać się motywowane do naśladowania tego zachowania dla tej samej nagrody.

wnioski

oczywiście teoria społecznego uczenia się nie jest jedynym czynnikiem w uczeniu się. Ale tak wiele z życia człowieka, od urodzenia do dorosłości, spędza się na doświadczeniach społecznych i w tych doświadczeniach obserwujemy zachowania innych. Z tych obserwacji wiele się uczymy i ostatecznie kształtuje to wiele z tego, co wiemy i co możemy zrobić.

fot. Element5 Digital