Opublikowanie27 sierpnia 2021 15:41 przez The Maritime Executive
Rob Phayre, były specjalista od dostarczania okupu, który pomógł armatorom odzyskać statki i załogi od piratów, napisał nową powieść opartą na jego doświadczeniach z Somalii. Niedawno korespondował z dyrektorem morskim na temat charakteru prac i przyczyn piractwa somalijskiego.
TME: na początek możesz opowiedzieć nam o sobie i swojej karierze w rozwiązywaniu sytuacji zakładników?
swoją karierę zaczynałem od siedmiu lat jako Brytyjski pilot śmigłowców wojskowych i dowodził lotem śmigłowców podczas Drugiej Wojny w Zatoce Perskiej. Miałem zaszczyt przelecieć pierwszym brytyjskim śmigłowcem wojskowym przez granicę do Iraku pierwszego dnia wojny. Latałem również w Irlandii Północnej podczas kłopotów. Być może jednym z moich najlepszych doświadczeń było wspieranie brytyjskich sił specjalnych podczas szkolenia w dżungli w Afryce Zachodniej.
po opuszczeniu brytyjskiej armii mieszkałem w Afryce przez prawie 17 lat, ale byłem zaangażowany w rozwiązywanie ataków somalijskich piratów tylko przez około trzy z tych lat. W tym czasie pracowałem nad ponad 30 projektami dostarczającymi okupy somalijskim piratom. Wspierałem również wiele organizacji rozwiązujących inne incydenty związane z porwaniami na lądzie. Jeśli miałbym obliczyć całkowitą kwotę dostarczoną w okupie, to mniej niż 100 milionów dolarów.
TME: czy możesz nam powiedzieć, jak zorganizujesz dostawy okupu?
opracowaliśmy specjalny mechanizm, który pozwolił nam zrzucić okup z samolotu na spadochronie. Piraci zbierali pieniądze po tym, jak wpadły do wody, zabierali je na statek, liczyli i odchodzili. W tym momencie inny zespół, który już wcześniej ustawiliśmy, wszedł na pokład statku, przeładował zapasy, pomógł załodze ponownie wystartować i eskortował go do najbliższego bezpiecznego portu.
Opóźnienia mogą oznaczać, że piraci stracą cierpliwość i będziemy musieli wrócić do stołu negocjacyjnego. Dostawa pieniędzy może się nie udać. Nigdy nie straciliśmy ładunku na zły spadek, ale czasami było blisko. Piraci mogli nie opuścić statku po zapłaceniu okupu, albo ekipa ratunkowa mogła zostać zaatakowana w drodze po statek. Zarządzaliśmy wszystkimi tymi zagrożeniami najlepiej jak potrafiliśmy.
podczas szczytu piractwa, mój zespół i ja dostarczyliśmy okup wart prawie 15 milionów dolarów. Aby dać wam wyobrażenie o skali, to jest około 160 kilogramów banknotów stu dolarów – około siedmiu dużych walizek Samsonite ’ a. Do dziś pozostaje jednym z największych okupów płaconych za branie zakładników na morzu.
TME: czy Piraci zawsze opuszczali statek po zapłaceniu, czy też starali się trzymać więcej pieniędzy?
dla projektów, nad którymi pracowałem, tak. Mówiąc najprościej, byli to biznesmeni – przyznani, biznesmeni bez wartości moralnych, ale wciąż biznesmeni. Gdyby nie oddali statku po dostawie, nie dostaliby ponownie zapłaty. Będą ponosić wszystkie koszty prowadzenia swoich projektów i nie otrzymają żadnych dodatkowych nagród finansowych. Znam kilka projektów, w których zakładnicy nie byli wypuszczani po wypłacie, ale w wielu przypadkach nie byli negocjowani profesjonalnie.
TME: czy rządy angażują się w negocjacje z piratami i płacenie okupów?
to bardzo szara strefa. To zależy od rządu i części świata, w której doszło do porwania zakładników. Rząd francuski, na przykład, uchwalił prawo, które mówi, że będą płacić okupy, aby odzyskać swoich obywateli. W rzeczywistości doszło do wielu protestów, kiedy ich nie było. Większość zachodnich rządów publicznie powie, że nie ustępują rzeczowo piratom. Moim zdaniem jest to właściwe podejście.
państwa narodowe dokonujące płatności nieograniczonymi środkami po prostu podnoszą koszty okupu dla wszystkich innych. Jest jednak również słuszne, że osoby, jeśli zdecydują się, powinny być w stanie zapłacić okup za uwolnienie swoich bliskich. To wszystko działa dobrze i jest ogólnie ignorowane przez rządy, dopóki płatności nie są dokonywane na rzecz organizacji terrorystycznych.
jeśli w grę wchodzą terroryści, to o wiele trudniej. Nie można ich legalnie płacić, nawet za pośrednictwem osób trzecich. Z drugiej strony, wsparcie rządowe może być bardziej prawdopodobne – ale zwykle skutkuje to reakcją służb bezpieczeństwa. Ryzyko dla zakładnika znacznie wzrasta.
to stało się problemem kilka lat w odpowiedzi antypirackiej w Somalii. Gdy tylko ustała liczba statków przetrzymywanych przez piratów, zachodnie rządy uznały, że ryzyko nieumyślnego płacenia pieniędzy organizacjom terrorystycznym w Somalii jest zbyt wysokie i uczyniły bardzo poważnym przestępstwem płacenie okupu. Nie znam żadnego dowodu na to, że jakikolwiek okup został kiedykolwiek bezpośrednio zapłacony grupie terrorystycznej za piractwo morskie w Somalii, ale zawsze istniała możliwość wypłaty dodatkowych płatności lub pieniędzy na ochronę przez grupy piractwa. Z pewnością był to czynnik w procesie decyzyjnym dla wielu firm zarządzających ryzykiem.
ostatnie słowo na temat terroryzmu morskiego: różni się to od piractwa czy przestępczości. Cel jest zupełnie inny. W przypadku terroryzmu podmiot będzie celował w konkretny statek lub konkretne państwo bandery, aby zwiększyć swoje cele polityczne. Pieniądze nie mają z tym nic wspólnego.
TME: jakie były przyczyny piractwa somalijskiego?
uważam, że powszechnie używane Wyjaśnienie zagranicznych statków rybackich plądrujących Wybrzeże Somalii jest zbyt często używane jako argument. Oczywiście, to potencjalny katalizator, ale pieniądze i moc były kluczowymi czynnikami, gdy były dostępne. Wodzowie i wodzowie klanów mogli zebrać ogromne sumy pieniędzy, wyposażyć swoje siły osobiste i rozszerzyć swoje siły. Ludzie mogli zarabiać na życie, które wcześniej nie było dla nich dostępne. Większość przywódców politycznych nie miała władzy ani zasięgu, aby móc nadzorować całą linię brzegową, a ci, którzy mieli tę zdolność, byli najprawdopodobniej skorumpowani. Istnienie upadłego Państwa zapewniło piratom bezpieczną przystań, aby mogli przywieźć do domu swój połów i wynegocjować ich uwolnienie.
TME: jak można pokonać piractwo?
w dłuższej perspektywie jedynie zrównoważony rozwój, inne możliwości zatrudnienia, zniesienie dostępnych celów, praworządność i skuteczna reakcja wojskowa są sposobem dalszego zmniejszania ryzyka piractwa morskiego.
Rob Phayre jest autorem the Ransom Drop, nowopowstałej powieści o porwaniach na morzu i dostarczaniu okupu. Można go znaleźć na Amazon tutaj.
opinie wyrażone w niniejszym dokumencie są opiniami autora, a nie koniecznie Dyrektora morskiego.