wiele słyszymy o apostołach w Ewangeliach okresu wielkanocnego. I to ma sens—oni są naszymi głównymi świadkami zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Widzieli go, rozmawiali z nim, jedli i pili z nim. A w przypadku Św. Tomasza, o którym słyszeliśmy na mszy w minioną niedzielę, nawet dotknął jego uwielbionego ciała. A potem Chrystus wysłał swoich apostołów z znanych ziem Galilei i Judy i na świat, aby nauczać wszystkie narody. Gdzie są teraz apostołowie?
Piotr, Paweł i Jan
w ciągu ostatnich 100 lat archeolodzy potwierdzili lokalizację grobowców św. Piotra, Pawła i Jana. (Musimy tu trochę się zabezpieczyć, ponieważ w przeciwieństwie do innych gałęzi nauk Archeologia rzadko może twierdzić, że jest w 100% pewna każdego odkrycia).
około roku 64 św. Piotr został ukrzyżowany głową w dół w cyrku lub arenie Nerona na wzgórzu Watykańskim. Chrześcijanie odzyskali jego ciało i pochowali je na pobliskim cmentarzu. Około roku 326 cesarz Konstantyn zrównał to, co pozostało z areny i wzgórza, i wzniósł dużą bazylikę z głównym ołtarzem umieszczonym nad grobem św. Piotra. Ale po wiekach restoracji i rekonstrukcji, lokalizacja grobu została utracona. Tradycja nadal nalegała, aby Kości Piotra leżały pod głównym ołtarzem jego bazyliki, ale nikt go nie widział od wieków.
w 1939 r.robotnicy kopali grób papieża Piusa XI w grocie pod kościołem św. Piotra, gdy jeden z nich poczuł, że jego łopatę wbito w pustkę, a nie w Brud. Świecąc latarką przez otwór, załoga zobaczyła wnętrze mauzoleum z II wieku. Dalsze badania ujawniły całą rzymską nekropolię, przykrytą przez Konstantyna i doskonale zachowaną. Bezpośrednio pod głównym ołtarzem św. Piotra archeolodzy znaleźli prosty Grobowiec zawierający kości solidnego, starszego mężczyzny. W ścianie grobowej wyryte zostały niezliczone modlitwy i prośby do św. Piotra, a także Grecki napis: „Piotr jest w środku.”Po latach studiów, Błogosławiony Papież Paweł VI oświadczył w 1968 roku, że kości w tym grobowcu należą do św. Piotra.
zgodnie z tradycją św. Paweł został ścięty tego samego dnia, w którym św. Piotr został ukrzyżowany . Konstantyn nie zapomniał o św. Pawle-zbudował bazylikę nad grobem Apostoła na Via Ostia. W 2009 r. Papież Benedykt XVI ogłosił, że po kilku latach badań archeolodzy watykańscy poczuli się pewni, że szczątki umieszczone w sarkofagu pod ołtarzem głównym rzymskiej bazyliki św. Pawła za Murami są rzeczywiście relikwiami św. Pawła. Papież był cytowany: „małe fragmenty kości były datowane węglem przez ekspertów, którzy nic nie wiedzieli o ich pochodzeniu, a wyniki wykazały, że pochodzą od kogoś, kto żył między I a II wiekiem. Wydaje się to potwierdzać jednomyślną i bezsporną tradycję, że są to śmiertelne szczątki Apostoła Pawła.”
starożytna tradycja mówi nam, że św. Jan Ewangelista zmarł w Efezie w dzisiejszej Turcji około roku 100. W IV wieku, po tym jak Konstantyn położył kres prześladowaniom Kościoła, Efezjanie zbudowali kaplicę nad grobem Apostoła. W V wieku cesarz Justynian zamienił kaplicę na wielką bazylikę. Po zdobyciu tego obszaru przez Turków bazylika została zamieniona na meczet, który z kolei został zniszczony przez Tamerlane w 1402 roku. W latach dwudziestych XX wieku zespoły archeologiczne z Grecji i Austrii odkopały pozostałości bazyliki, a wewnątrz znaleziono grób św. Jana. Grób był pusty i nikt nie wie, co stało się z ciałem Jana.
Andrzej i dwaj Jamesowie
św. Andrzej, pierwszy człowiek Chrystus powołany na jednego ze swoich apostołów, był bratem św. Piotra. Andrzej i Piotr, razem ze swymi przyjaciółmi, braćmi Jakubem i Janem, byli wspólnikami w działalności rybackiej, którą prowadzili na Morzu Galilejskim.
mówi się, że po wniebowstąpieniu Chrystusa Andrzej zaniósł Ewangelię na ziemie, które są obecnie Rosją i Ukrainą. Następnie na starość udał się do Grecji, gdzie został męczennikiem w mieście Patras. Miejscowi chrześcijanie pochowali go tam, ale w 357 roku większość jego kości przeniesiono do Konstantynopola. W 1204 roku włoscy Krzyżowcy splądrowali Sanktuarium św. Andrzeja i przenieśli jego relikwie do Amalfi, gdzie pozostają do dziś.
w 1964 r.Papież Paweł VI zwrócił część relikwii Andrzeja do greckiego Kościoła Prawosławnego i są one ponownie zapisane w Bazylice zbudowanej na tym, co uważa się za pierwotny grób Apostoła.
w roku 44 św. Jakub większy, brat św. Jana, został męczennikiem w Jerozolimie—pierwszym z apostołów, który oddał życie za wiarę katolicką. Według tradycji jego ciało zostało cudownie przewiezione do północnej Hiszpanii i pochowane na cmentarzu chrześcijańskim (Hiszpanie uważają, że podczas podróży misyjnych Jakuba po Morzu Śródziemnym głosił ewangelię do Hiszpanii).
popularna legenda mówi, że relikwie Apostoła leżały tam, zapomniane, aż do 814, kiedy pustelnik o imieniu Pelayo poszedł za gwiazdą na otwarte pole i odkrył szczątki Apostoła. Dziś są one zapisane we wspaniałej Katedrze Św. Jakuba w Santiago de Compostela. Co ciekawe, pod katedrą archeolodzy znaleźli Cmentarz chrześcijański z I wieku.
św. Jakub Less służył jako pierwszy biskup Jerozolimy i tam został męczennikiem: został wyrzucony z dachu świątyni, a ponieważ jeszcze żył, następnie pobity i ukamienowany na śmierć. Według tradycji Jakub został pochowany na Górze Oliwnej, nad Jerozolimą. W VI wieku cesarz Justynian II przeniósł jego relikwie do Konstantynopola. W pewnym momencie, część lub być może cały St. Relikwie Jakuba zostały przeniesione do Kościoła Dwunastu Apostołów w Rzymie, gdzie dziś spoczywają w tym samym Sanktuarium z relikwiami jego kolegi Apostoła, św. Filipa.
Filip
w lipcu 2011 roku archeolodzy pracujący w Turcji ogłosili, że odkryli to, co uważali za oryginalny grób św. Filipa. Rzymski sarkofag z I wieku został znaleziony w ruinach kościoła z IV lub V wieku pod wezwaniem Apostoła. Według tradycji zapisanej w apokryficznym dokumencie z IV wieku, znanym jako dzieje Filipa, około roku 80 Apostoł został aresztowany w Hieropolis, przybity nogami do drzewa, do góry nogami i ostatecznie ścięty.
miejsce grobu św. Filipa stało się celem pielgrzymów chrześcijańskich, a archeolodzy odkryli nawet szeroką drogę prowadzącą do Martyrium, czyli Sanktuarium męczeństwa. Świątynia została zniszczona w VII wieku przez gwałtowne trzęsienie ziemi i pożar, po którym relikwie św. Jana Chrzciciela zostały zniszczone. Filip został przeniesiony do Konstantynopola, a stamtąd do Rzymu, gdzie złożono relikwie św. Jakuba mniejszego w Kościele Dwunastu Apostołów. Relikwie św. Filip i Jakub nadal są czczeni w krypcie Dwunastu Apostołów.
kiedy archeolodzy otworzyli sarkofag w Hieropolis, nie znaleźli w grobowcu żadnych ludzkich kości, więc możliwe, że szczątki św. Filipa zachowały się w krypcie Dwunastu Apostołów w Rzymie.
Tomasz, Bartłomiej, Mateusz, Szymon i Juda oraz Maciej
starożytna tradycja mówi nam, że św. Tomasz podróżował dalej niż inni apostołowie, głosząc Ewangelię w Indiach, gdzie został umęczony przez hinduskiego kapłana, który przepędził go włócznią. Obecnie część kości Św. Tomasza jest czczona w Bazylice Św. Tomasza w Ćennaj w Indiach. Większość szczątków Tomasza została przewieziona do Edessy w Mezopotamii. W 1258 r. relikwie te zostały przewiezione do Ortona we Włoszech, gdzie leżą do dziś, umieszczone w złotej trumnie w białym marmurowym ołtarzu w Bazylice Św. Tomasza Apostoła.
powiedziano nam, że po Zesłaniu Ducha Świętego, św. Bartłomiej (znany również jako Nataniel) przeniósł chrystianizację do Armenii, gdzie został umęczony przez śmierć żywcem. W 809 relikwie św. Bartłomieja zostały przeniesione z jego grobu w Armenii do Lipari, a następnie w 838 do Benevento w południowych Włoszech. W 983 R. Święty cesarz rzymski Otton III wzniósł w Rzymie Kościół na wyspie Tyberiadzkiej nad rzeką Tyber; poświęcił Kościół św. Bartłomieja i przechowywał tam część relikwii Apostoła. Zarówno Rzym, jak i Benewent są głównymi sanktuariami św. Batholomewa.
poborca podatkowy, który został ewangelikiem, św. Mateusz głosił kazania w Etiopii, gdzie został męczennikiem, gdy mówił Mszę. W 954 relikwie św. Mateusza zostały przeniesione z ich grobu w Etiopii do miasta Salerno we Włoszech. Relikwie są czczone w krypcie katedry św. Mateusza w Salerno.
każdego roku miliony pielgrzymów z Ameryki odwiedzają wspaniałą Bazylikę św. Piotra w Rzymie, a większość z nich przechodzi tuż obok ołtarza, w którym znajdują się relikwie niezwykle poipularnego św. Judy i mniej czczonego św. Szymona. Tradycja mówi, że obaj apostołowie podróżowali razem, aby głosić Ewangelię w Persji i tam obaj zostali męczennikami: Juda został pobity na śmierć kijem, a Szymona przecięto na pół. Nie wiadomo, kiedy ich relikwie zostały przeniesione do Rzymu.
jedenastu ocalałych Apostołów wybrało św. Macieja na miejsce Judasza, który zdradził naszego Pana, a następnie rozpaczał i powiesił się. Mówi się, że około roku 326 cesarzowa św. Helena znalazła grób św. Macieja w Jerozolimie i wysłała jego relikwie do chrześcijan z Trewiru w Niemczech. Nadal są czczone w Bazylice św. Macieja w Trier.
w przypadku większości Apostołów musimy opierać się na starożytnych tradycjach ustnych, a nie na udokumentowanych faktach dotyczących ich miejsc pochówku. To może być frustrujące, ale jest zrozumiałe: chociaż Dwunastu Apostołów jest nam znanych, w ich czasach byli biednymi, niejasnymi ludźmi, z których większość miejscowe władze uważały za sprawców kłopotów, jeśli nie za przestępców. Jest to szczególnie ekscytujące, gdy archeolodzy mogą rzucić nowe światło na rzeczywiste miejsce spoczynku Apostoła, jak to miało miejsce w przypadku Piotra, Pawła, Jana i Filipa.