źródło: Kathleen Curtin, historyk żywności na plantacji Plimoth
posiłek bez widelców i inne fakty dotyczące Święta
http://www.historychannel.com/exhibits/thanksgiving/thnkmeal.html
posiłek bez widelców i inne fakty dotyczące Święta
w 1621 roku koloniści z Plymouth i Indianie Wampanoag zorganizowali jesienne święto żniw, które jest obecnie znane jako pierwsze Święto Dziękczynienia. Podczas gdy metody gotowania i etykieta stołu zmieniły się wraz z rozwojem święta, posiłek jest nadal spożywany w tym samym duchu świętowania i nadmiernej dominacji.
~ ~ ~
co właściwie było w Menu?
jakie potrawy przy pierwszych dożynkach? Historycy nie są do końca pewni pełnej nagrody, ale można śmiało powiedzieć, że pielgrzymi nie jedli ciasta dyniowego ani nie bawili się puree ziemniaczanym.
Poniżej znajduje się lista potraw, które były dostępne dla kolonistów w czasie święta z 1621 roku. Jednak jedyne dwie pozycje, o których historycy wiedzą na pewno, znalazły się w menu, to dziczyzna i dzikie ptactwo, o których wspomina się w źródłach pierwotnych.
najbardziej szczegółowy opis „Pierwszego Święta Dziękczynienia” pochodzi od Edwarda Winslowa.
~ ~ ~
pielgrzymi nie używali widelców, jedli łyżkami, nożami i palcami. Wytarli ręce na duże chusteczki z tkaniny, które również używali do zbierania gorących kąsków jedzenia.
sól byłaby na stole na uczcie dożynkowej, a ludzie posypaliby ją jedzeniem. Pieprz był jednak czymś, co używali do gotowania, ale nie było dostępne na stole.
w XVII wieku pozycja społeczna człowieka determinowała to, co jadł. Najlepsze jedzenie było umieszczone obok najważniejszych ludzi. Ludzie nie mieli tendencji do próbkowania wszystkiego, co było na stole (jak to robimy dzisiaj), po prostu jedli to, co było im najbliższe.
służba w XVII wieku bardzo różniła się od służby dziś. Ludzie nie podawali posiłków indywidualnie. Żywność podawano na stół, a następnie ludzie brali jedzenie ze stołu i je jedli. Serwery musiały tylko przenieść jedzenie z miejsca, w którym zostało ugotowane na stół.
pielgrzymi nie jedli na kursach tak jak my dzisiaj. Wszystkie rodzaje żywności zostały umieszczone na stole w tym samym czasie i ludzie jedli w dowolnej kolejności wybrali. Czasami były dwa dania, ale każde z nich zawierało zarówno dania mięsne, puddingi, jak i słodycze.
~~~
więcej mięsa, mniej warzyw
nasz nowoczesny posiłek dziękczynny koncentruje się wokół indyka, ale na pewno nie było tak w przypadku pielgrzymów. Ich posiłki obejmowały wiele różnych mięs. Dania z warzyw, jeden z głównych elementów naszej nowoczesnej uroczystości, nie odegrały tak naprawdę dużej roli w mentalności ucztowej XVII wieku. W zależności od pory roku wiele warzyw nie było dostępnych dla kolonistów.
pielgrzymi pewnie nie mieli placków ani nic słodkiego na dożynkach. Przynieśli ze sobą cukier na Mayflower, ale w czasie uczty zapasy się zmniejszyły. Ponadto nie mieli piekarnika, więc ciasta i pieczywo nie były w ogóle możliwe.
jedzenie, które było spożywane na uczcie dożynkowej, wydawałoby się tłuste według standardów z Lat 90., ale prawdopodobnie było zdrowsze dla pielgrzymów niż dla ludzi dzisiaj. Koloniści byli bardziej aktywni i potrzebowali więcej białka. Atak serca był ich najmniejszym zmartwieniem. Byli bardziej zaniepokojeni zarazą i ospą.
~~ ~
zaskakująco pikantne gotowanie
ludzie mają tendencję do myślenia o angielskim jedzeniu w Mdłym, ale w rzeczywistości pielgrzymi używali wielu przypraw, w tym cynamonu, imbiru, gałki muszkatołowej, pieprzu i suszonych owoców, w sosach do mięs.
w XVII wieku kucharze nie używali proporcji ani nie mówili o łyżeczkach i łyżkach stołowych. Zamiast tego improwizowali.
najlepszym sposobem na gotowanie rzeczy w XVII wieku było ich pieczenie. Wśród pielgrzymów wyznaczono kogoś, kto miał siedzieć godzinami i obracać ślinę, aby upewnić się, że mięso jest równomiernie zrobione.
ponieważ pielgrzymi i Indianie Wampanoag nie mieli chłodu w XVII wieku, mieli tendencję do suszenia wielu swoich pokarmów, aby je zachować. Suszono indyjską kukurydzę, szynki, ryby i zioła.
~ ~ ~
kolacja na śniadanie: posiłki dla pielgrzymów
największy posiłek dnia dla kolonistów był spożywany w południe i był nazywany noonmeat lub obiadem. Gospodynie domowe spędzały część porannego gotowania tego posiłku. Kolacja była mniejszym posiłkiem, który jedli pod koniec dnia. Śniadanie to resztki jedzenia z poprzedniego dnia.
w Domu Pielgrzyma dorośli siadali do jedzenia, a dzieci i służba czekały na nich.
jedzenie, które jedli koloniści i Indianie Wampanoag było bardzo podobne, ale ich schematy jedzenia były różne. Podczas gdy koloniści ustalali Schematy jedzenia-śniadanie, obiad i kolacja – Wampanoagowie mieli tendencję do jedzenia, gdy byli głodni i gotowali garnki przez cały dzień.
