jesteś w pociągu lub w kawiarni. Soczysta rozmowa wpada Ci w ucho. Udajesz, że pilnujesz swojej książki albo telefonu. Potajemnie jednak podsłuchujesz. Czy nasze słuchowe węszenie ma coś wspólnego z okapem naszych domów? W rzeczywistości ma to z nimi wszystko, etymologicznie mówiąc.
Eavesdrop
Eavesdrop pochodzi ze staroangielskiego yfesdrype, który Oxford English Dictionary poświadcza całą drogę wstecz w 868 Kentish charter. Yfesdrype, lub eavesdrip, po raz pierwszy odnosi się do przestrzeni wokół domu, w którym woda deszczowa kapała z okapu. Sama nazwa Kapiąca. Podobną koncepcję widzimy w innych językach, jak w staronordyjskim upsar-dropi.
że karta Kentish, opierając się na jeszcze bardziej starożytnych zwyczajach, przewidywała, że nowe budynki nie mogą być budowane w odległości dwóch stóp od tego miejsca, w przeciwnym razie sąsiednia nieruchomość byłaby narażona na uszkodzenie przez wynikający z tego podsłuchiwanie lub podsłuchiwanie. W języku Średnioangielskim forma eavesdrop zastąpiła oryginalny eavesdrip.
Podsłuchiwacze zaczęli grzebać w zapisie pod koniec XV wieku. Stali przy ścianach lub pod oknami – w podsłuchu domu – aby potajemnie podsłuchiwać prywatne rozmowy wewnątrz. Na początku 1600 roku, prawdopodobnie jako utworzone z powrotem od podsłuchiwacza, mamy nowoczesny, ogólny czasownik do podsłuchiwania, niezależnie od tego, czy pochodzi spod dosłownego okapu, czy nie.
Okap wreszcie nie zaczynał się jako liczba mnoga od okapu. Jego staroangielska końcówka, efes, była liczbą pojedynczą, ale ta nieznośna, końcowa-s Była Mylona jako liczba mnoga we współczesnym angielskim. Jest to jednak zrozumiały błąd, który sprawił, że pea stała się osobliwością etymologicznie osobliwą pease, cherry of cherise i prawdopodobnie shimmy of chemise. Przypuszczam, że chodzi o … upuszczenie.