Dziesięć Przykazań znane jest również jako Przymierze (Pwt. 9: 9) lub świadectwo (WJ. 25:21). Danie Dziesięciu Przykazań przez Boga Mojżeszowi, a przez niego Izraelowi, jest opisane w 19 rozdziale exodusu.
w doktrynie mormońskiej starszy Bruce R. McConkie wyjaśnił, że Mojżesz otrzymał dziesięć przykazań dwa razy. (Ex. 20; Deut. 5.) „Oba razy zostały zapisane palcem Pana na kamiennych tablicach” – wyjaśnił Elder McConkie. „Po raz pierwszy zostały one objawione jako część pełni ewangelii, ale kiedy Mojżesz, wracając ze świętymi tablicami, znalazł Izraela rozkoszującego się bałwochwalczym uwielbieniem, połamał tablice. Potem rzekł Pan do Mojżesza: wyciśnij jeszcze dwie tablice kamienne podobne pierwszemu, a napiszę i na nich słowa zakonu, jako były napisane na pierwszych tablicach, któreś hamował, ale nie będzie według pierwszych, bo odejmę kapłaństwo z pośrodku ich; przetoż nie pójdzie przed nimi zakon mój, i sądy jego, bo nie wstanie obecność Moja w pośrodku ich, abym ich nie wytracił. Ale dam im prawo, jak na początku, ale będzie według prawa przykazania cielesnego; bo przysiągłem w gniewie moim, że nie wejdą do Mojej Obecności, do mojego odpoczynku, w dniach ich pielgrzymowania.”(JST, Ex. 32:1-2.) „
te same niezmienne, wieczne standardy kultu i moralnego postępowania zostały ujawnione w obu przypadkach, wyjaśnił Elder McConkie. „Te dwie relacje różnią się tylko jednym poważaniem, a mianowicie powodem przypisanym do uczczenia dnia szabatu. Podczas gdy oni żyli pod zakonem, Szabat był dla Izraela okazją do upamiętnienia ich wyzwolenia z niewoli egipskiej (5 Moj. 5:12-15), zamiast zwrócić ich uwagę na uświęcony okres odpoczynku, który nastąpił po sześciu dniach pracy twórczej, kiedy ziemia została stworzona. (Ex. 20:8-11.)”