dlaczego Jezioro Titicaca jest szczególnym miejscem w Ameryce Południowej

Jezioro Titicaca znajduje się na płaskowyżu altiplano, największym płaskowyżu w Andach, na granicy dwóch pięknych krajów Peru (na Zachodzie) i Boliwii (na wschodzie). Kiedy przybyłem do miasta Puno, nad brzegiem Titicaca, nie znałem historii kulturalnej jeziora, jego znaczenia dla mieszkańców i mitologii stojącej za pochodzeniem jeziora.

Jezioro Titicaca jedno z wyjątkowych miejsc w Ameryce Południowej

rdzenne społeczności obu krajów uważają, że Titicaca jest centrum stworzenia. Mówią, że Bóg Viracocha stworzył słońce, księżyc i pierwszych ludzi z Titicaca. Bóg obiecał swoim dzieciom, że zawsze będą szczęśliwe i bezpieczne, jeśli nie wejdą na góry, gdzie święty ogień płonął wiecznie.

legendy mówią, że diabeł był zazdrosny o to, jak ludzie przestrzegali Bożych zasad. Więc diabeł zachęcał ich do przeciwstawienia się Bogu, wspinania się po górach i otrzymywania wiecznego ognia. Widząc jego dzieci idące w góry, Bóg zesłał Dzikie pumas ze wzgórz, aby przegonić ludzi. Wtedy rozgniewany Bóg zalał góry łzami. W trakcie tego procesu ocalała tylko jedna para, a pumowie również utonęli.

na końcu tego wszystkiego leżało jezioro, otoczone kamiennymi pumami, posągami zmarłych. Para ocalałych postanowiła nazwać to miejsce – Jezioro Titicaca-jezioro kamiennych Pumas.

najwcześniejsi mieszkańcy jeziora sięgają 2 tysiąclecia p. n. e. Większość Peruwiańczyków i Boliwijczyków boi się i czci Titicaca jak ich inni bogowie. Wierzą, że święte duchy zmarłych wciąż żyją na dnie jeziora.

peruwiański& strona Boliwijska

podróżując przez dziewięć miesięcy po Ameryce Południowej, przez kilka dni zwiedzałem Jezioro Titicaca zarówno po stronie peruwiańskiej, jak i boliwijskiej. Czułem energię jeziora nawet podczas wędrówki po mieście Puno. Ale dopiero gdy szedłem nad brzeg Titicaca, zdałem sobie sprawę, jak wielkie jest to jezioro. Ma około 280 metrów głębokości i rozpościera się na powierzchni 8300 km2 (3200 mil kwadratowych). Titicaca jest drugim co do wielkości jeziorem Ameryki Południowej, rozciągającym się z północnego zachodu na południowy wschód przez 120 mil (190 km). Jest to największe słodkowodne jezioro na świecie.

Titicaca z jej brzegów wygląda i czuje się jak ocean. Mówi się, że z góry jezioro wygląda jak puma polująca na królika.

żeglując po jeziorze Titicaca

doświadczysz prawdziwego ducha jeziora, gdy popłyniesz na nim małą drewnianą łodzią. Po głębokich wodach pływają większe statki i motorówki. Ale najbardziej znaczące i zrównoważone podróży można doświadczyć poprzez wynajęcie lokalnego, a raczej mówię o jeden, aby zabrać cię na przejażdżkę łodzią. Może na kilka godzin, zatrzymując się na pływających wyspach, lub towarzysząc im aż do ich domów, co właśnie zrobiłem.

Czytaj więcej-Pangong Tso-najwyższe Słone Jezioro w Himalajach

mój lokalny przewodnik w Puno, który wysłał mnie już na wycieczkę do wież pogrzebowych Sillustani Inków, wysłał mnie na dwudniową wycieczkę na Wyspy Uros, Taquile i Amantani.

przez dwie godziny podróżowaliśmy Błękitną falującą wodą Titicaca i dotarliśmy na jedną z Wysp Uros. Tutaj z ciekawymi oczami czekali na nas miejscowi przewodnicy. Kilka kobiet w dużych słomkowych kapeluszach i różowych, żółtych spódnicach stanęło na skraju wyspy, obserwując nas.

Pływająca wyspa na jeziorze Titicaca

kiedy trzymali nas za ręce, aby pomóc nam skoczyć z łodzi na ich dom, byłem już zahipnotyzowany. Na czym skończyłem? Najpierw byłem w Puno, dużym mieście, w którym przez cały dzień padał deszcz, z mnóstwem turystów i restauracjami Chifa. Byłem na Wielkim Jeziorze, na złotej, pływającej wyspie. To na początku wyglądało jak Wielka tratwa z sianem.

pamiętaj, że mówimy o wysokości 3800 metrów nad poziomem morza. Tak wysokie jest to jezioro.

być może musiałeś widzieć pływające wyspy u wybrzeży w jakiejś niejasnej części świata. Ale te 60 Wysp Uros są specjalne, ponieważ są one wykonane z Totora weed, lokalnego i pływającego chwastu, który rośnie w wodzie Titicaca.

zwiedzanie domu przewodnika

przewodnik gotowy pokazać nam swój dom. Miał na sobie zwykłe czarne spodnie, a jego biała koszula miała kieszeń wykonaną z tradycyjnego i kolorowego peruwiańskiego materiału. StanÄ … Ĺ ’ przed nami trzymajÄ … c rÄ ™ cznie wyplatanä … matÄ™. Widziałem łodzie w kształcie kaczki, czerwono-pomarańczowo-żółte chaty, latający Kondor i mężczyzn i kobiety w tradycyjnych tęczowych ubraniach zajętych zajęciami na tym pięknym materiale, który trzymał. Ja też się uśmiechnąłem.

nasz przewodnik wyjaśnił różne sceny na macie. Wszyscy z różnych rozwiniętych i rozwijających się części świata słuchaliśmy, ogłupialiśmy.

przewodnicy powiedzieli nam, że Titicaca jest uważana za miejsce narodzin Inków. Że historia mieszkańców Uros sięga czasów, kiedy ludzie Uru lub Uros wyemigrowali z Amazonii. Miejscowi nie pozwalali im mieszkać w wioskach nad brzegiem jeziora. Bez przeszkód ludzie stworzyli pływające wyspy z trzciny i popłynęli po jeziorze, aby tam zamieszkać.

Wyspy Totora

dzisiaj na 60 wyspach Totora mieszka 1200 mieszkańców. Co dwa tygodnie zbierają świeże zioło i zastępują zgniłe zioło na dnie Wyspy świeżym.

wtedy po raz pierwszy ktoś wyjaśnił znaczenie jeziora. Nikt nie mówił o tych historiach w Puno. Tam ludzie byli zajęci sprzedażą jedzenia, prowadzeniem hosteli, mówieniem turystom, że mogą być ich przewodnikami, pędzeniem ulicami, aby gdzieś byli i wysyłaniem dzieci do szkoły.

ale na wyspie czas zwolnił. Zabawianie nas, a może i kilku innych łodzi, wydawało się głównym zadaniem dnia. Wkrótce dowiedziałem się, że zbieranie trzciny, gotowanie, sprzątanie, pranie ubrań, Wędkarstwo, Rolnictwo i tkactwo nie pozostawiają wyspiarzom dużo wolnego czasu.

po naszej prawej stronie, z niebieskim tłem niezgłębionego jeziora i zaciemnionymi Andami za jeziorem, na podłodze trzciny usiadła kobieta – Wyspa, chodnik, drogi, wszystko. Miała przed sobą kolekcję podobnych ręcznie tkanych dywanów.

znajomy podróżnik z USA zapytał ją o ceny, używając kilku hiszpańskich numerów, które znał. Powiedział mi, że jego chińska żona pokocha jedną z tych pięknych prześcieradeł i kupiła największą.

spotkanie z miejscowymi

spędziliśmy kilka godzin na wyspie. Kiedy znudziło mi się bycie częścią tłumu, który stworzyła nasza mała grupa, poszedłem usiąść obok miejscowej dziewczyny. Miała na sobie różową kurtkę w talii i niebieską spódnicę.

to było naturalne, że się od nas odczepiła. To musi być dziwne, aby gościć nieznajomych z ich własnymi opiniami i osądami w najbliższej przestrzeni każdego dnia bez słowa. Mój hiszpański był dobry. Byłem na kontynencie przez siedem miesięcy. Powiedziałem jej, że wygląda pięknie. Uśmiechnęła się i powiedziała gracias (dziękuję) z nieznanym mi akcentem. Mieszkańcy mówią zarówno po hiszpańsku, jak i keczua, starożytny Hiszpański dialekt rdzennej ludności. Potem czyściła naczynia. Uklękłem obok niej. Potem była w chacie, w swojej kuchni, głównie w naczyniach z miedzi i stali rozrzuconych wokół pieca błotnego. Usiadłem obok niej na podłodze. Nie zrobiłem żadnych zdjęć, to był jej dom.

łączymy się z lokalną

wtedy kiedy wyszliśmy, była bardziej sympatyczna, mniej nieśmiała i rozmawialiśmy. Powiedziała, że lubi Wyspy. Że nie mieli tam zbyt wielu ludzi. Chodziła do szkoły, ale potem były wakacje. Mieli szkołę na jednej z wysp. Wielu krewnych mieszka razem na jednej wyspie i tak właśnie było.

trzymałam ją za ręce i poczułam pracę, jaką wykonały jej ręce-gotowanie, sprzątanie, wiosłowanie, zbieranie trzciny, tkanie, mielenie przypraw. Kiedy przewodnik wezwał mnie z powrotem do łodzi, aby wypłynąć na wyspę Taquile, dziewczyna i ja przytuliliśmy się i pocałowaliśmy z boku w policzki, tak jak nauczyłem się tego w Ameryce Południowej.

Taquile Island

po godzinie jazdy byliśmy na Taquile island. To zielony kawałek ziemi pośród dużego niebieskiego basenu. Zeszliśmy na jeden koniec wyspy i chuchnęliśmy i dmuchnęliśmy w górę kamienną ścieżką. W końcu byliśmy na wysokości 4000 metrów. Wkrótce dotarłem do punktu widokowego, skąd zobaczyłem dużą kamienną chatę i duży stół na świeżym powietrzu, gdzie zbierali się wszyscy przewodnicy i turyści, którzy szli przede mną.

w tych głębszych częściach jeziora nie było fal, ale jezioro falowało non-stop.

przewodnik z Taquile stał na skraju restauracji, z głębokim jeziorem cerulean za sobą. Powiedział nam, że ich 2000-osobowa społeczność zapewniła, że ich wyspa nie stała się zbyt turystyczna. Dlatego nie dopuszczali nocnych pobytów.

uznana przez UNESCO Sztuka dziewiarska

Wyspa Taquile, zajmowana od 1970 roku, znana jest z męskich tkaczy na całym świecie. Dał nam krótką demonstrację ich uznanej przez UNESCO sztuki dziewiarskiej, wyjaśnił, że mężczyźni tkają, a kobiety robią przędzę. Utrzymywali się ze sprzedaży rękodzieła, rolnictwa i rybołówstwa.

wkrótce ogłosił obiad. Wszyscy zjedliśmy pstrągi wyłowione z jeziora, ryż i ziemniaki.

Czytaj więcej – Majuli – największa wyspa rzeczna na świecie

Wyspa Amantani

stamtąd udaliśmy się na wyspę Amantani, gdzie mieliśmy zostać na noc. Wyspa była dość mała, około 9 kilometrów kwadratowych Wielkości. Wkrótce po przybyciu zostaliśmy zabrani na wędrówkę po wzgórzu Pachamama.

większość z 4000 wyspiarzy przestrzegała starych tradycji i mówiła keczua. Odnosili się do Matki Ziemi jako Pachamama i modlili się do niej o ich dobro i bezpieczeństwo. Ponieważ woda ma szczególną symbolikę w świecie andyjskim, a to jezioro jest jeszcze bardziej wyjątkowe ze względu na legendarne pochodzenie. Świątynia Pachamama na środku jeziora była bardzo szanowana wśród mieszkańców.

Pachamama Hill

powoli wspinaliśmy się na Wzgórze Pachamama po utwardzonej ścieżce. Na szczycie wielbiciele krążyli po świątyni kilka razy i ofiarowali kwiaty, ryż, ziemniaki, liście koki. Świątynie Pachamama można znaleźć również w wielu innych częściach Peru i Chile.

panoramiczny widok ze szczytu wzgórza był co najmniej wspaniały.

następnie zostaliśmy zabrani do naszego homestay przez miejscową panią. Była ubrana w długą czarną spódnicę i nosiła czarny szal na głowie. Czerń dopełniła jej niezwykle jasna i kolorowa Ręcznie tkana koszula pełna różowych i niebieskich kwiatów. Wyspa nie miała elektryczności. Więc użyliśmy lamp do jedzenia obiadu: prosta sprawa z ryżem, ziemniakami i lokalnymi warzywami.

Święto Tańca

później nasza gospodyni powiedziała nam, że jest lokalne święto tańca, w którym powinniśmy wziąć udział. Więc ubrała nas, mnie i dwóch innych podróżników, w tradycyjne ubrania. Podczas gdy ubrania mężczyzn były proste: zwykłe czarne spodnie, biała koszula, z kolorowym Ponczo. Miałam na sobie taką samą sukienkę jak ona: długą spódnicę z pięknym szerokim pasem wiązanym w osobliwy sposób, kolorową bluzkę i chustę zwisającą z mojej głowy.

potem poszliśmy za nią, gdy przechodziła przez wyspę z lampą i weszła do wielkiej sali, gdzie lokalna grupa grała muzykę i śpiewała piosenki wyspiarskie. Tańczyliśmy przez kilka godzin. Zatrzymałam się tylko wtedy, gdy moja spódnica Sama się rozwiązała, a nasz gospodarz przywiązał ją, żebym cały czas chichotała. Poprowadziła nas z powrotem i spaliśmy pod gwiazdami.

powiedzieli, że panele słoneczne wkrótce zostaną zainstalowane w ich domach.

spacer po wyspach

jednodniowy spacer jest koniecznością na tej wyspie. Po prostu wyjdź z domu, idź szlakiem błota. Zobaczysz, że rolnictwo tarasowe odbywa się na wszystkich wzgórzach Wyspy. Ludzie uprawiają ziemniaki, pszenicę, komosę ryżową, kukurydzę i inne warzywa. Gruba Owca na wzgórzach.

pobyt był piękny i byliśmy szczęśliwi, że nasze pieniądze zostały wypłacone bezpośrednio do homestay. Ale wycieczka nadal wydawała mi się nieco turystyczna. Więc po powrocie z wycieczki, mój przyjaciel i ja przeszukaliśmy mapę Titicaca, znaleźliśmy inną odległą wyspę. Mała trójkątna kropka na dużym jeziorze i zapytał naszego ulubionego przewodnika, czy możemy tam pojechać. Powiedziała nam, że jej kuzyn mieszka na tej wyspie.

następnego dnia siedzieliśmy w małej łodzi i zostaliśmy zabrani z Wybrzeża Puno na odległą wyspę przez dziewczynę, która mieszkała na wyspie. Zatrzymaliśmy się u niej dwa dni. Spacerował swobodnie po wsi. Dołączył do rodziny na wycieczkę na inną wyspę, gdzie zostawili swoją krowę do wypasu i jedli lokalne domowe quinoa i ziemniaki.

42 Wyspy na jeziorze Titicaca

na jeziorze znajdują się 42 wyspy rozsiane po Peru i Boliwii. Odpowiedzialnym sposobem na zwiedzanie wysp może być poproszenie lokalnego przewodnika lub homestay ludzi o wyspę daleko na jeziorze, gdzie rodzina byłaby wystarczająco hojna, aby gościć podróżnika. W ten sposób lokalne życie Titicaca można było doświadczyć z bliska w naturalny sposób.

jezioro można również łatwo odwiedzić z miasta Copacabana po stronie Boliwii. Najbardziej poszukiwaną wycieczką nad jezioro Copacabana jest Isla del Sol – Wyspa słońca. Jest znany jako miejsce narodzin słońca i Księżyca według mitologii Andyjskiej. Południowa i północna część Wysp walczyła o kwestie związane z turystyką i dostępnością. Więc może się tam nie udać. Ale w normalnej sytuacji łodzie wypływają z Copacabana na Isla del Sol codziennie o 8: 00 i 13: 00.

Czytaj więcej – Świątynia Słońca Konark w Odisha

Copacabana, siostrzane miasto Puno, jest samo w sobie dobrym miejscem do życia i zobaczenia życia wokół jeziora. Och, zachody słońca na jeziorze nie powinny być pominięte.

to jezioro jest jednym z najbardziej wyjątkowych miejsc w Ameryce Południowej. Nie tylko ze względu na swoją wyjątkową geografię, starożytną kulturę lub bogatą mitologię, jest wyjątkowy, ponieważ pośród ogromnych wysokości i wszechobecnej głębokiej wody ludzie nadal uczynili jezioro swoim domem. Robienie wysp z chwastów, tkanie, uprawa ziemniaków na wysokości 4000 metrów i taniec pod gwiazdami.

odwiedź jezioro, jeśli masz szansę.

Jakie jest twoje najbardziej wyjątkowe miejsce na świecie ? Powiedz nam.

Biogram autora:

Priyanka Gupta jest wędrowną pisarką z Indii, która porzuciła karierę w bankowości inwestycyjnej, aby podróżować po świecie i pisać. Koncentruje się na kulturowo wciągających, niecodziennych podróżach. Podczas rozkoszowania lokalnych przysmaków i nigdy nie przegapi okazji, aby zobaczyć dziką przyrodę. Priyanka zawsze dba o zrównoważone i lokalne doświadczenia.

Priyanka czyta, pisze i bloguje na pełny etat. W wolnym czasie można ją znaleźć biegając, pomagając innym podróżnikom nauczyć się podstawowych hiszpańskich zwrotów potrzebnych do przetrwania w pięknej Ameryce Południowej lub gotując birmańską Mohingę.

możesz przeczytać najlepsze pomysły Priyanki i historie z podróży na jej osobistym blogu o rozwoju i podróżach na moim Płótnie.