czy Mormoni czczą w niedzielę?

osobista odpowiedź Richarda Neitzela Holzapfel

członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (Mormoni lub Świętych w Dniach Ostatnich) zaakceptować tradycyjny chrześcijański Szabat, który odbywa się na , do kultu. Ponadto członkowie

Kościoła Mormonów zbierają się w inne dni tygodnia, aby studiować, modlić się i uczestniczyć w spotkaniach i zajęciach kościelnych.

ponieważ niewiele autorytatywnych informacji przetrwało z przeszłości, nie możemy powiedzieć z rozsądną pewnością, kiedy i dlaczego pierwsi chrześcijanie przenieśli się z cotygodniowego spotkania w Żydowski Szabat, siódmy dzień tygodnia, na pierwszy dzień tygodnia. Jednak większość uczonych zgadza się, że pierwsi chrześcijanie zbierali się jeden dzień w tygodniu, aby czcić i upamiętniać zmartwychwstanie Jezusa.Ostatecznie, bez wątpienia, niedziela stała się oficjalnym chrześcijańskim sabatem między czwartym a piątym wiekiem.

Mormoni naturalnie zdecydowali się na nabożeństwo w niedzielę od samego początku w 1830 roku, kiedy w Nowym Jorku zorganizowano Kościół mormonów, ponieważ był to tradycyjny dzień dla takich działań w Stanach Zjednoczonych. Jednak dla Świętych w Dniach Ostatnich, dzień ten został oficjalnie zatwierdzony przez Pana, kiedy Józef Smith, pierwszy prezydent i prorok Kościoła Mormonów, otrzymał objawienie zatwierdzające ten dzień: „zaprawdę, ten dzień jest przeznaczony dla was, abyście odpoczywali od Waszych prac i oddawali wasze nabożeństwa Najwyższemu” (Doktryna i Przymierza 59:10). Był to Niedziela, 7 sierpnia 1831 roku. Od tego czasu kongregacje mormońskie zbierały się na cotygodniowe nabożeństwo w niedzielę, chyba że lokalna tradycja przewiduje inny dzień na takie spotkania. Na przykład Święci ostatniego dnia spotykają się w sobotę (Żydowski szabat) w Izraelu i w piątek w niektórych krajach muzułmańskich. Dzisiaj Święci ostatniego dnia odpoczywają od codziennej pracy i zbierają się jeden dzień w tygodniu, aby pracować w winnicy Pańskiej, aby służyć sobie nawzajem i czcić Pana w modlitwie, śpiewie i badaniu Pisma Świętego. Dodatkowe źródła: Craig Harline, Sunday: a History of the First Day from Babylonia to the Supper Bowl (New York: Doubleday, 2007).