Crater LAKE

SOUTHWEST VOLCANO RESEARCH CENTRE Apache Junction, Arizona

nie wybuchający wulkan miesiąca

w ramach Programu Edukacyjnego SWVRC każdego miesiąca SWVRC przedstawi widok i historię wulkanu, który obecnie nie wybucha
i/lub ma jakąś niezwykłą lub w inny sposób interesującą cechę lub właściwość. Mamy nadzieję, że spodoba ci się ta edukacyjna funkcja naszej strony internetowej.

wulkan wybrany na ten miesiąc to: (teraz dawno temu….)

Położenie: 42o36 'n, 122o06′ e, wysokość: 2471 m n. p. m.)

jeden z najbardziej znanych calderas na świecie !

Jezioro Kraterowe
zdjęcie lotnicze powyżej wyraźnie pokazuje Jezioro Kraterowe, jakie jest dzisiaj.
Zdjęcie dzięki uprzejmości USGS

około 6850 lat temu Góra Mazama, stratowulkan, zawalił się, aby wytworzyć Jezioro Kraterowe, jeden z najbardziej znanych kalderów na świecie.
kaldera ma ok. 10 km szerokości. Katastrofalna erupcja piroklastyczna uwolniła około 12 mil sześciennych (50 km sześciennych) magmy na powierzchnię.
była to jedna z największych erupcji w ciągu ostatnich 10 000 lat.

Jezioro Kraterowe
ten widok pokazuje wschodnią ścianę kaldery.
Zdjęcie Zrobione Przez Steve ’ A Mattoxa .

Mount Mazama był jednym z głównych czwartorzędowych wulkanów pasma kaskadowego. Szczyt Mazama był między 11,000-12,000 stóp (3,300-3,700 m)
przed klimatyczną erupcją. Historia wulkanu ujawnia się dzięki szczegółowym badaniom skał odsłoniętych w ścianie kaldery i mapowaniu osadów
na zboczu wulkanu.


Panorama jeziora kraterowego kaldera.
Zdjęcia Zrobione Przez Steve ’ A Mattoxa.

Jezioro Kraterowe
ogólne zdjęcie Jeziora kraterowego
zdjęcie wykonane przez Kyle ’ a Jonesa.
Jezioro Kraterowe
ten widok pokazuje kolejny widok kaldery.
Zdjęcie Zrobione Przez Phila Larsona .
Jezioro Kraterowe
ta mapa pokazuje rozkład popiołu z erupcji Góry Mazama.
rysunek Williamsa i Golesa (1968).

Jezioro Kraterowe
pumeks z pustyni Pumeksowej na północ od jeziora kraterowego. Uwaga rozmiar buta 11 do skali.
Zdjęcie Zrobione Przez Steve ’ A Mattoxa .

klimatyczna erupcja miała miejsce w dwóch etapach. Pierwszy etap pochodził z pojedynczego otworu wentylacyjnego, który wytworzył Pliniańską kolumnę erupcyjną. Opad powietrza związany z kolumną erupcyjną
osadzał pumeks na szerokim obszarze. Kiedy kolumna erupcyjna zawaliła się, generowała przepływy popiołu. Te przepływy popiołu sprawiły, że spawany TUF z kieliszkiem wineglass,
był spektakularną jednostką skalną odsłoniętą na bokach wulkanu. Drugi etap był z zestawu otworów pierścieniowych i był związany z upadkiem kaldery.
wytworzył również przepływ popiołu.

Jezioro Kraterowe
Pinnacles są erozyjnymi pozostałościami przepływu piroklastycznego.
Zdjęcie Zrobione Przez Steve ’ A Mattoxa .

przepływ piroklastyczny nazywany jest przez geologów Tufem spawanym. Zmiana koloru od podstawy przepływu do góry jest dramatycznym dowodem na strefację chemiczną
w komorze magmowej Mount Mazama. Dolną jasną warstwą jest pumeks ryodacytowy. Wybuchł wcześnie i dotknął górnej części komory magmowej.
gdy erupcja kontynuowała, stopniowo sięgała głębszych warstw w komorze magmowej. Te głębsze warstwy były bardziej mafijne w kompozycji, co nadawało im ciemną barwę.
ponieważ później wybuchły, zostały złożone na górze. Ciemna warstwa to bazaltowa skoria andezytowa.

Jezioro Kraterowe
Skała Llao tworzy Klif schodkowy wzdłuż ściany kaldery w lewym górnym rogu zdjęcia.
Zdjęcie Zrobione Przez Steve ’ A Mattoxa .

wulkanizm był kontynuowany po utworzeniu kaldery. W ciągu kilkuset lat stożki uformowały się wewnątrz kaldery. Ostatecznie Krater wypełnił się wodą.
Wyspa czarodzieja to szczyt jednego ze stożków. Skała Llao tworzy Klif schodkowy wzdłuż ściany kaldery w lewym górnym rogu zdjęcia pokazanego powyżej.

Jezioro Kraterowe
to zbliżenie pokazuje szklistą naturę dacitu i pasma przepływu.
Zdjęcie Zrobione Przez Steve ’ A Mattoxa .

Llao Rock to Obsydian o składzie dacytowym (patrz zdjęcie powyżej). Wybuchł z góry Mazama około 7015 lat temu. Crater Lake jest 1,932 stóp (589 m) Głębokie,
co czyni go najgłębszym jeziorem w Stanach Zjednoczonych.

*****

Erlich, Edward 1986 Geology of Calderas of Kamchatka and Kurile Islands with Comparison to Calderas of Japan and the Aleutians, Alaska Open-File Report 86-291, US Dept. wnętrza-badania geologiczne, p106-8.

Bacon, C. R., and Druitt, T. H., 1988, Compositional evolution of the zoned calcalkaline magma chamber of Mount Mazama, Crater Lake, Oregon: Contributions to Mineralogy and Petrology, v. 98, P. 224-256.

Bacon, C. R., 1987, Mount Mazama and Crater Lake caldera, Oregon, in Geological Society of America Centennial Field Guide, Cordilleran Section, PP. 301-306.

Bacon, C. R., 1985, Implications of silicic and intermediate volcanic rocks: Journal of Geophysical Research, v. 91, S. 6,091-6,112.

Bacon, C. R., 1985, magmatic inclusions in silicic Vent patterns for the presence of large crustal magma chambers: Journal of Geophysical Research, V. 90, p. 11,243-11,252.

Bacon, C. R., 1983, Eruptive history of Mount Mazama and Crater Lake caldera, Cascade Range, USA: Journal of Volcanology and Geothermal Research, V. 18, P. 57-118.

Cranson, K. R., Crater Lake – Gem of the Cascades: Lansing, Michigan, K. R. Cranson Press, 120 p.

Diller, J. S., and Patton, H. B., 1902, the geology and petrography of Crater Lake National Park: U. S. Geological Survey Professional Paper 3, 167 P.

Druitt, T. H., and Bacon, C. R., 1986, lithic Breccia and Ignimbrite erupted during the collapse of Crater Lake Caldera, Oregon: Journal of volcanology and geothermal research, v. 29, p. 1-32.

Powers, H. A., and Wilcox, R. E., 1964, Volcanic ash from Mount Mazama (Crater Lake) and from Glacier Peak: Science, V. 144, no. 3624, P. 1.334-1,336.

Ritchey, J. L., 1980, Divergent magmas at Crater Lake, Oregon; Products of fractional crystallization and vertical zoning in a shallow, water-under-saturated chamber: Journal of Volcanology and Geothermal Research, V. 7, p. 373-386.

Williams, H., 1942, the geology of Crater Lake National Park, Oregon: Carnegie Institution of Washington Publication 540, 162 P.

Williams, H., and Goles, G., 1968, Volume of the Mazama ash-fall and the origin of Crater Lake caldera: Andesite Conference Guidebook, Oregon Department of Geology and Mineral Industries Bulletin 62, PP. 37-41.

Wood, C. A., and Kienle, J., 1993, Volcanoes of North America: Cambridge University Press, New York, 354 S.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.