były dyrektor Enron: sec Whistleblower Program Is a Game Changer

gdyby w tym czasie istniały obecne zabezpieczenia sygnalistów, powiedziała, że byłaby w stanie zgłosić swoje obawy do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, zachowując swoje nazwisko w tajemnicy.

jej objawienia przychodzą, ponieważ coraz więcej korporacyjnych wtajemniczonych donosi o możliwych wykroczeniach poprzez programy informatorów, które rozdają nagrody za pomocne wskazówki i zapewniają poufność i ochronę przed odwetem tym, którzy się zgłaszają.

po jej raporcie o wykorzystaniu przez Enron skomplikowanych pojazdów pozabilansowych do zamaskowania setek milionów dolarów strat, Pani Watkins została chwalona, a nawet wybrana jedną z osób Roku Time w 2002 roku, obok dwóch innych informatorów. Od tego czasu jest współautorką książki i podróżowała po świecie, aby opowiedzieć o Enronie.

Pani Watkins, obecnie mieszkająca w pobliżu Austin w Teksasie, nadal wygłasza przemówienia na temat Enronu i znaków ostrzegawczych złej kultury organizacyjnej. Niemniej jednak, Pani Watkins opisuje siebie jako „rażąco niedostatecznie zatrudnioną”, dodając, że ma trudności ze znalezieniem innej pracy w świecie korporacji lub długoterminowego stabilnego zatrudnienia, w tym możliwości nauczania.

„różne rzeczy, na które patrzyłem, zawsze były tylko Zatrzaśnięte drzwi w pewnym momencie” – powiedziała pani Watkins. Obejmowały one konsultacje z firmami, które zapewniają dyrektorom i urzędnikom edukację w zakresie odpowiedzialności zarządów. Powiedziała, że przeprowadziła również wywiad, aby zostać adiunktem na sesjach wykonawczych w Szkole Biznesu Uniwersytetu Rice, praca, której nie dostała w końcu. Przedstawiciel Rice odmówił komentarza w sprawach personalnych.

dzisiejsze programy nagradzania informatorów w SEC i Commodity Futures Trading Commission zapewniają możliwość poufnego zgłaszania potencjalnych nadużyć, oferując łatwiejszą ścieżkę dla osób zainteresowanych oszustwami w swoich firmach, obserwatorzy branżowi powiedzieli.

„myślę, że to źle odbiło się na naszym kraju i na korporacyjnej Ameryce” Jordan Thomas,

kto kieruje praktyką reprezentacji sygnalistów w kancelarii prawniczej Labaton Sucharow LLP, powiedział, mówiąc o reperkusjach dla kariery ms. Watkins i inni informatorzy, których nazwiska stały się publiczne.

dodaje, że to, czego doświadczyła Pani Watkins, nie było zaskoczeniem dla informatora, którego nazwisko stało się publiczne, ponieważ potencjalni pracodawcy często boją się możliwych szkieletów we własnych szafach, a tym samym są bardziej skłonni do pójścia z kandydatami o niższym ryzyku. „Myślę, że najważniejszą zmianą była możliwość anonimowego zgłaszania, co jest najlepszą ochroną przed czarną listą” – dodał.

Watkins najpierw anonimowo napisała swoją jednostronicową skargę o oszustwo i umieściła ją w Dropbox pracownika w sierpniu 2001 roku, ale następnego dnia postanowiła się zidentyfikować i spotkać z Kennethem Lay ’ em, ówczesnym dyrektorem generalnym Enronu. Nie zgłosiła tego, co wiedziała, bezpośrednio rządowi w nadziei, że kierownictwo Enronu sam to zgłosi, ale później została przesłuchana przez SEC i Departament Sprawiedliwości w celu ich dochodzenia w sprawie Enronu i zeznawała na przesłuchaniach w Kongresie.

„To toksyczna etykieta, w której już nigdy nie będziesz pracować w swojej wybranej karierze i stracisz przyjaźnie. Ludzie wahają się, czy naprawdę przyłączyć się do przedsięwzięcia z Tobą lub iść do przodu, tylko dlatego, że wokół tej etykiety „Informator” jest zbyt dużo hałasu ” – powiedziała.

spotkała się również z krytyką ze strony opinii publicznej i mediów w tym czasie, w tym za to, że nie przekazała swoich obaw bezpośrednio zarządowi Enronu lub organom regulacyjnym, a także za sprzedaż akcji Enronu, chociaż nie została oskarżona o handel poufnymi informacjami. Patrząc wstecz, przyznała, że krytyka mogła zrobić rzeczy inaczej, ale dodała, że „krytyka jest znacznie przeważona przez podziękowania, które otrzymałem od pracowników szeregowych”, którzy myśleli, że sprawiedliwości stanie się zadość, powiedziała.

chociaż niektórzy nadal żywią negatywne uczucia wobec sygnalistów, postawy wobec nich ogólnie się poprawiły, powiedziała pani Watkins, ponieważ ludzie uznają ich znaczenie dla uczciwości biznesu. „Myślę, że staje się to bardzo ważnym sprawdzianem i równowagą dla nadużycia władzy” – powiedziała.

przypisuje to do ustawy Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act z 2010 roku, która ustanowiła programy nagród, takie jak ten w SEC, umożliwiając jednostkom anonimowe zgłaszanie ewentualnych naruszeń federalnych przepisów dotyczących papierów wartościowych z pomocą prawników. Program sec whistleblower oferuje kwalifikującym się typerom część kar pobieranych przez agencję jako nagrodę i jest powszechnie postrzegany jako sukces.

program sec otrzymał ponad 40 000 porad na podstawie przeglądu danych. SEC w swoim rocznym raporcie dla Kongresu za 2020 r. stwierdziła, że około 68% dotychczasowych laureatów Nagrody to obecni lub byli insiderzy zaangażowanej firmy.

zachęty i przepisy dotyczące ochrony Dodd-Frank zmieniły krajobraz „ponieważ przyciągnęły prawną rzecznictwo i wsparcie prawne w sprawie informatora”, powiedziała pani Watkins.

gdyby Dodd-Frank był na miejscu, gdy była w Enronie, Pani Watkins powiedziała, że zgłosiłaby się anonimowo za pośrednictwem adwokata i uważa, że SEC zbadałaby i nałożyła grzywnę na Enron wcześniej, zanim drobne oszustwa stały się głównymi.

„pozostałbym anonimowy, pozostał zatrudniony, Enron nadal by żył” „To wspaniały czek i równowaga.”

Watkins napisała list z komentarzem protestujący przeciwko dwóm poprawkom, które SEC zaproponowała do Zasad programu informatorów, które, jak powiedziała, mogą zniechęcić osoby do zgłaszania wskazówek i wpłynąć na sposób ich nagradzania, i spotkała się z kilkoma komisarzami w tym czasie. Ostateczne wersje były lepsze niż to, co zostało zaproponowane po raz pierwszy, powiedziała.

wiele się zmieniło dla Pani Watkins, odkąd po raz pierwszy zgłosiła swoje obawy w Enronie. Powiedziała, że jej córka, która była zbyt młoda, aby pamiętać, kiedy firma upadła i jest teraz na ostatnim roku studiów, nie ma szczegółowego zrozumienia tego, co zrobiła, ale nadal jest dumna ze swoich działań.

” w pewnym sensie było ciekawie. Z pewnością nie zarabiam na życie, które mógłbym mieć, gdybym przez ostatnie 20 lat przebywał w Ameryce korporacyjnej ” – powiedziała. „Ale z drugiej strony, Moja córka prawdopodobnie czuła się, jakbym była mamą w domu, która mogła chodzić na wszystkie imprezy szkolne, Wydarzenia sportowe i zawsze tam była. Więc to ma korzyść, której nie można kupić za pieniądze.”

napisz do Mengqi Sun na [email protected]