opis
w życiu XV wieku Karen A. Winstead identyfikuje i bada istotną zmianę w pisaniu żywotów świętych w środkowej Anglii. Jak pokazuje, począwszy od lat 1410 i 20, hagiografia stała się bardziej zorientowana na charakter, bardziej złożona moralnie, głębiej osadzona w historii i bardziej zaangażowana politycznie i społecznie. Co więcej, stała się bardziej świadoma literacka i zaczęła bardziej eksponować kobiety-i to nie tylko tradycyjne Dziewicze męczennice, ale także matrony i współczesne święte kobiety. Winstead pokazuje, że literatura ta kładła nacisk na stypendium i nauczanie. Hagiografia w większym stopniu niż kiedykolwiek wcześniej cieszyła się uznaniem pedagogów i uczonych i stała się nośnikiem edukacji czytelników na temat chrześcijańskich dogmatów. Skupiając się zarówno na autorach dobrze znanych, takich jak John Lydgate i Margery Kempe, jak i na innych mniej znanych, takich jak Osbern Bokenham i John Capgrave, Winstead twierdzi, że wartości promowane przez XV-wieczną hagiografię pomogły ukształtować reformistyczne impulsy, które ostatecznie doprowadziły do reformacji. Co więcej, wartości te nadal wpływały na hagiografię Postreformacyjną, zarówno protestancką, jak i katolicką, aż do XVII wieku.
badając te tendencje w XV-wiecznej hagiografii, identyfikując czynniki, które przyczyniły się do ich powstania i śledząc ich wpływ w późniejszych okresach, XV-wieczne życie stanowi ważny wkład w rewizjonistyczne badania nad XV-wieczną literaturą. Spodoba się studentom i badaczom późnośredniowiecznej literatury angielskiej i późnośredniowiecznej religii.