wortelen waren in 2004 na aardappelen, champignons, tomaten en uien de vijfde meest waardevolle groenteteelt in Australië (ABS). Volgens ABS werd in 2004 302.560 ton wortelen geproduceerd van ongeveer 7.200 hectare in Australië met een waarde van 150 miljoen dollar.
in Australië wordt de gemiddelde opbrengst geschat op bijna 42 (t/ha), maar goede commerciële activiteiten leveren vaak opbrengsten op van meer dan 60 t/ha en 80 tot 90 t/ha.De Australische productie steeg gestaag van 257.000 ton in 1999 tot 321.000 ton in 2000 en daalde vervolgens tot 316.025 ton in 2006.Victoria (26 %) en West-Australië (21 %) produceren samen bijna de helft van de Australische wortels. Tasmanië (17%), Nieuw-Zuid-Wales (14%) en Zuid-Australië (14%) en zijn de volgende grootste producenten. De grootste wortelproducerende boerderijen zijn gelegen aan de Murray River ten oosten van Mildura in Victoria, en ten noorden van Perth in het west Gingin/Lancelin gebied van West-Australië.
ongeveer 20 % van de Australische wortelproductie werd in 2004/2005 vers uitgevoerd, terwijl het grootste deel van de rest vers voor binnenlands verbruik werd verkocht. Wortelen zijn sinds 2002 de waardevolste export van verse groenten uit Australië. In 2006 werd de Australische carrot export van 66.000 ton gewaardeerd op $ 43.5 miljoen. West-Australië produceert meer dan 90% van Australië wortel export die worden verzonden naar meer dan 20 landen.
geschiedenis
in Australië voor de jaren 1920 werden wortelen geteeld op kleine bedrijven in groenteteeltgebieden in de buurt van steden. Planten, uitdunnen, wieden, oogsten en wassen werden met de hand gedaan. Naarmate de productie groeide, werden paardenploegen en verticuteermachines geïntroduceerd voor de grondvoorbereiding. Tractoren veranderden het gezicht van de plantaardige productie in de jaren 1930 en 40 en de introductie van kerosine (“onkruidolie”) als herbicide voor wortelen in de jaren 1940 een revolutie teweeggebracht wortelproductie door het vervangen van hand en mechanisch wieden en het toestaan van meer uitgebreide aanplant. Goedkopere, handigere herbiciden zoals linuron vervingen kerosine in de jaren 1970. De introductie van mechanische Oogstmachines in het begin van de jaren 1960 zorgde ervoor dat individuele telers tot 40 ha wortelen per jaar aanplantten.
Teleraantallen daalden dramatisch met de mechanisatie van de industrie. Mechanische sortering ook geïntroduceerd in de jaren 1960 zag grote winsten in de industrie-efficiëntie. In deze periode vervingen plastic zakken Hessische zakken als verpakking voor groothandel. De meeste verse marktwortelen worden nu verkocht in 20 kg plastic zakken, dozen of verwisselbare plastic kratten.Osborne Park Champion(ook bekend als Champion Red Core) was de belangrijkste wortelvariëteit die in Australië werd geteeld gedurende vele jaren voor de jaren 1950. gedurende de jaren 1950 werd een scala aan variëteiten geteeld, waaronder Red Core Chantenay, Imperator, Top Weight en All Seasons (een selectie van Top Weight). Een selectie van Osborne Park genaamd Western Red vestigde zich als de belangrijkste variëteit Australië-breed door de jaren 1970 vanwege de hoge opbrengst en kwaliteit. Western Red bleef de steunpilaar van de wortelindustrie tot de introductie van hybride Imperator-variëteiten uit Amerika en hybride Nantes-variëteiten uit Europa in het begin van de jaren negentig.
de meeste wortelrassen die in Australië worden geteeld behoren tot een van de volgende vier soortengroepen die zich onderscheiden door hun vorm, hoewel sommige nieuwe variëteiten, zoals Mojo, het resultaat zijn van het combineren van kenmerken van verschillende soortengroepen via conventionele plantenveredeling. De vier belangrijkste rassengroepen in Australië zijn:
1. Nantes variëteiten met stompe, rechte tot licht taps toelopende wortels. Nantes variëteiten zijn over het algemeen zoet van smaak vanwege het lage terpenoïdengehalte. Wortellengte gemiddelden 200 mm. voorbeeld variëteiten zijn Stefano en Navarra.
2. Imperator soorten zoals Red Hot en Cellobunch die puntige wortels produceren tot 350 mm lang met medium breedte schouders en taper. Verschillende rassen geteeld in Australië, zoals Condor en Red Brigade zijn intermediair in vorm tussen Imperator en Autumn King rassen. Weer anderen, zoals de Rode telling en de Rode sabel, liggen tussen Imperator en Nantes. Imperator rassen zijn ontstaan in de Verenigde Staten in de jaren 1920 uit kruising Chantenay en Nantes rassen.
3. Herfst koning rassen die breed-shouldered sterk taps toelopende puntige wortels gemiddeld 300 mm in lengte. De belangrijkste vertegenwoordiger van deze groep geteeld in Australië is Western Red. Majestic Red is een verwante variëteit met enkele Chantenay kenmerken.
4. Chantenay variëteiten zoals Royal Chantenay die breed gedragen en sterk taps toelopend zijn met een goede interne kleur. Ze produceren korte wortels en worden voornamelijk gebruikt voor verwerking. Meer recent zijn de Japanse Kuroda soort wortelen geteeld, voornamelijk in Tasmanië voor export naar Japan. Eind jaren ‘ 90 zijn de Nantes variëteiten veruit de belangrijkste soort wortel die in Australië wordt geteeld.
algemene aspecten van de wortelproductie in Australië
wortelen worden gewoonlijk geteeld in wisselbouw met andere groentegewassen zoals aardappelen, sla, bloemkool, broccoli en uien. Ze worden geteeld op een breed scala van bodemtypes, hoewel zandgronden worden begunstigd vanwege een betere wortelkwaliteit en het gemak van oogsten.
de groeiperiode voor een wortelgewas is grotendeels temperatuurafhankelijk en varieert van 14 tot 24 weken afhankelijk van locatie en tijd van het jaar. Een bedsysteem wordt gebruikt om wortelen in heel Australië te kweken. Trekkers met hartafstand tussen 1.5 en 2,0 m over de bedden. Drie of vier dubbele rijen wortelen worden meestal gezaaid per bed met 50-80 mm tussen elke rij van de dubbele rij. Een enkele rij harvester tilt dan een dubbele rij in een pass. De optimale plantdichtheid voor de productie van verse wortelen varieert van 50 tot 80 planten per vierkante meter, afhankelijk van het opbrengstpotentieel van het gewas. Wortelzaad is klein (gemiddeld 800 zaden per gram) en langwerpig plat van vorm met ruwe randen.
de beste resultaten worden bereikt door wortelzaad te zaaien met precisieluchtzaaimachines. Omdat het zaad onregelmatig van vorm is wordt het vaak gepelleteerd of de techniek van filmcoating die het zaad bedekt met een dunne polymeercoating wordt gebruikt om het zaad gemakkelijker te planten met een precisie zaaimachine. Er zijn 80-100 zaden/g voor gepelleteerd zaad. Iets minder dan 1 kg rauw zaad of 7 kg gepelleteerd zaad is nodig om een hectare wortelen te planten. Voor precisiezaai moet het zaad een kiemkracht van meer dan 90% hebben om de beoogde dichtheden met consistente tussenafstanden te bereiken. Zaad wordt ondiep gezaaid op ongeveer 5-10 mm en vochtig gehouden met irrigatie als het weer warm en droog is.
de tijd tot verschijnen is temperatuurafhankelijk en varieert van ongeveer 8 tot 24 dagen onder veldomstandigheden. Bij een constante temperatuur van 20 C wortelen nemen 12 dagen om 80% opkomst bereiken. Graan rogge Kwekerij gewassen worden vaak gezaaid een paar dagen voor wortelen op zandgronden om winderosie schade aan jonge wortel zaailingen te voorkomen. De graanrog wordt vervolgens gedood met een grasspecifiek herbicide. Onkruidbestrijding gebeurt door teelt en een reeks pre-en post-emergente herbiciden, waaronder linuron, trifluralin, prometryne en fluazifop-butyl. De bodem fumigant metham natrium ook effectief controleert veel onkruid waar gebruikt. Wortelen worden voornamelijk geïrrigeerd met behulp van bovengrondse sprinklers, centrumdraai-en laterale beweegbare irrigatoren met water uit boringen, rivieren en Dammen.
wortelen groeien het best als het water een concentratie oplosbare zouten bevat van minder dan 700 mg/L, terwijl de kiemkracht en de inrichting negatief kunnen worden beïnvloed als het irrigatiewater meer dan 1.300 mg / L bevat. De bemestingsbehoefte van wortelen is laag in vergelijking met veel andere groentegewassen. Voor hoge opbrengsten zijn echter matige vruchtbaarheidsniveaus vereist. Een wortelgewas van 60 t/ha verwijdert ongeveer 100 kg stikstof / ha. Wortelen zijn vatbaar voor magnesiumtekort op zure bodems en boortekort op zandgronden. De meeste gewassen worden geoogst door eenrijige wortelrooiers die de wortelen optillen, de bladeren afsnijden en de wortels leveren aan trailers of bulkbakken klaar om te wassen. Grotere bewerkingen maken gebruik van twee-of meerrijige harvesters. Enkele kleine stukjes wortelen worden nog met de hand geoogst. Wortelen worden onmiddellijk na de oogst gewassen in roterende ringen en vervolgens gesorteerd voor coolstoring voorafgaand aan het verpakken. Eenmaal verpakt in plastic zakken of gevoerde kartons kunnen wortelen gedurende lange perioden worden bewaard bij 1 C. wortelen ontwikkelen bittere aroma ‘ s als ze worden opgeslagen in open containers in gemengde opslag met ethyleen die fruit produceren als gevolg van de productie van iso-cumarine in de wortelen.