we horen veel over de apostelen in de evangeliën van het paasseizoen. En het is logisch—zij zijn onze belangrijkste getuigen van de opstanding van Jezus Christus. Zij zagen hem, spraken met hem, aten en dronken met hem. En in het geval van St. Thomas, over wie we hoorden bij de mis afgelopen zondag, raakte zelfs zijn verheerlijkte lichaam aan. En Toen zond Christus Zijn apostelen uit de vertrouwde landen van Galilea en Juda en naar de wereld om alle naties te onderrichten. Waar zijn de apostelen nu?
Petrus, Paulus en Johannes
gedurende de laatste 100 jaar hebben archeologen bijna de locatie van de graven van Sts bevestigd. Peter, Paul en John. (We moeten hier een beetje afdekken, want in tegenstelling tot andere takken van de wetenschappen, kan Archeologie zelden beweren 100 procent zeker te zijn over elke ontdekking).Rond het jaar 64 werd Petrus met het hoofd naar beneden gekruisigd in het Circus, Of Arena, van Nero op de Vaticaanse heuvel. Christenen vonden zijn lichaam terug en begroeven het op een nabijgelegen begraafplaats. Rond het jaar 326 genivelleerde keizer Constantijn wat overbleef van de arena en de heuvel, en richtte een grote basiliek op met het hoogaltaar boven het graf van Sint-Pieter. Maar na eeuwen van restauraties en reconstructies ging de locatie van het graf verloren. De traditie bleef volhouden dat de botten van Petrus onder het hoofdaltaar van zijn Basiliek lagen, maar niemand had het in eeuwen gezien.In 1939 waren werklieden een graf aan het graven voor Paus Pius XI in de grotten onder de Sint-Pieter, toen een van hen zijn schop in een leegte voelde snijden in plaats van vuil. Met een zaklamp door het gat blikkend, zag de werkploeg het interieur van een tweede-eeuws mausoleum. Verder onderzoek onthulde een hele Romeinse necropolis, bedekt door Constantijn en perfect bewaard gebleven. Direct onder het hoogaltaar van St.Peter ‘ s vonden archeologen een eenvoudige tombe met de botten van een robuuste, Oudere man. In de grafmuur gekrast waren talloze gebeden en petities aan St.Petrus, evenals een Griekse inscriptie die luidde: “Petrus is binnen.”Na jaren van studie, de zalige Paus Paulus VI verklaarde in 1968 dat de botten in dat graf waren die van St.Petrus.Volgens de overlevering werd Paulus onthoofd op dezelfde dag dat Petrus werd gekruisigd. Constantijn vergat de Heilige Paulus niet—hij bouwde een basiliek boven het graf van de apostel op de Via Ostia. In 2009, paus Benedictus XVI aangekondigd dat na een aantal jaren van studie Vaticaan archeologen zich ervan overtuigd dat de overblijfselen verankerd in een sarcofaag Onder het hoofdaltaar van de Basiliek van Rome van St.Paul buiten-de-muren zijn inderdaad de Relieken van St. Paul. De paus werd geciteerd als te zeggen, “kleine fragmenten van bot werden koolstof gedateerd door deskundigen die niets wisten over hun herkomst en resultaten toonden aan dat ze van iemand die leefde tussen de 1ste en 2de eeuw. Dit lijkt de unanieme en onbetwiste traditie te bevestigen dat dit de stoffelijke resten zijn van Paulus de apostel.”
oude traditie vertelt ons dat Johannes de Evangelist stierf in Efeze in wat nu Turkije is rond het jaar 100. In de 4e eeuw, nadat Constantijn een einde maakte aan de vervolging van de kerk, bouwden Efeze christenen een kapel boven het graf van de apostel. In de vijfde eeuw verving keizer Justinianus de kapel door een grote basiliek. Nadat het gebied werd veroverd door de Turken, werd de basiliek omgezet in een moskee, die op zijn beurt werd vernietigd door Tamerlane in 1402. In de jaren 1920, archeologische teams uit Griekenland en Oostenrijk opgegraven de overblijfselen van de basiliek en binnen gevonden St.John ‘ s grave. Het graf was leeg en niemand weet wat er met het lichaam van Johannes is gebeurd.Andreas en de twee Jameses
Andreas, de eerste Christus die geroepen werd om een van zijn apostelen te zijn, was de broer van Petrus. Andreas en Petrus waren samen met hun vrienden, de broers Jakobus en Johannes, partners in een visserijbedrijf dat zij op het Meer van Galilea uitoefenden. Er wordt gezegd dat na de Hemelvaart van Christus Andreas het evangelie naar de landen die nu Rusland en de Oekraïne zijn, droeg. Op zijn oude dag reisde hij naar Griekenland, waar hij werd gemarteld in de stad Patras. Lokale christenen begroeven hem daar, maar in 357 werden de meeste van zijn botten verplaatst naar Constantinopel. In 1204 plunderden Italiaanse kruisvaarders het Heiligdom van Sint-Andreas en droegen zijn relikwieën naar Amalfi, waar ze tot op de dag van vandaag blijven.In 1964 gaf paus Paulus VI enkele relikwieën van Andreas terug aan de Grieks-Orthodoxe Kerk, en ze zijn opnieuw verankerd in de basiliek die gebouwd is over wat verondersteld wordt het oorspronkelijke graf van de apostel te zijn.In het jaar 44 werd Jacobus de grote, broer van Johannes, gemarteld in Jeruzalem—de eerste van de apostelen die zijn leven gaf voor het katholieke geloof. Volgens de overlevering werd zijn lichaam op wonderbaarlijke wijze naar Noord-Spanje vervoerd en begraven op een christelijke begraafplaats (de Spanjaarden geloven dat tijdens Jakobus’ zendingsreizen rond de Middellandse Zee, hij het evangelie aan Spanje predikte).Een populaire legende zegt dat de relikwieën van de apostel daar lagen, vergeten, tot 814 toen een kluizenaar genaamd Pelayo een ster volgde naar een open veld en de overblijfselen van de apostel blootlegde. Vandaag zijn ze verankerd in de prachtige kathedraal van St.James in Santiago de Compostela. Interessant is dat onder de kathedraal archeologen een christelijke begraafplaats uit de eerste eeuw hebben gevonden.Jakobus de minder diende als de eerste bisschop van Jeruzalem, en werd daar gemarteld: hij werd van het dak van de tempel gegooid, en omdat hij nog leefde, daarna geslagen en gestenigd tot de dood. Volgens de overlevering werd Jakobus begraven op de Olijfberg, met uitzicht op Jeruzalem. In de zesde eeuw verplaatste keizer Justinianus II zijn relikwieën naar Constantinopel. Op een gegeven moment, een deel of misschien heel St. Jacobus ‘ relikwieën werden verplaatst naar de Kerk van de Twaalf Apostelen in Rome, waar ze vandaag in hetzelfde heiligdom liggen met de relikwieën van zijn medeapostel, Sint Filippus.
Filips
in juli 2011 maakten archeologen die in Turkije werkten bekend dat ze het oorspronkelijke graf van Sint-Filips hadden ontdekt. De 1e-eeuwse Romeinse sarcofaag werd gevonden in de ruïnes van een 4e – of 5e-eeuwse kerk gewijd aan de apostel. Volgens een traditie vastgelegd in de apocriefe 4e-eeuwse document bekend als de Handelingen van Filippus, ongeveer het jaar 80 werd de apostel gearresteerd in Hieropolis, genageld aan een boom, ondersteboven, en uiteindelijk onthoofd.
de plaats van het graf van Sint-Filippus werd een doel voor christelijke pelgrims, en de archeologen ontdekten zelfs de brede weg die leidde naar het Martyrium, of martyr ‘ s shrine. Het heiligdom werd vernietigd in de zevende eeuw door een gewelddadige aardbeving en brand, waarna de Relieken van St. Filippus werd overgebracht naar Constantinopel, en van daar naar Rome, waar ze werden verankerd met de relikwieën van Sint Jacobus de mindere in de Kerk van de Twaalf Apostelen. De relikwieën van St. Filippus en Jakobus worden nog steeds vereerd in de Crypte van de Twaalf Apostelen.Toen archeologen de sarcofaag in Hieropolis openden, vonden ze geen menselijke botten in het graf, dus het is mogelijk dat de overblijfselen van Sint-Filips bewaard zijn gebleven in de Crypte van de Twaalf Apostelen in Rome.
Thomas, Bartholomeus, Matteüs, Simon en Judas, en Matthias
oude traditie vertelt ons dat St. Tomas reisde verder dan een van de andere apostelen en predikte het evangelie in India, waar hij werd gemarteld door een Hindoe-priester die hem doorliep met een speer. Tegenwoordig wordt een deel van de botten van St. Thomas vereerd in de Basiliek van St.Thomas in Chennai, India. Op de een of andere manier werden de meeste overblijfselen van Thomas overgebracht naar Edessa in Mesopotamië. In 1258 werden deze relikwieën naar Ortona (Italië) gebracht, waar ze vandaag in een gouden kist in een wit marmeren altaar in de Basiliek van de apostel Thomas liggen.
ons wordt verteld dat na Pinksteren, St. Bartholomeus (ook bekend als Natanael) droeg Christinity naar Armenië, waar hij werd gemarteld door levend gevild. In 809 werden de Relieken van Sint-Bartholomeus verplaatst van zijn graf in Armenië naar Lipari en vervolgens in 838 naar Benevento in Zuid-Italië. In 983 richtte de Heilige Roomse keizer Otto III in Rome een kerk op het eiland Tiberina in de rivier de Tiber op; hij wijdde de kerk aan de Heilige Bartholomeus en liet daar een deel van de relikwieën van de apostel begraven. Dus zowel Rome als Benevento zijn de belangrijkste heiligdommen van St. Batholomeus.
de belastinginner die evangelist werd, St. Matthew wordt gezegd hebben gepredikt in Ethiopië, waar hij werd gemarteld als hij zei mis. In 954 werden de relikwieën van St. Matteüs uit hun graf in Ethiopië vertaald naar de stad Salerno in Italië. De relikwieën worden vereerd in de Crypte van de Kathedraal van Salerno van St.Matteüs.Elk jaar bezoeken miljoenen pelgrims uit de Amerika ‘ s De prachtige Sint-Pietersbasiliek van Rome, en de meesten van hen lopen langs het altaar dat de Relieken van de immens poipulaire Sint-Judas en de minder vereerde Sint-Simon bevat. De overlevering zegt dat beide apostelen samen reisden om het evangelie te prediken in Perzië, en beiden werden daar gemarteld: Judas werd doodgeslagen met een knots, en Simon werd in tweeën gezaagd. Het is onzeker wanneer hun relikwieën werden overgebracht naar Rome.
de elf overlevende apostelen kozen St. Matthias om Judas te vervangen die onze Heer verraadde, toen wanhoopte en zichzelf ophing. Er wordt gezegd dat de keizerin Sint-Helena rond het jaar 326 het graf van Sint-Matthias in Jeruzalem vond en zijn relikwieën naar de christenen van Trier (Duitsland) stuurde. Ze worden nog steeds vereerd in de Basiliek van Trier.
in het geval van de meeste apostelen moeten we vertrouwen op oude mondelinge tradities in plaats van gedocumenteerde feiten over hun begraafplaatsen. Dat kan frustrerend zijn, maar het is begrijpelijk: hoewel de Twaalf Apostelen beroemd zijn voor ons, waren ze in hun eigen tijd arme, obscure mensen, waarvan de meeste door de plaatselijke autoriteiten als onruststokers, zo niet als criminelen werden beschouwd. Het is dus vooral spannend als archeologen een nieuw licht kunnen werpen op de eigenlijke rustplaats van een apostel, zoals in de gevallen van Petrus, Paulus, Johannes en Filippus is gebeurd.