hier is de waarheid: daten terwijl scheiden met jonge kinderen is ingewikkeld.
en als Ik zeg ingewikkeld, dan bedoel ik niet de definitie van het opzetten-Ikea-meubilair.
ik bedoel als IKEA plotseling hele Doe-het-zelf-huizen begon te verkopen, en u hun typische cartoon instructies en een inbussleutel voor montage gaf. Het is ingewikkeld, rommelig, en vol paniekerige meltdowns waar je de handleiding zijwaarts draait en je afvraagt of je het echt helemaal verkeerd doet.
maar verrassend genoeg, ondanks de enorme hoeveelheid mensen in deze positie, mijn recente Google zoekopdrachten op dating met kinderen na de scheiding zijn opgedoken bijna niets over het onderwerp. Er zijn natuurlijk veel lijsten met de juiste tijd om uw nieuwe partner aan uw kinderen voor te stellen en hoe u dat soepel kunt doen.
maar ik kon geen bruut eerlijke getuigenissen vinden die de manier beschrijven om zowel een alleenstaande moeder als een vriendin te zijn zonder alles (en iedereen) in het proces te verpesten.
dus dit is van mij.
ik moet waarschijnlijk beginnen met te zeggen dat ik van ganser harte geloof dat er niets mis is met daten als je kinderen hebt. De beste moeder is een gelukkige, en als je iemand ontmoet die kan bijdragen aan je leven en vreugde te brengen aan het, dan hebben op het.
zelfzorg beoefenen is een van de beste manieren om een betere verzorger te worden, en daten zou op die lijst moeten staan, naast bubbelbaden en goede vrienden.
ik heb (bijna) 4-jarige tweelingmeisjes. Ze zijn erg luid, erg rommelig, en groot op de overshare; ze houden van aan te kondigen aan mensen die mijn huis binnenkomen, ” ik heb een poep op het potje!”Dus natuurlijk toen ik begon met het zien van mijn vriend, Ik wilde een stevige muur van scheiding tussen mijn moeder leven te houden, en mijn dating leven.
ik wilde hem niet bang maken. Vooral omdat mijn nieuwe partner een vrijgezel is in de volle zin van het woord; hij is eigenaar van zijn eigen huis, en (met uitzondering van zijn hond) is volledig zonder afhankelijke personen die het zal rommel. Als hij niet werkt kan hij naar de sportschool gaan, uitgaan met vrienden, of zelfs spontane vakanties nemen, allemaal zonder eerst een babysitter te vinden en haastig Kraft diner van de bank te stofzuigen.
er is ook het fysieke element van daten als je een moeder bent. Ik ben misschien maar 26, maar hallo! Ik heb een tweeling gehad en mijn lichaam roept het graag uit. Mijn heupen zijn geschilderd met vervaagde striae, een C-sectie litteken dat (terwijl ik absoluut hou van het) voor altijd onthult mijn status, en ik heb lijnen vormen rond mijn mond en wenkbrauwen die verdiepen elke keer dat mijn kinderen lachen en zeggen: “Mama we maakten een BIIIG puinhoop!”
op een gemiddelde dag voel ik me meer een ramp dan mijn huis is, en dat zegt iets. In eerste instantie toen ik mijn leven (en mijn uiterlijk) vergeleek met die van mijn vriend, zag ik mezelf naast hem als een gerimpelde oude moeder, gebogen over en met behulp van mijn laatste adem om een andere time-out te bestellen; Ik was er zeker van dat er geen manier was dat hij echt van me kon houden als hij werd geïntroduceerd aan die bipolaire liefde-mijn-kinderen-tot-dood-maar-soms-willen-doden-ze persona die gaat met ouderschap.
omdat het niet schattig is; er is legitiem niets vertederend over mijn vettige rommelige broodje, oogzakken, en frequente hese schreeuwen tegen mijn meisjes om ” delen!”terwijl ik toast in mijn gob stop, zodat ik dat niet hoef te doen.
dus in het begin maakte ik een keuze: Ik besloot dat ik mezelf in het midden zou snijden in twee versies—de ene die ik ben tijdens de week met mijn kinderen, en een andere in het weekend toen ik op een date ging. De laatste kon jong zijn, levendig, met schoon haar en grenzeloze, jeugdige energie, terwijl de eerste ongewassen zou zijn, ongeschoren, en in slaap vallen onder stapels wasgoed om negen uur.
maar op een dag realiseerde ik me dat, ook al had ik geprobeerd om mezelf ervan te overtuigen dat ik de twee identiteiten kon scheiden, het onmogelijk is; net als de winter en de lente, kunnen ze niet zonder elkaar bestaan. Aan het eind van de dag zijn ze allebei mij, een is net een beetje schoner en heeft gesnoeid meer recent dan November.
ik besloot dat als mijn vriend mijn tijd waard was, als hij echt om mij gaf, hij om mij allemaal zou geven, het hele pakket.
het bleek een gok te zijn die de moeite waard was; na zijn eerste dag met ons drieën, draaide mijn vriend zich naar me toe en zei: “Syd, die meisjes zijn geweldig en het feit dat je een moeder bent, is een van mijn favoriete dingen aan jou.”
maar het is niet allemaal zo gemakkelijk geweest; er is nog steeds de ex-factor. Ik heb geluk dat mijn ex-man en ik een goede relatie hebben, regelmatig praten over onze kinderen, en hij komt bijna elk weekend naar mijn huis om ze op te halen. Maar dat betekent niet dat onze dating levens niet brengen een aantal rare dingen.
hoewel ik een positief meisje ben dat graag een optimistische draai aan dingen geeft, geef ik toe dat de eerste paar ontmoetingen tussen mijn vriend en mijn ex begrijpelijk een beetje onhandig waren.
aan beide kanten was er duidelijk wat borstpuffen, en het gesprek ging over net zo strategisch en subtiel als het navigeren in een mijnenveld (geblinddoekt). Maar uiteindelijk begonnen beide mannen normaal te ademen, en op een dag kwamen ze bij elkaar en hadden een gesprek over een wederzijds verlangen om de meisjes en mij niets dan geluk te brengen.
ik ga niet beweren dat dit een typische situatie is, maar het was er een die ik eiste; mijn kinderen verdienen vrede, en dat komt niet voort uit twee kanten die canons naar elkaar wijzen. Uiteindelijk zou ik niemand in mijn leven hebben die dat niet begreep of steunde.
en ik denk dat dat waarschijnlijk is wat ik het meest geleerd over dating met kinderen: in het midden van die onzekere wervelwind, erachter te komen wat je prioriteiten zijn, en vasthouden aan hen.
laat ze je verankeren aan de grond, en houd je vast als het voelt alsof je weggevaagd wordt. Ondanks mijn wens voor een persoonlijk leven, zijn mijn kinderen altijd mijn eerste prioriteit gebleven, en ik weiger om mijn greep op dat los te maken, om hun emotionele veiligheid in gevaar te brengen, zodat ik kan voldoen aan mijn eigen (of iemand anders) egoïstische behoeften.
toch wil ik dat mijn meisjes geloven in echte, transcendentale liefde.
Ik wil dat ze weten dat we allemaal de macht hebben om te brengen wat we willen in ons leven en te verwijderen wat we niet willen. om te zien dat het haalbaar is voor een moeder en vader om te scheiden terwijl ze elkaar nog steeds ondersteunen, en om nieuwe relaties te vinden zonder uit te wissen wat ze ooit hadden.Ik wil dat ze uit de eerste hand ervaren dat ondanks wat tv-programma ‘ s en films ons vertellen, een vriend en een ex-man, of een vriendin en een ex-vrouw daadwerkelijk met elkaar kunnen opschieten omdat ze vooral vrede willen voor de kinderen die in het midden zitten.
Ik wil dat ze weten dat het mogelijk is om de liefde weer te vinden als het lijkt alsof je hele wereld uit elkaar is gevallen. Want op een dag zullen hun harten ook gebroken worden.; er komt een tijd dat ze gedesillusioneerd zijn door liefde, en Ik wil dat ze weten dat ze uit die as kunnen opstaan, het van zich afschudden, en weer kunnen leven zoals ik deed.
uiteraard is niet alles perfect. Mijn kinderen hebben geen nieuwe vader nodig, mijn vriend maakt zich zorgen over het stappen op tenen, en het is nog steeds belangrijk voor de meisjes om het grootste deel van hun tijd te hebben doorgebracht ofwel alleen met mij, of met mij en hun vader samen.
onze oorspronkelijke familie-eenheid moet worden gerespecteerd, net als mijn eigen alleenstaande ouder relatie met mijn dochters; het is noodzakelijk dat ze weten dat ik het eerst van hen ben, en dat ze zien dat single zijn empowerment is.Ze moeten ook door mij leren dat relaties je niet compleet maken, en dat we allemaal de ingenieurs van ons eigen geluk zijn.
maar met veel eerlijke communicatie, teamwork en een echt verlangen naar kalme wateren, is daten tijdens het scheiden met jonge kinderen iets dat ik redelijk succesvol doe.
het is natuurlijk veel vallen en opstaan geweest, en mijn romantische leven is zeker niet hetzelfde als het zou zijn als ik kinderloos zou zijn; Ik heb ernstige grenzen aan de tijd en energie (mentaal, emotioneel en fysiek) die Ik zal besteden aan het. Maar ondanks dat, is het het waard.
niet omdat ik een relatie moet hebben, of opnieuw moet trouwen, of druk op ‘reset’ op de laatste jaren van mijn leven, maar omdat ik volledig menselijk ben, en aan het eind van de dag is het leuk om te kiezen met wie je een deken en een glas wijn wilt delen.
er is gewoon iets dat goed voelt over het eren van mijn waarheid, en het omarmen van die imperfecte, kleurrijke, caleidoscopische versie van mezelf met al haar unieke, tegenstrijdige hoeken.
hoewel ik dagelijks achtervolgd wordt door alle wat-als ‘ s, kan ik niet in angst leven door de eindeloze mogelijke manieren waarop mijn kinderen verder gekwetst of teleurgesteld kunnen worden door mijn keuze tot op heden. Die zorgen kunnen me altijd schaduwen, ongeacht de positie van de zon; het enige wat ik kan doen is de meisjes laten zien dat er geen vooruitgang wordt geboekt door te doen alsof je niet bang bent.
in plaats daarvan wordt het gevonden door je deur uit te stappen en die angsten onder ogen te zien, en dan toch verder te gaan.
alleenstaande moeder, daten, alleenstaande moeder, scheiding, Mama, relaties