Sign In

elke lente als de sneeuw op de skipistes verandert in slush, idioten over de hele wereld kleden zich in neon en maken dwazen van zichzelf. Ik ben een van hen geweest.

afbeeldingen met dank aan Park City Mountain Resort

het lentefeest, het strandfeest, het carnavalweekend—deze skiresort rites of passage hebben vele namen en organiseren vele evenementen—de tuinslangrace, de kartonnen klassieker, enzovoort. Maar als je echt koningin of koning van de berg wilt zijn, zal je focus liggen op slechts één evenement: de vijver skim, de grootvader van hen allemaal. Voor de niet-ingewijden gaat het om een helling af te slingeren en over (of in) een lange, ondiepe plas water, voor een huilende menigte toeschouwers die wroeten voor je uiterste vernedering. Het is een bucket-list must.

gelukkig voor mij, mijn vijver skimming ervaringen op de rijpe jonge leeftijd van 17 tot 22 betekent dat ik nu een toeschouwer kan zijn. Ik kijk van ver, nippend van mijn bier op het bardek, zodat ik het ijskoude water in mijn laarzen nooit meer hoef te voelen.

ik lees dit jaar de regels van de beroemde Park City pond skim, en hoewel ze houden van kostuums – “hoe funkier hoe beter” – het is duidelijk dat vijver skimming is een beetje meer gereguleerd dan in mijn hoogtijdagen. “…Geen naaktheid, strings of blote konten toegestaan, “zegt het,” … geen vuur toegestaan in kostuums … kostuums moeten kunnen passen in de Rode dennen gondel met de deuren gesloten… ”

als iemand me kan vertellen het resort waar kostuums te extravagant om te passen in een acht-persoons gondel zijn toegestaan, en waar het aansteken van hen in brand wordt aangemoedigd, laat het me weten. Ik boek vandaag een vlucht.

de gerenommeerde jury van vorig jaar (ja, je bent een Olympiër) beschouwde een
complexe reeks criteria bij het beoordelen van de competitie.

ja, bij het afromen van vijvers zijn nu juryleden, medailles en podiums betrokken, maar ik kan me niet herinneren dat het een echte wedstrijd was. Ik veronderstel dat de luidste gejuich van de menigte “won”, maar won wat? Ik weet het niet zeker.

nu zou ik meestal een soepele overgang maken en beginnen met het verstrekken van mijn eigen advies. Maar gezien de regels in Park City mijn advies irrelevant maken, potentieel immoreel, en borderline illegaal, bewaar ik het voor onder de vlag. Hier zijn enkele tips, trucs en verhalen van andere medewerkers hier op het Backcountry office:

voorbereiding

Brendan Rielly zegt: “zoek voor de wedstrijd een kostuum dat je persoonlijkheid accentueert of gewoon het meest schandelijke dat je kunt vinden. Zorg ervoor dat je je board/ski ‘ s afstemt op de juiste temperatuur wax; hopelijk is het op de grote dag warm, dus als je een duik neemt is het water niet verschrikkelijk koud. Zorg er op de grote dag voor dat je goed gehydrateerd bent. Whisky en koud bier zijn mijn favoriete dranken. Je wilt niet verkrampen als het je tijd is om te schitteren.”

executie

Brendan, duidelijk een doorgewinterde concurrent, opnieuw: “wanneer je het water bereikt, leun je achterover alsof je in deep powder zit; als je al eerder aan boord bent geweest of waterskied, laat die instincten het overnemen.”

Eric Poole beaamt: “Lean back like you’ re popping an ollie over a rock-you don ’t want those tips doming in first, unless you’ d welcome a faceplant on impact. Als je het water in gaat, ga dan niet sierlijk. Sneeuwballen gaan volgen kort daarna, dus maak een impact.”

Keith Gleason verduidelijkt: “The key to pond skimming is going down in a blaze of glory while soking as many spectators as possible.”

niets verrukt het publiek meer dan mislukking, hoe spectaculairder hoe beter.

als er één ding is waar iedereen het over eens is, is het dat snelheid van het grootste belang is. “Ga zo snel als je kunt. Probeer wandelen verder dan andere concurrenten, zodat je een beetje snelheid voordeel.””Kijk hoe snel anderen gaan, ga nog sneller als het jouw beurt is.”

een demonstratie van perfecte vorm: genoeg snelheid om een wake te gooien, gewicht terug, en een grote glimlach.

Gearhead Jimmy McMenamin ’s experience vat het allemaal samen:

” My buddy and I were making it across the pond at all costs! Het enige dat iedereen vergeet is dat na zoveel mensen hun pogingen, het waterpeil daalt. Dus je daalt naar het waterpeil, wat snel de snelheid doodt zodra je het oppervlak aanraakt.

” we keken waar iedereen begon en zagen misschien twee skiërs de oversteek maken, maar nauwelijks. Chris en ik wandelden ongeveer 100 meter verder de heuvel op en kropen in.

” ik begon in en zorgde ervoor dat de snelheid niet een beetje te controleren en op te laden in de richting van het water. Ik raakte het water op volle snelheid en realiseerde me dat ik meer dan genoeg snelheid had om het te halen! Omdat aan de rechterkant van de vijver dicht bij de toeschouwers standing by ik gooide een bocht in en doorweekte de toeschouwers in glorieuze Mode. Terug in de sneeuw, ik gaf mijn armen op om het te vieren! Succes!”

met de disclaimer dat je het niet moet gebruiken in Park City, of bijna ergens anders, zal ik dit artikel afsluiten met mijn eigen advies, voor het geval je jezelf op een of andere schurkenberg vindt waar het bier stroomt als spring runoff en een alles-goes houding nog steeds net zo goed een deel van het skiën is als achter-entry laarzen en 210cm rechte planken: ga voor de schok factor. Vijver skimming is zo veel over productiewaarde als het is skiën vermogen. Mijn beste slush cup prestaties ooit betrof een helm (voor de veiligheid), een jock strap, en een paar Adidas tear-away broek.

we laten het hierbij. Maar als iemand beelden heeft van de Crystal Mountain, Michigan Slush Cup rond 2003, stuur het naar mij toe. Ik heb altijd al mijn gloriedag willen herbeleven.

de auteur neemt in een aparte wedstrijd het op tegen pond skimming ‘ s evil twin – The Jello Jump.

verwant

Hoe maak je een Shot Ski

Shop

ski ‘ s

Snowboards