Peñas in Salta
Salta is beroemd om zijn levendige peñas, informele folk-muziek clubs voornamelijk te vinden in het noordwesten. De meeste open rond 20: 00 om eten te serveren-voornamelijk lokale gerechten zoals locro en empanadas. De muzikanten verschijnen en beginnen later te jammen, vaak rond 22.00 uur, maar soms pas om middernacht. Veel peñas, vooral de meer toeristische, rekenen extra voor de muziek / show.
Boliche de Balderrama
een van de beroemdste peñas; bekend als een Boheemse hangout – het werd opgericht in 1954 door wijlen Juan Balderrama en zijn broers, en vereeuwigd door een zamba geschreven door Manuel Castilla – tegenwoordig is het een veel meer conventionele plaats, het aantrekken van veel toeristen. Shows kunnen leuk zijn, maar verwacht geen echt authentieke ervaring, ondanks de historische stamboom.Empanadas, locro, tamales, humitas, sangría en geïmproviseerde live muziek na 23.00 uur, allemaal in een prachtig gerestaureerd neokoloniaal herenhuis. Alleen contant (maar geen dekking). Kom vroeg om een tafel te beveiligen.La Vieja Estación
moderne peña in een van de meest trendy straten van de stad, met eten, bier en volksmuziekshows. Shows kosten $ 200-300, maar creditcards worden geaccepteerd. Reserveren aanbevolen (genomen vanaf 19: 00 dagelijks). Shows beginnen meestal rond 22.15 uur.Plaza 9 De Julio het centrale plein van Salta, Plaza 9 De Julio, is een van de meest harmonieuze van het land. Omringd aan alle vier de zijden door sierlijke, schaduwrijke Recova ‘ s, of arcades, waaronder verschillende caféterrassen zich lenen voor lui mensen-kijken, het is een geweldige plek om een uur of twee weg. Het goed verzorgde centrale deel van het plein is een verzameling van palmen en Jacaranda ‘ s, fonteinen en banken, plus een schilderachtige, late negentiende-eeuwse muziektent en een ruiterstandbeeld van de onafhankelijkheidsheld Juan Antonio de Arenales. Eromheen staan de neoklassieke kathedraal van de stad, het Teatro Provincial (de prachtig gerenoveerde Cine Victoria van 1940), de sneeuwwitte Cabildo en twee van de beste musea van de stad.Museo de Arqueología de alta Montaña (MAAM) het Museo de Arqueología de alta Montaña (MAAM) is het enige museum in Salta dat u niet mag missen. Het werd speciaal gemaakt om de zogenaamde Llullaillaco kinderen te huisvesten, een van de belangrijkste archeologische vondsten ooit gemaakt in Argentinië en algemeen beschouwd als de best bewaarde Inca mummies ooit gevonden. In 1999 werden drie van nature gemummificeerde Inca-kinderen ontdekt door een expeditie van bergbeklimmers en wetenschappers op de top van Volcán Llullaillaco, pal ten westen van Salta aan de Chileense grens en 6739 meter boven de zeespiegel. Ze zijn een 6-jarig meisje (La niña del rayo), zichtbaar getroffen door de bliksem enige tijd na haar begrafenis, haar haar gerangschikt in twee kleine vlechten en met een metalen plaquette als versiering( die de bliksem trok); een tienermeisje (La doncella) wiens gezicht was geschilderd met een rood pigment en die kleine fragmenten van cocabladeren boven haar bovenlip had; en een 7-jarige jongen (El niño) draagt een witte veer ornament gebonden om zijn hoofd. Hun ongelooflijk goed bewaard gebleven lijken-alle drie leefden rond 1490 na Christus-werden in eerste instantie bewaard in een universitair laboratorium in de stad, terwijl tests op hun weefsel en andere resten werden voltooid. Ze worden nu één voor één getoond in een speciaal gekoelde behuizing en het effect is verrassend.De jury is er nog niet over uit of het heiligschennis is om de lichamen in een openbaar museum tentoon te stellen.: de beslissing om dit te doen veroorzaakte furore, waaronder demonstraties van vertegenwoordigers van lokale inheemse groepen, dus houd er rekening mee dat dit een gevoelige kwestie is. De kinderen werden geofferd aan de Inca-goden, mogelijk in een vruchtbaarheidsceremonie of als een offer aan de goden van de zon en de maan. Ze werden waarschijnlijk bewusteloos gedrogeerd met een brouwsel van cocabladeren en maïsbier of chicha (zodat hun lichamen niet onvolmaakt werden door wonden) en vervolgens begraven, om te sterven door het gebrek aan zuurstof en de extreme kou (hoewel de dood van de jongen verre van vredig was, omdat hij vastgebonden was en braaksel en bloed op zijn kleding werd gevonden).
meer dan honderd artefacten, een deel van de Opmerkelijk intacte schatkamer begraven met
de kinderen aan het einde van de vijftiende eeuw, worden tentoongesteld in de andere kamers van het museum, waar de temperatuur en vochtigheid kunstmatig laag worden gehouden-breng iets warms om te dragen. De tentoonstelling is zowel wetenschappelijk als didactisch, inclusief een video over de expeditie, displays van textiel en dergelijke (de Engelse labels zijn ook erg goed). Bekijk ook de tentoonstelling over La Reina del Cerro (“Koningin van de heuvel”), de verslechterde overblijfselen van een andere Inca mummie ontdekt op Cerro Chuscha in 1920 en illegaal verhandeld in de daaropvolgende jaren.Aardbevingen en de Fiesta del Milagro geen aardbeving die zo destructief was als die welke de steden Mendoza in 1861 en San Juan in 1944 platlegden heeft in de recente geschiedenis het noordwesten van Argentinië getroffen, maar dit deel van het land ligt langs dezelfde breuklijn die verantwoordelijk was voor die seismische activiteit en is vatbaar voor incidentele bevingen, waarvan sommige gewelddadig. De Nazca plaat, onder de oostelijke Stille Oceaan, en de Zuid – Amerikaanse plaat, die het hele continent, zijn voortdurend botsen-een voortzetting van de tektonische activiteit die de Andes cordillera gevormd. Om het nog erger te maken, de Nazca plaat is subducting-duwend zijn weg onder de landmassa – een actie die verantwoordelijk is voor de overvloed aan vulkanen langs het gebied; sommige van hen zijn uitgestorven, andere liggen slapend, maar geen in het noordwesten is erg actief. Niettemin, frequente aardbevingen van verschillende sterkte (maar meestal mild om geologische redenen) rock noordwesten Argentinië, verantwoordelijk voor de herhaalde verplaatsing van vele nederzettingen en de afwezigheid van koloniale architectuur in sommige.Salta dankt zijn gelukssterren nog steeds voor El Milagro, de legende volgens welke twee heilige beelden de stad hebben gespaard van het soort verwoesting veroorzaakt door aardbevingen. Een beeld van Christus en een ander van de Maagd Maria werden gevonden drijvend in een doos voor de kust van Perú in 1592, precies een eeuw nadat de Amerika ‘ s werden ontdekt door Columbus, en op de een of andere manier eindigde in Salta. Precies een eeuw later, op 13 September 1692, begon een reeks bevingen de stad te schudden, waardoor sommige openbare gebouwen en huizen werden beschadigd. Tijdens die nacht droomde een priester genaamd José Carrión dat als de beelden van Christus en Maria negen dagen lang door de straten zouden worden geparadeerd, de aardbevingen zouden stoppen en Salta voor altijd zou worden gespaard. Blijkbaar werkte het en sindsdien is het Fiesta del Milagro een belangrijke gebeurtenis in de kalender van de stad. Festiviteiten en religieuze ceremonies die beginnen op 6 September bereiken een hoogtepunt op 15 September, wanneer de nu beroemde beelden, die in de kathedraal worden bewaard, worden geparadeerd door de straten van de stad in een massale, plechtige maar kleurrijke processie.Iglesia San Francisco
een van de mooiste religieuze gebouwen van het land, de Iglesia San Francisco beslaat een heel blok op de hoek van Caseros en Córdoba. Gebouwd tussen 1767 en 1872, is het een extravaganza van Italiaanse neokoloniale uitbundigheid, met puur ivoor-witte zuilen die contrasteren met de levendige ossenbloed muren, terwijl de overvloedige detaillering van Latijnse inscripties, symbolen en neoklassieke patronen is uitgekozen in vlechtachtig goudgeel.Het meest imposante kenmerk van de kerk is de slanke campanile van 54 meter (toegevoegd in 1882), die torent boven de laagbouwse neokoloniale huizen van het centrum van Salta en afbouwt naar een slanke spits. De zeer uitgebreide gevel van de kerk zelf, achter een geschikt sobere standbeeld van Sint Franciscus in het midden van de binnenplaats, is rijkelijk versierd met balusters en rollen, krullen en pinakels, Franciscaanse inscripties en het schild van de orde, maar de meest originele kenmerken zijn de organza-achtige stucwerk gordijnen die naar beneden golven vanuit elk van de drie bogen, bijna raken de elegante smeedijzeren poorten beneden. Binnen is de decoratie iets meer ingetogen, met een prachtig trompe l ‘ oeil plafond, neoklassieke altaar en sierlijke zijkapellen. Als u kunt, neem dan een rondleiding, die u in de kloosters en het fascinerende Museo del Convento, waar de verrassende archeologische sectie beschikt over een perfecte Terracotta Etruskische hoofd daterend uit de vierde eeuw voor Christus.