Overdacht geprimed geperfectioneerd: We kunnen het doen. We weten dat we het kunnen. Het is ons huis, dadblammit!

ik moet vandaag rant…Ik hoop dat je het niet erg vindt. Ik hou niet van vloerbedekking van muur tot muur. Het spijt me als je het leuk vindt. Dat geeft niet. Ik vind het goed dat iedereen z ‘ n eigen problemen heeft. Maar ik heb kinderen. En ik kijk naar kinderen. En al die kinderen lopen altijd rond om dingen vies te maken. Yay! Dat is wat kinderen doen…Ik weet het. 😉 Ik wil dat ze rondrennen en plezier hebben en geen zorgen hoeven te maken als ze vergeten hun voeten af te vegen of hun schoenen uit te doen. Ze hebben het zo druk dat ze zich niet altijd de kleine regels herinneren die volwassenen hen vragen te volgen.
SO. Waarom zouden we onze vloeren bedekken met een muur tot muur vuilmagneet? Ik snap het gewoon niet. Niet erg slim of praktisch als je moet schoonmaken. Ik zou al het tapijt in ons huis nu verscheuren en vervangen door iets als hardhout als ik het kon veroorloven.
maar ik kan het niet. dat zou gek zijn.
wie doet zoiets?
nou, dat doen we…dadblammit! Het is ons huis en als we het tapijt niet meer kunnen pakken, kunnen we het eruit trekken en er klaar mee zijn. Te beginnen met de trap! Zelfs als we geen geld hebben voor hardhout! We zijn zo gek. 🙂
hier is hoe onze trap eruit zag nadat het vervelende tapijt was gescheurd:

geen hardhout Onder het tapijt. : (Zelfs niet triplex…zoveel geluk hadden we niet. Gewoon een soort funky chunky spaanplaat. Mijn schatje noemt het USB. (Hij heeft een ander woord voor alles, zoals hij ons dames vanmorgen vertelde toen we probeerden te bespreken hoe om te gaan met de enorme gaten tussen de treden, stijgers en muren. Blijkbaar spreken we niet dezelfde taal!? Het is een Mars en Venus ding.)
ziet u wat er nog meer onder het tapijt lag? Tapijt strips, nietjes en een heleboel stof en gruis. BAH. HET WAS TIJD VOOR HET TAPIJT OM TE GAAN. De jongens van MARS rukten de tapijtstrips eraf en trokken de nietjes omhoog. Toen veegde ik de rommel op en stofzuigde een decennium Vuil…

en begon te schilderen! Ik besloot om van boven naar beneden te gaan het meest praktisch zou zijn. Anders zat ik boven vast terwijl de verf droogde. De jonge Martiaan besloot dat hij boven wilde hangen en zijn PlayStation wilde spelen toen ik zei dat we een emmer en touw konden gebruiken om snacks bij hem te krijgen. Hehe…dat liet me urenlang alleen beneden. Shhhh…

maar ik heb hem van tijd tot tijd te eten gegeven.

en ik schilderde de trap met blauwgrijze verf. Semi-gloss. Recht over de dikke ” USB ” treden en risers!

na het chatten met mijn vriend, hebben we vastgesteld dat een brede blauwe streep omhoog het centrum zou er echt mooi uitzien en stropdas in het blauw uit de woonkamer. Ik besloot daar op te wachten omdat de kleine man op een gegeven moment beneden moest zijn voor het eten.

maar hier zijn de trappen in al hun slordige, deeltje-boardy, blauw-grijs geschilderde glorie.
‘Nothing a little caulk won ’t fix’…toch schat???

die blauwe streep staat hier prima op. LOL.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.