Minister van Defensie van de Verenigde Staten

gevestigde exploitant
Lloyd Austin
sinds januari 22, 2021

United States Department of Defense
Office of the Secretary of Defense

Mr. Secretaris
(informele)
De geachte
(formele)

Chief executive officer

SecDef

Kast
Nationale veiligheidsraad

President van de Verenigde Staten

Het Pentagon, Arlington County, Virginia

De President
Senaat advies en instemming

Geen vaste termijn

10 U. S. C. § 113

Minister van Oorlog
Secretaris van de Marine

September 17, 1947

James Forrestal

Zesde

Plaatsvervangend Minister van Defensie

Executive Schema, niveau I

www.verdediging.gov

de United States secretary of defense (SecDef) is het hoofd van het Amerikaanse Ministerie van Defensie, het uitvoerend departement van de Amerikaanse strijdkrachten, en is een hooggeplaatst lid van het federale kabinet. De minister van Defensie ‘ s positie van commando en gezag over het leger is de tweede na die van de president van de Verenigde Staten, die de opperbevelhebber is. Deze positie komt overeen met wat in veel andere landen algemeen bekend staat als minister van Defensie. De minister van Defensie wordt benoemd door de president met het advies en de toestemming van de Senaat, en is volgens gewoonte een lid van het kabinet en volgens de wet een lid van de Nationale Veiligheidsraad.De secretary of defense is een statutair kantoor, en de algemene bepaling in 10 U. S. C. § 113 bepaalt dat “onder leiding van de President”, de bezetter “gezag, leiding en controle heeft over het Ministerie van Defensie”. Hetzelfde statuut wijst de secretaris verder aan als “de belangrijkste assistent van de President in alle zaken met betrekking tot het Ministerie van Defensie”. Om de civiele controle over het leger te waarborgen, mag niemand worden benoemd als de secretaris van Defensie binnen zeven jaar na het dienen als een onderofficier van een reguliere militaire component (dat wil zeggen, non-reserve) zonder een ontheffing van het Congres.De minister van Defensie maakt deel uit van de commandostructuur en oefent zowel voor operationele als administratieve doeleinden het commando en de controle uit over alle diensttakken die worden beheerd door het Ministerie van Defensie – het leger, het Korps Mariniers, de Marine, de luchtmacht en de Ruimtekracht – en de kustwacht wanneer het commando en de controle wordt overgedragen aan het Ministerie van Defensie. Alleen de minister van Defensie (of de president of het Congres) kan toestemming geven voor de overdracht van de operationele controle van de strijdkrachten tussen de drie militaire afdelingen (Departement van het leger, de marine en de luchtmacht) en de elf Verenigde strijdende commando ‘ s. Omdat de minister van Defensie beschikt over wettelijke bevoegdheden die verder gaan dan die van een onderofficier, en de tweede is na de president in de militaire hiërarchie, is zijn zittende soms onofficieel aangeduid als “plaatsvervangend opperbevelhebber”. De voorzitter van de Joint Chiefs of Staff is de belangrijkste militaire adviseur van de minister van Defensie en de president; hoewel de Voorzitter de secretaris en de president kan bijstaan in hun commandofuncties, behoort de voorzitter niet tot de commandostructuur.De secretary of the treasury, de secretary of state, de attorney general en de secretary of defense worden algemeen beschouwd als de vier belangrijkste kabinetsfunctionarissen vanwege de omvang en het belang van hun respectieve afdelingen.De huidige minister van Defensie is de gepensioneerde generaal Lloyd Austin, die de eerste Afro-Amerikaan is die deze functie bekleedt.

geschiedenis

zegel van het nationale militaire Establishment (1947-1949)

een leger, marine en Korps Mariniers werden opgericht in 1775, in het kader van de Amerikaanse Revolutie. Het Ministerie van oorlog, geleid door de minister van oorlog, werd opgericht door Act of Congress in 1789 en was verantwoordelijk voor zowel het leger en de marine tot de oprichting van een apart Departement van de marine in 1798.

Donald Rumsfeld wordt beëdigd als minister van Defensie door de Amerikaanse president Gerald R. Ford en voorzitter van de Joint Chiefs of Staff General George S. Brown watch in het Pentagon op 20 November 1975.

op basis van de ervaringen van de Tweede Wereldoorlog werden al snel voorstellen gedaan om het grote gecombineerde militaire establishment effectiever te beheren. Het leger was over het algemeen voorstander van centralisatie, terwijl de Marine institutionele Voorkeuren had voor decentralisatie en de status quo. De resulterende National Security Act van 1947 was grotendeels een compromis tussen deze uiteenlopende standpunten. Het hernoemde het Ministerie van Oorlog tot het Ministerie van het leger en voegde zowel het ministerie als het Ministerie van de Marine toe aan een nieuw opgerichte National Military Establishment (NME). De Act scheidde ook de Army Air Forces van de Army om een eigen tak van dienst te worden, de United States Air Force.

een nieuwe titel werd bedacht door de Act Voor het hoofd van de NME: minister van Defensie. Aanvankelijk behield elk van de dienstsecretarissen de kabinetsstatus. De eerste minister van Defensie, James Forrestal, die in zijn vorige hoedanigheid als secretaris van de Marine tegen de creatie van de nieuwe positie was, vond het moeilijk om gezag uit te oefenen over de andere takken met de beperkte bevoegdheden die zijn kantoor op dat moment had. Om deze en andere problemen, de National Security Act werd gewijzigd in 1949 tot verdere consolidatie van de nationale verdediging structuur te verminderen interservice rivaliteit, rechtstreeks onder de secretarissen van het Leger, de Marine en de luchtmacht aan de staatssecretaris van defensie in de keten van de opdracht, en de naam van de Nationale Militaire organisatie als het Ministerie van Defensie, waardoor het een Uitvoerende Afdeling. De positie van de adjunct-secretaris van Defensie, de nummer twee positie in het departement, werd ook gecreëerd op dit moment.De algemene trend sinds 1949 is om het management verder te centraliseren in het Ministerie van defensie, waardoor de status en de autoriteiten van civiele OSD-aangestelde en defensie-brede organisaties werden verhoogd ten koste van de militaire afdelingen en de diensten binnen hen. De laatste belangrijke herziening van het wettelijk kader met betrekking tot de positie werd gedaan in de Goldwater–Nichols Department of Defense Reorganisation Act van 1986. In het bijzonder werd de status van gezamenlijke dienst voor onderofficieren verhoogd, waardoor het in de praktijk een vereiste werd voordat benoemingen in de rangen van generaal-officieren en vlaggenofficieren konden worden gedaan.Aangezien de minister van Defensie een civiele functie is die onafhankelijk moet zijn van de actieve leiding, moet een secretaris minstens zeven (oorspronkelijk tien) jaar met pensioen zijn gegaan, tenzij het Congres een ontheffing heeft goedgekeurd. Sinds de oprichting van de positie in 1947, is een dergelijke ontheffing slechts drie keer goedgekeurd, voor Army general George Marshall in 1950, Marine Corps General Jim Mattis in 2017, en gepensioneerde Army general Lloyd J. Austin III in 2021.

bevoegdheden en functies

ministerie van Defensie organigram (December 2013)

de minister van Defensie, benoemd door de president met het advies en de toestemming van de Senaat, is door de federale wet (10 U. S.C. § 113) het hoofd van het Ministerie van Defensie, “de belangrijkste assistent van de President in alle zaken met betrekking tot het Ministerie van Defensie”, en heeft “gezag, leiding en controle over het Ministerie van Defensie”. Omdat de Grondwet alle militaire autoriteit in het Congres en de president omvat, is de statutaire autoriteit van de minister van Defensie afgeleid van hun constitutionele autoriteiten. Omdat het onpraktisch is voor het Congres of de president om deel te nemen aan elk onderdeel van het Ministerie van Defensie, oefenen de minister van Defensie en de ondergeschikte ambtenaren van de secretaris over het algemeen militair gezag uit.

als hoofd van Defensie zijn alle ambtenaren, werknemers en leden van de dienst “onder” de minister van Defensie. Sommige van deze hoge ambtenaren, civiele en militaire (buiten OSD en de gezamenlijke staf) zijn: de secretaris van het leger, de secretaris van de marine en de secretaris van de luchtmacht, de stafchef van het leger, de commandant van het Korps Mariniers, de chief of naval operations, de stafchef van de luchtmacht, de chief of space operations, en de chief of the National Guard Bureau and the combatant commandants of the Combatant Commands. Al deze hoge posities, civiel en militair, vereisen de bevestiging van de Senaat.Het Ministerie van Defensie bestaat uit het Bureau van de secretaris van Defensie (OSD), de Joint Chiefs of Staff (JCS) en de Joint Staff (JS), het Bureau van de inspecteur-generaal (Dodig), de Combatant Commands, de militaire afdelingen (Department of the Army (DA), Department of the Navy (DON) & Department of the Air Force (DAF)), de defensie-agentschappen en DoD field Activities, het National Guard Bureau (NGB), en dergelijke andere kantoren, agentschappen, activiteiten, organisaties en commando ‘ s opgericht of aangewezen door de wet, door de President of door de minister van Defensie.

Department of Defense Directive 5100.01 beschrijft de organisatorische relaties binnen het departement en is de fundamentele uitgifte voor het afbakenen van de belangrijkste functies van het departement. De laatste versie, ondertekend door voormalig minister van Defensie Robert Gates in December 2010, is de eerste grote herschrijving sinds 1987.

Ministerie van Defensie

het voornamelijk civiele personeel van de secretaris wordt het Office of the Secretary of Defense (OSD) genoemd en bestaat uit de adjunct-secretaris van Defensie (DEPSECDEF) en vijf ondersecretarissen van Defensie op het gebied van acquisitie & ondersteuning, onderzoek & engineering, comptroller/chief financial officer, inlichtingen, personeel & paraatheid, en beleid; verschillende ondersecretarissen van Defensie; andere directeuren en het personeel onder hen.De naam van de voornamelijk militaire staf organisatie, georganiseerd onder de voorzitter van de Joint Chiefs of Staff, is de Joint Staff (JS).De Defense Distinguished Service Medal( DDSM), De Defense Superior Service Medal (DSSM), De Defense Meritorious Service Medal (DMSM), de Joint Service Commendation Medal (JSCM) en de Joint Service Achievement Medal (JSAM) worden in naam van de minister van Defensie uitgereikt aan militair personeel voor gezamenlijke dienstopdrachten. Daarnaast is er de Joint Meritorious Unit Award (JMUA), dat is het enige lint (zoals in non-medal) en unit award uitgegeven aan gezamenlijke DoD activiteiten, ook uitgegeven in de naam van de minister van Defensie.

de ddsm is analoog aan de onderscheidingen van de militaire afdelingen (d.w.z. Army Distinguished Service Medal, Navy Distinguished Service Medal & Air Force Distinguished Service Medal), de DSSM komt overeen met het Legion of Merit, de DMSM met de Meritorious Service Medal, de JSCM met de service commendation medals en de JSAM met de achievement medals uitgegeven door de diensten. Terwijl de goedkeuringsinstantie voor DSSM, DMSM, JSCM, JSAM en JMUA is gedelegeerd aan lagere DoD ambtenaren: de ddsm kan alleen worden toegekend door de minister van Defensie.Aanbevelingen voor de Medal of Honor (MOH), formeel schriftelijk bekrachtigd door de secretaris van het betrokken militaire departement en de voorzitter van de Joint Chiefs of Staff, worden behandeld via de onderminister van Defensie voor personeel en gereedheid, en dergelijke aanbevelingen moeten worden goedgekeurd door de minister van Defensie voordat het kan worden overhandigd aan de president, die de laatste goedkeuringsinstantie voor het MOH is, hoewel het wordt toegekend in naam van het Congres.De secretary of defense is, samen met de secretary of state, de goedkeuringsinstantie voor de aanvaarding en het dragen van NAVO-medailles die zijn uitgegeven door de secretaris-generaal van de NAVO en die worden aangeboden aan de permanente vertegenwoordiger van de VS bij de NAVO als erkenning van Amerikaanse militairen die voldoen aan de door de NAVO gespecificeerde criteria.Als hoofd van het departement is de minister van Defensie de hoofdgetuige voor de congrescommissies die verantwoordelijk zijn voor het toezicht op het Ministerie van Defensie. De belangrijkste commissies, met betrekking tot de gehele afdeling, zijn de twee machtigende commissies, de Senaat Armed Services Committee (SASC) en het huis Armed Services Committee (HASC), en de twee kredieten commissies, de Senaat kredieten Commissie en het huis kredieten Commissie.Voor de DoD inlichtingenprogramma ‘ s hebben de Senate Select Committee on Intelligence en de House Permanent Select Committee on Intelligence de belangrijkste toezichthoudende rol.

Nationale Veiligheidsraad

de minister van Defensie is een statutair lid van de Nationale Veiligheidsraad. Als een van de principals, de secretaris samen met de vice president, staatssecretaris en de assistent van de president voor nationale veiligheid zaken neemt deel aan tweewekelijkse Principals Committee (PC) vergaderingen, het voorbereiden en coördineren van kwesties voordat ze worden gebracht voor volledige NSC sessies voorgezeten door de president.

Rol in de militaire justitie-systeem

De secretaris is één van de slechts vijf of zes burgers – de andere zijn de voorzitter, de drie “service-secretarissen” (de secretaris van het Leger, minister van de Marine, en de secretaris van de Air Force), en de secretary of homeland security (wanneer de United States Coast Guard is onder de United States Department of Homeland Security en heeft niet zijn overgebracht naar de Afdeling van de Marine onder het Ministerie van Defensie) – bevoegd om te handelen als het bijeenroepen van autoriteit in de militaire justitie voor Algemene Rechtbanken-Martial (Van 10 U.S. C. § 822: artikel 22, UCMJ), Special Courts-Martial (10 U. S. C. § 823: artikel 23, UCMJ), en Summary Courts-Martial (10 U. S. C. § 824: artikel 24 UCMJ).

salaris

secretaris van Defensie is een niveau I positie in de Executive Schedule, dus verdienen een salaris van US$221.400, per januari 2021.

lijst van secretarissen van Defensie

de langstzittende secretaris van Defensie is Robert McNamara, die in totaal 7 jaar en 39 dagen heeft gediend. De tweede langstzittende is Donald Rumsfeld, die slechts tien dagen minder dan McNamara diende. De op een na langste ononderbroken ambtstermijn was die van Caspar Weinberger, met 6 jaar, 306 dagen.De kortst zittende minister van Defensie is Elliot Richardson, die 114 dagen diende en vervolgens werd benoemd tot U. S. attorney general te midden van het ontslag van het Watergate schandaal. (Dit is niet het tellen van adjunct-secretarissen van Defensie William P. Clements en William Howard Taft IV, die elk een paar weken diende als tijdelijk / waarnemend minister van Defensie).

voor voorlopers van deze functie voorafgaand aan de oprichting van het Ministerie van Defensie, zie de lijsten van secretarissen van de marine en secretarissen van de oorlog vóór 1947.

partijen

democratisch Republikeins onafhankelijk / onbekend

Status

Nee.	Staand	Minister van Defensie	aantreden	Links office	Tijd in het kantoor	Partijen	woonplaats	President waar onder	Ref
1		James Forrestal (1892-1949)	17 September 1947	Maart 28, 1949	1 jaar, 192 dagen	Democratische	New York	Harry S Truman (Democratische)
2		Louis A. Johnson (1891-1966)	28 Maart 1949	September 19, 1950	1 jaar, 175 dagen	Democratische	West Virginia	Harry S Truman (Democratische)
3		George C. Marshall (1880-1959)	21 September 1950	September 12, 1951	356 dagen	Onafhankelijke	Pennsylvania	Harry S Truman (Democratische)
4		Robert A. Lovett (1895-1986)	17 September 1951	januari 20, 1953	1 jaar, 125 dagen	Republikeinse	New York	Harry S Truman (Democratische)
5		Charles Erwin Willems (1890-1961)	28 januari 1953	oktober 8, 1957	4 jaar, 253 dagen	Republikeinse	Michigan	Dwight D. Eisenhower (Republikeinse)
6		Neil H. McElroy (1904-1972)	9 oktober 1957	December 1, 1959	2 jaar 53 dagen	Republikeinse	Ohio	Dwight D. Eisenhower (Republikeinse)
7		Thomas S. Gates Jr. (1906-1983)	2 December 1959	januari 20, 1961	1 jaar, 49 dagen	Republikeinse	Pennsylvania	Dwight D. Eisenhower (Republikeinse)
8		Robert McNamara (1916-2009)	21 januari 1961	februari 29, 1968	7 jaar, 39 dagen	Republikeinse	Michigan	John F. Kennedy (Democratische) Lyndon B. Johnson (Democratische)
9		Clark Clifford (1906-1998)	1 Maart 1968	Januari 20, 1969	325 dagen	Democratische	Maryland	Lyndon B. Johnson (Democratische)
10		Melvin R. Laird (1922-2016)	22 januari 1969	januari 29, 1973	4 jaar, 7 dagen	Republikeinse	Wisconsin	Richard Nixon (Republikeinse)
11		Elliot Richardson (1920-1999)	30 januari 1973	Kan 24, 1973	114 dagen	Republikeinse	Massachusetts	Richard Nixon (Republikeinse)
–		Bill Clements (1917-2011) Zich	24 Mei 1973	juli 2, 1973	39 dagen	Republikeinse	Texas	Richard Nixon (Republikeinse)
12		James R. Schlesinger (1929-2014)	juli 2, 1973	November 19, 1975	2 jaar, 140 dagen	Republikeinse	Virginia	Richard Nixon (Republikeinse) Gerald Ford (Republikeinse)
13		Donald Rumsfeld (1932-2021)	20 November 1975	januari 20, 1977	1 jaar, 61 dagen	Republikeinse	Illinois	Gerald Ford (Republikeinse)
14		Harold Bruin (1927-2019)	20 januari 1977	januari 20, 1981	4 jaar, 0 dagen	Onafhankelijke	California	Jimmy Carter (Democratische)
15		Caspar Weinberger (1917-2006)	21 januari 1981	November 23, 1987	6 jaar 306 dagen	Republikeinse	California	Ronald Reagan (Republikeinse)
16		Frank Carlucci (1930-2018)	November 23, 1987	januari 20, 1989	1 jaar 58 dagen	Republikeinse	Virginia	Ronald Reagan (Republikeinse)
–		William Howard Taft IV (geboren 1945) Zich	20 Januari 1989	21 Maart 1989	60 dagen	Republikeinse	Ohio	George H. W. Bush (Republikein)
17		Dick Cheney (geboren in 1941)	21 Maart 1989	januari 20, 1993	3 jaar, 305 dagen	Republikeinse	Wyoming	George H. W. Bush (Republikein)
18		Leslie Aspin (1938-1995)	20 januari 1993	februari 3, 1994	1 jaar 14 dagen	Democratische	Wisconsin	Bill Clinton (Democratische)
19		William Perry (geboren 1927)	3 februari 1994	23 januari 1997 / januari 24, 1997	2 jaren, 356 dagen	onafhankelijk	Pennsylvania	Bill Clinton (democratisch)	.
20		William Cohen (geboren in 1940)	24 januari 1997	januari 20, 2001	3 jaar 362 dagen	Republikeinse	Maine	Bill Clinton (Democratische)
21		Donald Rumsfeld (1932-2021)	20 januari 2001	December 18, 2006	5 jaar, 332 dagen (7 jaar, 29 dagen in totaal)	Republikeinse	Illinois	George W. Bush (Republikein)
22		Robert Gates (geboren 1943)	18 December 2006	juni 30, 2011 / juli 1, 2011	4 jaren, 194 dagen	Republikeinse	Texas	George W. Bush (Republikein) Barack Obama (Democratische)	.
23		Leon Panetta (geboren 1938)	1 juli 2011	februari 26, 2013	1 jaar 240 dagen	Democratische	California	Barack Obama (Democratische)
24		Chuck Hagel (geboren in 1946)	27 februari 2013	februari 17, 2015	1 jaar, 355 dagen	Republikeinse	Nebraska	Barack Obama (Democratische)
25		As Carter (geboren in 1954)	17 februari 2015	januari 20, 2017	1 jaar 338 dagen	Democratische	Massachusetts	Barack Obama (Democratische)
26		Jim Mattis (geboren 1950)	20 januari 2017	januari 1, 2019	1 jaar, 345 dagen	Onafhankelijke	Washington	Donald Trump (Republikeinse Partij))
–		Patrick M. Shanahan (geboren in 1962) Zich	1 januari 2019	juni 23, 2019	173 dagen	Onafhankelijke	Washington	Donald Trump (Republikeinse)
–		Mark Esper (geboren in 1964) Zich	24 juni, 2019	juli 15, 2019	21 dagen	Republikeinse	Virginia	Donald Trump (Republikeinse)
–		Richard V. Spencer (geboren in 1954) Zich	15 juli 2019	juli 23, 2019	8 dagen	Republikeinse	Wyoming	Donald Trump (Republikeinse)
27		Mark Esper (geboren in 1964)	23 juli 2019	November 9, 2020	1 jaar, 109 dagen	Republikeinse	Virginia	Donald Trump (Republikeinse)
–		Christopher C. Miller (geboren in 1965) Zich	9 November 2020	januari 20, 2021	72 dagen	Republikeinse	Iowa	Donald Trump (Republikeinse)
–		David Norquist (geboren in 1966) Zich	20 januari 2021	januari 22, 2021	2 dagen	Republikeinse	Massachusetts	Joe Biden (Democratische)
28		Lloyd Austin (geboren in 1953)	22 januari 2021	Zittende	340 dagen	Onafhankelijke	Georgia	Joe Biden (Democratische)

Successie

Presidentiële opvolging

De minister van defensie is de zesde in de presidentiële lijn van opvolging, volgende de secretaris van de schatkist en voorafgaand aan de procureur-generaal.Op 10 December 2020 wijzigde President Donald Trump de volgorde van opvolging van het Ministerie van Defensie in een Executive Order (niet genummerd vanaf 15 December 2020). De volgorde van opvolging is:

citaten

Algemene bronnen

federale wetgeving

• titel 10 van de United States Code
• Titel 50 van de United States Code

richtlijnen, verordeningen en handleidingen

• Department of Defense Directive 5100.1: Functions of the Department of Defense and Its Major Components (PDF). Bevel van het ministerie van Defensie. Washington, D. C.: U. S. Department of Defense. 21 December 2010. Gearchiveerd van het origineel (PDF) op 25 mei 2017. Geraadpleegd Op 30 Augustus 2011.
• Department of Defense Manual 1348.33, Volume 1: Manual of Military Decorations and Awards: General Information, Medal of Honor, and Defense/Joint Decorations and Awards (PDF). Handboek van het ministerie van Defensie. Washington, D. C.: U. S. Department of Defense. 7 maart 2013.
• Department of Defense Manual 1348.33, Volume 2: Manual of Military Decorations and Awards: Algemene informatie, Eremedaille en verdediging / gezamenlijke onderscheidingen en prijzen (PDF). Handboek van het ministerie van Defensie. Washington, D. C.: U. S. Department of Defense. 31 mei 2013.
• Department of Defense Manual 1348.33, Volume 3: Manual of Military Decorations and Awards: General Information, Medal of Honor, and Defense/Joint Decorations and Awards (PDF). Handboek van het ministerie van Defensie. Washington, D. C.: U. S. Department of Defense. 23 November 2010. Gearchiveerd van het origineel (PDF) op 26 februari 2013. Geraadpleegd Op 14 Juni 2013.
• gezamenlijke publicatie 1 – Doctrine for the Armed Forces of the United States (PDF). Gezamenlijke Publikaties. Washington, D. C.: U. S. Department of Defense. 25 maart 2013. Gearchiveerd van het origineel (PDF) op 27 oktober 2011.
• gezamenlijke publicatie 1-04-juridische ondersteuning van militaire operaties (PDF). Gezamenlijke Publikaties. Washington, D. C.: U. S. Department of Defense. 17 augustus 2011. Gearchiveerd van het origineel (PDF) op 13 maart 2013. Geraadpleegd Op 14 Juni 2013.

verder lezen

• Cohen, Eliot A. (2003). opperbevel: Soldaten, staatslieden en leiders in oorlogstijd. New York: Anchor Books. ISBN 978-1-4000-3404-8. Cole, Alice C.; Goldberg, Alfred; Tucker, Samuel A.; et al., EDS. (1978). The Department of Defense: Documents on Establishment and Organization 1944-1978 (PDF). Washington, D. C.: Historical Office, Office of the Secretary of Defense/US Government Printing Office. Gearchiveerd van het origineel (PDF) op 14 juli 2014.
• belangrijkste functionarissen van het Ministerie van Defensie September 1947 – februari 2019 (PDF). Washington, D. C.: Historisch Kantoor, Kantoor van de minister van Defensie. 30 januari 2019. Huntington, Samuel P. (1957). De soldaat en de staat. Cambridge, Massachusetts: The Belknap Press of Harvard University Press. ISBN 0-674-81736-2.
• King, Archibald (1960) . Commando van het leger (PDF). Militaire Zaken. Charlottesville, Virginia: The Judge Advocate General ‘ s School, U. S. Army.
• Mahan, Erin R., and Jeffrey A. Larsen, eds. (2012). “Evolution of the Secretary of Defense in the Era of Massive Retaliation: Charles Wilson, Neil McElroy, and Thomas Gates, 1953-1961”, Cold War Foreign Policy Series: Special Study 3 (September 2012), vii–41.
• Stevenson, Charles A. (2006). SECDEF: de bijna onmogelijke baan van minister van Defensie. Dulles, Virginia: Potomac Books. ISBN 1-57488-794-7.
• Trask, Roger R.; Goldberg, Alfred (1997). Het Ministerie van Defensie 1997-1947: organisatie en leiders (PDF). Washington, D. C.: Historical Office, Office of the Secretary of Defense/US Government Printing Office. ISBN 0-16-049163-0. Gearchiveerd van het origineel (PDF) op 14 juli 2014.

primaire historische bronnen

• Cheney, Dick; Cheney, Liz (2011). In My Time: a Personal and Political Memoir. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-1-4391-7619-1.
• Rumsfeld, Donald (2011). Bekend en Onbekend: een Memoir. New York: Sentinel. ISBN 978-1-59523-067-6.

online bronnen

• “Department of Defense Directive 5100.01 functies van het Ministerie van Defensie en zijn belangrijkste componenten”. Ministerie van Defensie, directeur administratie en Management, Directoraat organisatie-en beheersplanning. Gearchiveerd van het origineel op 7 mei 2013. Geraadpleegd Op 13 Juni 2013.

de categorie United States Secretary of Defense van Wikimedia Commons heeft media gerelateerd aan United States Secretary of Defense.

• officiële website

hoge functionarissen van de Verenigde Staten Ministerie van Defensie
Minister van Defensie Lloyd Austin Plaatsvervangend Minister van Defensie, Kathleen Hicks Secretarissen van de Militaire Afdelingen Secretaris van het Leger: Christine Wormuth Secretaris van de Marine: Carlos Del Toro Secretaris van de luchtmacht: Frank Kendall III-Voorzitter van de Joint Chiefs of Staff MAJOOR Mark Milley, USA Onder de Secretarissen van de Militaire Afdelingen Onder-Secretaris van het Leger: Christopher Lowman (waarnemend) Onder-Secretaris van de Marine: Meredith Berger (waarnemend) Onder-Secretaris van de luchtmacht: Gina Ortiz Jones Onder de Secretarissen van Defensie voor Acquisitie en Ondersteuning: Stacy Cummings (waarnemend) Onderzoek en Engineering: Heidi Shyu Beleid: Colin Kahl Controller/Financieel directeur: Michael J. McCord het Personeel en de Bereidheid: Gil Cisneros Intelligence: Ronald Moultrie Vice-Voorzitter van de Joint Chiefs of Staff ADM Christopher W. Grady, USN Leiders van de Militaire Diensten Chef-Staf van het Leger: MAJOOR James C. McConville Commandant van het Korps mariniers: GEN David H. Berger, Chief of Naval Operations: ADM Michael M. Gilday Chef-Staf van de luchtmacht: MAJOOR Charles V. Brown Jr. Chef van de Space Operations: MAJOOR John W. Raymond hoofd van de Nationale Garde Bureau MAJOOR Daniel R. Hokanson, USA Unified Strijder Opdracht Commandanten Afrika: MAJOOR Stephen J. Townsend, VS Centraal: GEN Kenneth F. McKenzie Jr., USMC Cyber: GEN Paul M. Nakasone, USA European: GEN Tod D. Wolters, USAF Indo-Pacific: ADM John C. Aquilino, USN Northern: GEN Glen D. Vanherck, USAF Southern: GEN Laura J. Richardson, USA Space: GEN James H. Dickinson, USA Special Operations: GEN Richard D. Clarke, USA Strategic: Adm Charles A. Richard, USN Transportation: GEN Jacqueline van Ovost, USAF
a-handelend