Endemol Entertainment Holding NV-bedrijfsprofiel, informatie, Zakelijke Beschrijving, Geschiedenis, achtergrondinformatie over Endemol Entertainment Holding NV

Bonairelaan 4
1213 VH Hilversu
Nederland

Bedrijfsperspectieven:

door de combinatie van interactief met TV is Endemol een van de weinige spelers op de wereld die een echt multimedia-aanbod kan leveren dat audio en video omvat op zowel traditionele als nieuwe interactieve platforms.Geschiedenis van Endemol Entertainment Holding NV

Endemol Entertainment Holding NV is een Nederlandse televisieproductiemaatschappij, die in de zomer van 2000 een dochteronderneming werd van de Spaanse telecomgigant Telefónica. Als gevolg van de deal zijn de oprichters van Endemol de grootste individuele aandeelhouders van Telefónica, die samen een meerderheid van de aandelen in handen hebben. Endemol werkt onafhankelijk, het nastreven van zijn doel om een wereldwijde kracht in multi-platform entertainment, het combineren van televisieprogramma ‘ s met de interactiviteit mogelijkheden van het Internet. In plaats van het Hollywood model van het produceren van een enkele versie van een TV-show, die vervolgens wordt nagesynchroniseerd in andere talen voor buitenlandse distributie, Endemol de voorkeur aan formaten die kunnen worden “gelokaliseerd” door binnenlandse productiebedrijven te creëren. Hoewel veel van wat het produceert traditionele spelprogramma ‘ s en soaps zijn, heeft Endemol zijn naam gemaakt met reality-based programmering, in het bijzonder Big Brother, die het debat in heel Europa in zijn gelokaliseerde versies heeft aangewakkerd. Big Brother werd ook Endemol ‘ s eerste verkoop aan de VS. markt, hoewel de show niet in geslaagd om het soort succes genoten in Europa te produceren. Endemol beweert 400 formaten te hebben die het over de hele wereld kan aanpassen. Met een bolwerk in Europa, heeft Endemol opmars gemaakt in Latijns-Amerika, evenals China en India. In totaal beschikt het over dochterondernemingen en joint ventures in 21 landen.

oorsprong

de creatieve kracht achter Endemol is de Voorzitter, CEO en medeoprichter John De Mol. Hij werd geboren in Nederland in 1955, onderdeel van een familie die goed bekend was met de entertainment business. Zijn grootvader had zijn eigen orkest en zijn vader was een populaire zanger, een Nederlandse versie van Frank Sinatra. Toen de Mol op de middelbare school zat, was zijn vader directeur van Radio Noordzee. Volgens de Mol, ” ik zou gaan hangen op het station na de les. Ik was helemaal gefascineerd door de sfeer. Hij wilde dat ik rechten ging studeren of zoiets. Maar mijn besluit was genomen, ik wilde bij de radio zijn. Dus ik heb nooit gestudeerd.”Na zijn start als programmamonteur bij Radio Noordzee ging de Mol aan de slag bij een piratenradiostation dat rockmuziek uitzendt vanaf een in de Noordzee aangemeerd schip om de Nederlandse wetten te omzeilen die alleen publieke uitzendingen toestaan. Al snel werden piratenstations verboden en gesloten, en de Mol was op 19-jarige leeftijd werkloos. Hij trouwde met zangeres Willke Alberti, een grote Nederlandse beroemdheid die tien jaar ouder was dan hij. Gedurende de vijf jaar van hun huwelijk werd hij vertrouwd met de schittering van de publiciteit, als de pers volgde elke beweging van zijn vrouw, en hij groeide tot afkeer van de insinuaties dat hij was gewoon leven van haar geld. “Die ervaring inspireerde me om hard te werken,” schreef hij later, “Ik ben erg ouderwets in de zin dat ik de geldmaker wil zijn.”

de Mol werd radiosportredacteur van soccer broadcasts, daarna vertakte hij zich naar televisie toen hij een baan aannam bij de Nederlandse pubcaster TROS, waar hij leerde producer te worden. Hij vertelde Variety dat hij in het begin het werken in de televisie haatte, en merkte op: “toen op een dag werkten we aan een Miss Holland-programma, en ik voelde deze vreemde nervositeit en vlinders in mijn maag en realiseerde me dat, in 10 minuten, 5 miljoen mensen naar ons zouden kijken. Toen begon de koorts.”De Mol besloot al snel om alleen te gaan, met de bedoeling Nederlandse programma’ s aan andere Europese landen te verkopen. In 1979 richtte hij John de Mol Produkties B. V. op.de eerste grote doorbraak voor het bedrijf was het kopen van de Europese uitzendrechten van een John Denver concert in Amsterdam, dat de Mol over het hele Continent kon verkopen.In de eerste jaren produceerde de Mol eenmalige speciale evenementen en in 1984 begon hij wekelijkse televisieprogramma ‘ s te produceren voor TROS, waaronder Medisch Centrum West en Popformule. Zijn bedrijf was nu goed gepositioneerd om te profiteren van belangrijke veranderingen in de Europese televisie, die decennialang door de staat gerund en gefinancierd door belastingbetalers, en scheef meer in de richting van educatieve tarief dan entertainment. In 1980 waren er slechts 25 stations geëxploiteerd door leden van de Europese Gemeenschap, maar nadat de regeringen in het midden van de jaren tachtig begonnen met het verlenen van commerciële licenties, en kabel en satelliet operaties begonnen om een veelheid van kanalen beschikbaar voor Europese kijkers, de behoefte aan programmering nam dramatisch toe. Hoewel Hollywood meer dan klaar was om in de behoefte te voorzien, konden kleine Europese productiebedrijven zoals John De Mol Produkties ook een niche vinden die goedkoop programmeren produceerde. In 1985 begon de Mol met het produceren van 30 minuten shows met een budget van $6.000 voor Sky Channel, de eerste commerciële omroep in Nederland. In plaats van alleen originele programmering voor het Nederlandse publiek te produceren, begon hij echter gebruik te maken van het recht om programmeerformaten in licentie te geven aan andere landen. Hij zag het Nederlandse publiek als een perfecte barometer en geloofde dat als een show in Nederland zou werken, het waarschijnlijk ook elders in Europa zou werken. In 1990, zijn show Love Letters was het eerste formaat dat met succes over te steken naar Duitsland, waar het won een aantal prijzen voor RTL TV. Andere de Mol formaten die verspreid zijn over heel Europa waren onder andere Forgive Me, All You Need Is Love, Lucky Letters, Blind Date, en het is jouw beurt.In 1991, toen de Europese Gemeenschap mandaten voor “televisie zonder grenzen” instelde, werden de vooruitzichten van de Mol om een Europese televisiemacht te worden sterk verbeterd. Niet alleen hebben alle EG-landen hun grenzen opengesteld voor programma ’s van andere landen, zij hebben nu opgeroepen om ten minste de helft van alle zendtijd te besteden aan programma’ s van Europese bedrijven. Twee van de sterkste spelers op het Continent waren de Mol en een ander Nederlands productiebedrijf met de naam je Entertainment, dat nog meer programma ‘ s produceerde dan zijn rivaal. De twee ondernemingen concurreerden vaak met elkaar, en in 1994 besloten zij dat zij beter af zouden zijn door hun inspanningen te bundelen en stemden in met een fusie van gelijken. Het resultaat was Endemol Entertainment Holding NV, de naam die ontstond door de Mol te combineren met de oprichter van je Enterainment, Jan Van den Ende.

jaren 80-90: going Public

midden jaren 70 was Van den Ende voornamelijk theaterproducent, maar tegen het einde van het decennium produceerde hij drama ‘ s voor de Nederlandse publieke televisie. Begin jaren tachtig bouwde hij een van Europa ‘ s grootste televisieproductiefaciliteiten in Aalsmeer, waarbij hij een enorme overdekte bloemenmarkt omvormde tot een complex met zeven soundpodia, montagesuites, prop-en opslagfaciliteiten en kantoorruimte. Met de opkomst van de Europese commerciële omroep in het midden van de jaren 1980 was hij ook goed voorbereid om te profiteren van de behoefte aan entertainment programmering. Net als de Mol maakte hij formaten die verkocht konden worden aan andere landen, waaronder Ron ‘ s Honeymoon Quiz en Soundmix Shows. In de tussentijd bleef hij betrokken bij het theater, werd hij de grootste theaterproducent van Nederland en vestigde hij zich ook op West End en Broadway in Londen.Toen de fusie voltooid was, werd Endemol Europa ‘ s grootste onafhankelijke televisieproductiehuis, dat in staat was 2.500 uur per jaar te produceren. De gefuseerde ondernemingen bleven afzonderlijk opereren om een mix van programmering te behouden en creativiteit te stimuleren door een vriendschappelijke rivaliteit tussen de twee activiteiten te handhaven. Er werd echter gezamenlijk een langetermijndoel nagestreefd. : wereldwijde expansie, te beginnen met de vijf top Europese markten van Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Spanje en Italië. Endemol startte een acquisitieprogramma waarin het aandelen kocht in doelproductiebedrijven, waarbij het werkte met huidige managementteams om snelle groei te bevorderen, en uiteindelijk meerderheidsbelangen verwierf en de bedrijven in de plooi absorbeerde. In de komende vier jaar zou Endemol $264 miljoen uitgeven voor belangen in productiebedrijven in Groot-Brittannië, Duitsland, Italië, Spanje en Polen. Uiteindelijk zou het bedrijf ook een productieaanwezigheid in Frankrijk krijgen.Om de uitbreiding te financieren, ging Endemol in 1996 naar de beurs, maar sommige teleurstellende ondernemingen zouden een negatief effect hebben op de prestaties van de aandelen van de onderneming, die op de Amsterdamse effectenbeurs werden verhandeld. Kort voor de beursgang betaalde de theatrale arm van het bedrijf, Life Entertainment, te veel voor Holiday on Ice. De touring show leverde slechte resultaten op, net als de theatrale business in het algemeen. Endemol leed ook aan een onverstandige toegang tot sportprogramma ‘ s. In 1997 probeerde het sport7 te lanceren, een betaaltelevisiezender, maar het bod op Nederlandse voetbalrechten mislukte. Sport7 duurde slechts vijf maanden. Om de financiële klap voor de aandeelhouders van Endemol op te vangen, namen van den Ende en de Mol persoonlijke verliezen van $20 miljoen. De prijs van Endemol-aandelen herstelde in 1998 toen het bedrijf liet zien dat het zijn focus terugkeerde naar zijn kernactiviteiten op het gebied van TV-productie door een distributie-operatie toe te voegen en aan te kondigen dat het zijn activiteiten op het gebied van live entertainment zou spin-offs, die uiteindelijk in februari 1999 aan van den Ende werden verkocht. De Mol was al de enige voorzitter van het College van bestuur van Endemol geworden, en nu raakte van den Ende minder betrokken bij de dagelijkse bedrijfsvoering van het bedrijf, waarbij hij een groot deel van zijn tijd besteedde aan zijn theatrale activiteiten. In maart 2000 trok van den Ende zich volledig terug uit het bedrijf vanwege gezondheidsredenen.De lancering van Big Brother in 1999

hoewel Endemol al een sterke kracht was in de Europese televisie, zou het een geheel nieuw niveau van invloed bereiken met de introductie van een reality-based TV-show, Big Brother, die eind 1999 in Nederland in première ging. Endemol was niet de enige die Reality-based programming ontwikkelde. Er was een golf van realityshows geweest in het midden van de jaren 1980, de Japanners waren al lang berucht om hun realityprogrammering die zonder twijfel bizar was, zelfs grenzend aan het wrede, en Amerika ‘ s MTV had al een succes in Zijn Real World series. Nu is een aantal Europese televisieproductiebedrijven begonnen met het ontwikkelen van een nieuwe golf van realityshows. In eerste instantie genaamd De Gouden Kooi, Big Brother was in ontwikkeling voor een paar jaar, het idee op gang gebracht door een tijdschrift artikel over Biosphere II. Endemol werd aanvankelijk als

beschouwd na de succesvolle introductie van Big Brother in Nederland, Endemol was in staat om het formaat te verkopen aan een aantal Europese landen. De show maakte ook de weg vrij voor Endemol’ s toetreding tot de Amerikaanse markt. Fox, CBS en ABC bieden het recht om Big Brother naar Amerika te brengen. CBS was de winnaar, akkoord te betalen meer dan $ 20 miljoen voor een Amerikaanse versie van de show. Uiteindelijk was het geld minder belangrijk voor Endemol dan de inzet van CBS voor een dagelijkse show, die volgens het bedrijf een essentieel onderdeel was van het Big Brother-formaat. Eerder had CBS een andere reality show genaamd Survivor, die in première zou gaan voor Big Brother in de zomer van 2000 en uitgegroeid tot een groot succes, het genereren van het soort nationale debat dat belangrijk was voor de Big Brother fenomenen in andere landen. Overschaduwd door Survivor, slaagde Big Brother er niet in om aan de verwachtingen in Amerika te voldoen, hoewel CBS beweerde dat de show een succes was omdat het erin slaagde om hogere ratings te genereren dan het netwerk normaal geproduceerd tijdens een vergelijkbare periode. Niettemin, Endemol was doorgebroken in Hollywood na jaren van vruchteloze pogingen. In augustus 2000 tekende het bedrijf een deal met NBC om twee nieuwe reality shows te leveren, waarvan er één uiteindelijk zou worden verhandeld voor twee formaten die NBC-shows werden: Spy TV en Fear Factor.Big Brother was ook belangrijk voor Endemol door de aandacht te trekken van Telefónica, die begin 2000 overeenkwam 5,4 miljard dollar te betalen voor het bedrijf, waarbij miljardairs werden gemaakt van de Mol en van den Ende. Telefónica hoopte dat het door de overname van Endemol inhoud kreeg voor zijn internetbelangen, waardoor het een toekomstperspectief kreeg toen het telecommunicatiebedrijf geloofde dat televisie en Internet zouden convergeren. Endemol versterkte op zijn beurt zijn Internetpositie en kreeg toegang tot Spaanstalige markten, met name Zuid-Amerika, waar Telefónica een sterke aanwezigheid had gevestigd. Telefónica stond de Mol ook toe om Endemol te runnen met vrijwel dezelfde onafhankelijkheid als voor de overname. Het bedrijf verkocht echter wel zijn distributieactiviteiten om zich te concentreren op de ontwikkeling van content, de belangrijkste reden voor Telefónica om Endemol te kopen.

voornamelijk dankzij Big Brother, genoot Endemol een sterk jaar in 2000, met een omzetgroei van 57 procent ten opzichte van het voorgaande jaar tot $468 miljoen, terwijl een winst van $47 miljoen werd geboekt. Pogingen om nieuwe Big Brother-concepten te spin-offs slaagden echter niet, en reality programming in het algemeen begon zijn voorsprong te verliezen in 2001, wat resulteerde in een daling van de ratings. Als erkenning voor een veranderende omgeving, kondigde de Mol aan dat Endemol van plan was om haar fictieprogramma ‘ s uit te breiden.

niettemin bleef het bedrijf vooruitkijken en ontwikkelde het zogenaamde “entertainmentconcepten” die op andere platforms dan alleen TV konden draaien. Het gepraat over convergentie is intussen aanzienlijk afgekoeld en Telefónica heeft te lijden gehad van een algemene daling van de prijs van telecommunicatievoorraden, waardoor de onderneming kritiek kreeg op het feit dat zij te veel betaalde voor Endemol, dat op het hoogtepunt van een hoogconjunctuur was aangekocht. Niettemin bleef Endemol een waardevolle eigenschap die zich duidelijk vestigde als een internationaal productiebedrijf met de creatieve geest die essentieel is voor de aanpassing aan de snel veranderende wereld van het populaire entertainment.Voornaamste Concurrenten: TaurusHolding GmbH & Co. KG; RL Group S. A.; United Paramount Network (UPN).

chronologie

  • belangrijke data:
  • 1979: John de Mol richt John de Mol Produkties B. V. Op
  • 1985: de Mol begint programmering te produceren voor Sky Channel.
  • 1991: De Europese Gemeenschap neemt het initiatief tot” televisie zonder grenzen ” – mandaten.1994: de Mol fuseert met je Entertainment tot Endemol.
  • 1996: Endemol wordt openbaar gemaakt.2000: Telefónica neemt Endemol over.

aanvullende gegevens

  • volledige dochteronderneming van Telefónica S. A.
  • Incorporated: 1994
  • werknemers:
  • verkoop: 468 miljoen dollar (2000)
  • NAIC: 512110 productie van films en Video ‘s

verder referentie

  • Andrews, Edmund L. “Europa’ s ‘reality’ tv: Chains and Big Brother, ” The New York Times, April 11, 2000, p.A4.De Mol, John met Vivienne Walt, “Radio Days and Reality TV,” The New York Times, 27 juni 2001, p. C6.Echikson, William, “Striking Gold in Eurotrash TV,” Business Week, 15 juni 1998.Edmunds, Marlene,” De Mol Is Reality ’s Real Thing,” Variety, 16 juli 2001, p. 17.Flint, Joe,” CBS Wins Bid for Dutch ‘Reality’ Show In Effort to Keep Pace With TV Tastes, ” Wall Street Journal, februari 3, 2000, p. B16.
  • Schlosser, Joe,” The Man Behind the Camera, ” Broadcasting & Cable, 3 juli 2000, p. 16.
  • “Trash TV is Going Global,” Business Week, 28 mei 2001, blz. 32.

    Gebruikersbijdragen:

    reageer op dit artikel, stel vragen of voeg nieuwe informatie toe over dit onderwerp:

    andere artikelen die je misschien leuk vindt:

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.