een lezing en gloss van Duffy ’s gedicht
‘ The Love Poem ‘verscheen in Carol Ann Duffy’ s 2005 collection Rapture. Het is een liefdesgedicht over liefdespoëzie, die woorden van andere dichters gebruikt om een collage te maken. Je kunt ‘het liefdesgedicht’ hier lezen; in dit artikel gaan we de gedichten opsporen waar Duffy in haar gedicht op zinspeelt en een aantal notities aanbieden voor een analyse van ‘het liefdesgedicht’ zelf.
samengevat is ’the Love Poem’ een gedicht over de moeilijkheid van het schrijven van een liefdesgedicht. De context van het gedicht is belangrijk: de hele opname gaat over een liefdesrelatie. Het is als een hedendaagse sonnet-sequentie, alleen de gedichten zijn geen sonnetten, maar geschreven in een hele reeks van verschillende vormen en stijlen, waaronder gratis vers. Maar Rapture verwijst terug naar sonnetsequenties uit de Renaissance als Shakespeare ’s sonnetten en Sir Philip Sidney’ s Astrophil en Stella. ‘The Love Poem’ laat zien dat Duffy zich bewust is van deze rijke traditie van liefde-gedicht sequenties in de Engelse literatuur: het is een gedicht dat het gewicht van deze voormalige meesters – Shakespeare, Sidney, Donne, Shelley, Barrett Browning – voelt en het moeilijk vindt om een liefdesgedicht te schrijven dat niet zal klinken als een slechte pastiche of kopie van deze literaire grootheden. ‘Ik hou van je’, zoals Jacques Derrida graag zei, is altijd een citaat.
voordat we verder gaan met een analyse van ‘The Love Poem’, hier zijn de Bronnen voor de gedichten die Duffy citeert uit. Het eerste citaat, ‘my mistress’ eyes’, komt uit William Shakespeare ’s Sonnet 130, dat begint met ‘My mistress’ eyes are nothing like the sun’; ‘let me count the ways’ komt uit een ander liefdesgedicht, Sonnet 43 van Elizabeth Barrett Browning (‘How do I love thee? Let me count the ways’); ‘come live with me’ verschijnt in een aantal (2430) Renaissance liefdesgedichten, waaronder Christopher Marlowe ‘ s ‘The Passionate Shepherd to His Love’ en ‘The Bait’ van John Donne.
dan is’ one hour with thee ‘van Sir Walter Scott’ s ‘An Hour with Thee’; ‘ dear heart, how like you this?’zijn van Sir Thomas Wyatt’s’ Ze vluchten voor mij’; ‘look in thy heart and write ‘zijn de afsluitende woorden van het eerste sonnet, beginnend met’ Loving in Truth’, in Sir Philip Sidney ‘ s sonnetreeks Astrophil en Stella. De regel ’there is a garden in her face ‘komt uit een gedicht van Thomas Campion,’ O my America! mijn nieuw gevonden land is van een ander gedicht van John Donne, ‘To His minnares Going to Bed’. En ‘ behold, thou art fair ‘komt uit het lied van Salomo in de Bijbel, terwijl’ The desire of the moth for the star ‘een zin is in Percy Shelley’s gedicht’ One Word is Too vaak Profaned’.
wat probeert Duffy te zeggen? Een manier om ‘het liefdesgedicht’ en het gebruik van de woorden van vorige dichters te interpreteren is om te zeggen dat de affaire die in het gedicht wordt beschreven – en in de hele opname – voorbij is (zoals het laatste gedicht in het volume, eenvoudig’ Over ‘genoemd, duidelijk zal maken). Duffy ’s verwijzing naar’ an epitaph ‘In’ The Love Poem ‘ duidt hierop: ze probeert haar liefdesrelatie te herdenken of te verankeren in woorden die blijvend zijn, zoals die van de dichters die ze citeert. (De openingswoorden van het gedicht, ‘Till love exhausts itself’, verwijzen ook naar het einde van de affaire.)
maar Duffy ‘ s poëtische keuzes hier kunnen ook als significant worden beschouwd. Naast enkele van de’ grootste hits ‘ uit het Engels Liefde Poëzie, deze gedichten die ze verwijst vertellen hun eigen verhaal. Shakespeare’s Sonnet 130 (‘my mistress’ eyes’) gaat bijvoorbeeld ook over het reageren op eerdere poëtische verwaandheid en afbeeldingen, en het afwijzen van de vrouw zoals ze werkelijk is, in plaats van haar te vergelijken met een hoogstaand ideaal-net zoals Duffy ’s eigen gedicht wordt geconfronteerd met hetzelfde probleem van het schrijven van haar weg voorbij de woorden van eerdere dichters (en, gezien het feit dat Duffy homoseksueel is, haar gedicht deelt een dubbele link met Shakespeare’ s Sonnet 130, die werd geschreven over een vrouw, maar is geplaatst in een reeks met gedichten met een duidelijke homoerotische betekenis). Ook Sir Philip Sidney ‘ s ‘Loving in Truth’, waarvan Carol Ann Duffy de zin’ look in thy heart and write ‘ neemt, gaat over de strijd om een liefdesgedicht te schrijven – of een reeks liefdesgedichten – dat zal overbrengen hoe Sidney zich werkelijk voelt. Als Sidney dit probleem meer dan vierhonderd jaar geleden voelde, hoeveel steiler is de heuvel die een hedendaagse dichter moet beklimmen. En zoals de (onofficiële) titel van Shelley ’s gedicht duidelijk maakt, is het woord’ liefde ‘vele malen gebruikt dat het’ontheiligd’ is.
‘ The Love Poem ‘kan vergeleken worden met een ander gedicht van Carol Ann Duffy,’ syntaxis’, dat ook deel uitmaakt van Rapture, de collectie waarin’ The Love Poem ‘ voorkomt. De twee gedichten kunnen in samenhang met elkaar worden geanalyseerd, omdat ze beiden gaan over de strijd van de dichter om haar liefde over te brengen in woorden die waar klinken en resoneren, niet klinken als zoveel stock clichés.Ontdek meer over Carol Ann Duffy ’s poëzie met our pick of her best poems, our analysis of her short poem about text-messaging, her fine sonnet about forms of secular prayer, and her poem about Shakespeare’ s wife.
afbeelding: Carol Ann Duffy at Humber Mouth 2009( Foto: walnut whippet), via Wikimedia Commons.