de oorzaken van genocide zijn enorm, maar omvatten ontmenselijking, nationale crises en overheidsmacht. In landen waar er diepe grieven zijn tussen groepen, is het waarschijnlijk dat de ene groep uiteindelijk het slachtoffer zal worden van de andere. Bovendien kunnen groepen elkaar de schuld geven van tragedies in hun land. Bovendien beperken sommige regeringen hun macht, waardoor de eerlijke vertegenwoordiging van de bevolking wordt beperkt.Rwanda en Cambodja bieden twee casestudy ‘ s van genocide die in de afgelopen 50 jaar heeft plaatsgevonden. Bovendien hebben beide bevolkingsgroepen de realiteit van armoede en ongelijkheid bestreden, zelfs vóór de wreedheden. Door elke ontwikkeling van deze landen tot staan te brengen, heeft de genocide in Rwanda en Cambodja nog steeds gevolgen. Op dit moment hebben beide landen te maken met moeilijkheden. Hun volkeren zijn echter druk bezig hun omgeving te herbouwen om een neutrale staat in stand te houden waarin culturele, politieke en economische groei kan bloeien.Rwanda
Rwanda verloor 800,00 mensen tijdens de genocide in 1994. Sinds de genocide probeert Rwanda diensten en kansen te ontwikkelen die verloren zijn gegaan. De drijfveer achter deze herontwikkeling is afkomstig van de export van thee en koffie, buitenlandse hulp en de toeristische industrie.Rwanda is altijd sterk afhankelijk geweest van de landbouwproductie voor gezinsconsumptie en staatsinkomsten. Maar armoede op het platteland en landkwesties creëerden een ontevreden klimaat voor de genocide. Dit is nog steeds het gevolg van de toenemende ongelijkheid van de grond en de afnemende mogelijkheden voor inkomen buiten de landbouwsector. En beide zijn aanhoudende effecten van genocide en bedreigen de economische stabiliteit. Vervolgens zijn de grondstoffenprijzen snel gedaald, vooral in 1989. Vervolgens daalden de overheidsinkomsten uit koffie-export van 144 miljoen dollar in 1985 tot 30 miljoen dollar in 1993.
nieuwe groei
volgens de Wereldbank ontwikkelt Rwanda echter zijn particuliere sector om meer economische groei te garanderen en de aanhoudende effecten van genocide te verminderen. Sinds 2001 bedroeg de economische groei van Rwanda gemiddeld 8 procent. In 2010 noemde de Wereldbank het land als de tophervormer voor het bedrijfsleven. Na twee succesvolle strategieën voor Economische Ontwikkeling en armoedebestrijding van 2008 tot 2018 groeide het bruto binnenlands product per hoofd van de bevolking van Rwanda jaarlijks met ongeveer 5 procent.De Rwanda Development Organization heeft lopende projecten die de Rwandese bevolking in staat stellen te helpen bij het verbeteren van de sociaal-economische ontwikkeling in hun gemeenschappen. Eén project omvat de Farm To Market Alliance. FtMA biedt institutionele ondersteuning aan 24.000 boeren onder 80 coöperaties. Het project heeft vele kleine boerderijen in stand gehouden en steungroepen opgericht. Tot nu toe zijn 20.000 boeren door andere boeren opgeleid om de beste landbouwpraktijken te leren, zoals na oogsten en handling.Cambodja
in Cambodja vond de genocide van de Rode Khmer plaats van 1975 tot 1979. Het land worstelt nog steeds met het verleden. De Cambodjaanse Volkspartij nam aan het einde van de genocide de macht en bracht conservatieve waarden bij. Op dit moment is er nog steeds een generatie van politieke leiders die het moeilijk maken voor gemeenschappen om open discussies te voeren over de genocide van de Rode Khmer. Als zodanig is het moeilijk om strategieën voor groei en genezing te creëren.Armoede in Cambodja is nog steeds wijdverbreid, voornamelijk als gevolg van de aanhoudende effecten van genocide en de oneerlijke verdeling van rijkdom. De genocide leidde tot de dood van een groot deel van de opgeleide klasse van Cambodja. Bovendien waren de meeste overlevende Cambodjanen boeren, die vervolgens niet in staat waren om de door de genocide getroffen diensten te onderhouden.
in plattelandsgebieden is armoede nog steeds een slepend effect van genocide als gevolg van aanhoudende corruptie en het gebrek aan overheidshulp. Net als in Rwanda staat Cambodja voor uitdagingen bij het opstarten van moderne landbouw-en irrigatietechnieken. Dit heeft het voor Cambodja moeilijk gemaakt om de ontwikkelde landen bij te houden.
niettemin lijkt de toekomst hoopvol volgens de statistieken. De Algemene armoedecijfers in Cambodja zijn tussen het midden van de jaren negentig en het midden van de jaren 2000 gedaald van 50 procent naar 35 procent. Ontwikkelingsstrategieën en niet-gouvernementele organisaties hebben veel gedaan om Cambodjaanse gemeenschappen te helpen.Voluntary Service Overseas is een van deze NGO ‘ s die zich heeft ingezet voor het herstel van de ontwikkelingsgroei in Cambodja door verbetering van het onderwijssysteem, de kwaliteit van het onderwijs en het levensonderhoud van de mensen. Het werkt samen met overheidsinstanties aan onderzoek naar Inclusief onderwijsbeleid. In 2015 ondersteunde VSO de opleiding van 540 hogere onderwijsfunctionarissen. Dit creëert een duurzame kans voor een samenhangender beheer van scholen en draagt bij aan de toekomstige economische ontwikkeling.
een gedeelde ervaring
na de genocide in zowel Rwanda Als Cambodja bestond de meerderheid van de bevolking uit jongeren. Een groot deel van het genezingsproces is geweest om jongere generaties te informeren over de geschiedenis van het land en waarom kennis zo belangrijk is om ervoor te zorgen dat genocide nooit meer gebeurt.Beide landen hebben getracht de vaardigheidskloof aan te pakken die van grote invloed kan zijn op de toekomst van de groei van het land in economie, politiek en onderwijs. Het inschrijven van meer kinderen op school blijkt een succesvolle strategie te zijn in de strijd tegen armoede. Deze kinderen moeten echter ook als volwassenen een baan vinden. Het creëren van deze fundamenten zal de aanhoudende effecten van genocide verminderen en toekomstige leiders de middelen geven om een beter leven op te bouwen, niet alleen voor zichzelf, maar voor hun land als geheel.
– Melina Benjamin
Foto: Flickr