Waar gaat het allemaal over?:
welke geheimen liggen er achter de deuren van Misselthwaite Manor? Onlangs aangekomen op het landgoed van haar oom, wees Mary Lennox is verwend, ziekelijk, en zeker dat ze niet zal genieten van het leven daar. Dan ontdekt ze de gewelfde deuropening in een overwoekerde tuin, gesloten sinds de dood van haar tante tien jaar eerder. Mary begint het al snel te transformeren in een ding van schoonheid–zich niet bewust dat ze ook verandert. Maar Misselthwaite verbergt een ander geheim, als Mary ontdekt op een nacht. Hoog in een donkere kamer, weg van de rest van het huis, ligt haar jonge neef, Colin, die gelooft dat hij een ongeneeslijke invalide is, voorbestemd om jong te sterven. Zijn driftbuien zijn zo angstaanjagend, dat niemand met hem kan praten. Als Mary maar hoopt dat Colin net zoveel van de geheime tuin zal houden als zij, dan zal de magie wonderen op hem doen.
wat dacht ik?:
The Secret Garden is de laatste titel in de Kid-Lit Challenge voor 2014 en ik ben zo blij dat het is gekozen, Ik weet dat het ook een grote favoriet van Chrissi ‘ s. Ik was een beetje bezorgd zoals altijd, dat het opnieuw lezen als een VOLWASSENE een deel van zijn charme zou dempen, maar gelukkig was dat zeker niet het geval! Onze hoofdpersoon is Mary Lennox, een tien jaar oud meisje die wanneer we haar ontmoeten woont in India met haar moeder en een gastheer van bedienden, waaronder haar persoonlijke Ayah die ze abominably behandelt. Want Mary is egoïstisch, verwend en gewend aan het krijgen van haar eigen zin en als ze niet – Nou, de mensen om haar heen zeker weten. Zelfs spelen met andere kinderen in het gebied tarief niet beter als Mary is even rot voor hen waardoor ze te plagen en haar de naam “Meesteres Mary, heel in tegenstelling.”Dan een aanval van cholera veegt over het huishouden, het nemen van de bedienden en Mary’ s moeder met het, laat haar vergeten en wees in haar kamers totdat iemand gebeurt op haar (in nogal een woedeaanval voor het hebben alleen gelaten) en stuurt haar naar het huis van haar oom in Engeland.Mr Craven van Misselthwaite Manor in Yorkshire is een eigenaardig karakter en een Mary voelt zich enigszins op haar hoede als ze wordt verteld door de huishoudster, mevrouw Medlock, dat hij niet mag worden gestoord en eerlijk gezegd, is niet echt bezorgd over haar in zijn hoede. Daarom moet ze zich vermaken. Maar zonder toegang tot boeken, speelgoed, etc en het vinden van de dienaar Martha die veegt haar vuur elke ochtend dat ze zich te kleden (horror upon horrors), het enige wat te doen is om uit te komen in de frisse lucht en dwalen door de tuinen van het pand. Daar komt ze in contact met Ben Weatherstaff, de nors maar lief hoofd tuinman en het is door hem dat ze maakt haar eerste vriend, een prachtige kleine robin. Deze robin is niet bang voor de oude tuinman en tot Mary ‘ s vreugde, vaak ligt hij aan zijn voeten terwijl Ben praat tegen het alsof het jij of ik in zijn brede Yorkshire accent. Door Ben en Martha, wiens geklets ze komt om heel te genieten, ze leert het trieste verhaal achter Misselthwaite Manor. De maîtresse van het huis, mevrouw Craven, stierf op jonge leeftijd en sindsdien is de Heer Craven nooit meer dezelfde geweest, verstrikt in verdriet en vaak beperkt hij zich tot zijn kamers. Ze had ooit een prachtige tuin, maar toen ze stierf, sloot Mr Craven boos de deur en begroef de sleutel zodat niemand anders ervan kon genieten. Mary vindt zichzelf gevangen met de romantiek en verdriet van het verhaal en op een ochtend, terwijl babbelen weg naar haar nieuwe robin vriend, begint hij graven in de aarde dicht bij een muur waarin ze zeker ligt de vergeten tuin. Ziedaar, hij ontdekt de sleutel en Mary is in staat om de “geheime” tuin voor de eerste keer te betreden.
Mary weet niet veel over tuinieren, maar is wanhopig om iets te doen met haar kleine geheime haven zo vertrouwd in Martha dat ze heel graag een beetje te leren over tuinen en hoe ze ze te houden. Martha is blij dat een transformatie van soorten lijkt te gebeuren met Mary en dat ze niet langer lijkt zo nors of gemeen gezicht, zodat ze introduceert haar aan haar broer Dickon, die weet alles wat er te weten over hoe dingen groeien. Dickon is een fascinerend personage en hoewel Mary nog nooit een vriend in haar leven heeft gehad, vinden de twee elkaar meteen leuk en genieten van de vreugde van hun geheime tuin. Dickon leert Mary hoe ze zaden moet planten en kweken en lijkt een echte Dr Doolittle te zijn met een diervriend die constant op sleeptouw is, waaronder een kraai, twee eekhoorns, een vossenwelp en een pasgeboren Lam. Dit is niet het einde van het verhaal echter, we hebben nog steeds een interessant karakter te ontmoeten. Nadat Mary hoort huilen in de nacht en wordt afgeschopt door het personeel waarvan ze weet dat ze iets te verbergen, ze gebeurt op een jongen liggend in bed. Het blijkt dat hij Colin is, de zoon van haar oom, die toen geboren was zwak en leek voorbestemd om een kreupele of een gebochelde te zijn. Hij blijft in bed, voortdurend bang voor een knobbel verschijnen op zijn rug met frequente hysterische en veeleisende aanvallen, vastbesloten dat hij niet lang voor deze wereld. Het is alleen met de hulp van Mary en Dickon en de magie van de geheime tuin dat hij in staat is om het leven opnieuw te waarderen. Als gevolg daarvan kan ook zijn vader, de Heer Craven, opnieuw de vreugde kennen die hij heeft gemist.
Dit is een mooi verhaal van Frances Hodgson Burnett en zeker een van mijn favoriete kinderklassiekers. Het was geweldig om erachter te komen dat het de tand des tijds heeft doorstaan en ik denk dat kinderen vandaag de dag nog steeds zouden genieten van het zelf lezen of luisteren naar het wordt gelezen. De hoofdpersoon Mary gaat op een nogal dramatische reis als een persoon en het was heerlijk om te zien haar transformatie van een schaamteloos verschrikkelijk klein schepsel naar een enthousiast, gepassioneerd, vriendelijk en geven kind als het boek nadert zijn einde. Ik vond het ook leuk dat het zijn moraal en boodschappen had, maar ze waren vrij subtiel in plaats van geduwd of gepredikt te worden zoals je soms kunt vinden in bepaalde klassieke romans. En wie houdt er niet van een verhaal met dieren in? De toevoeging van de vriendelijke robin, kraai, vos etc was een geweldige touch door de auteur en een waarin ik denk dat veel kinderen zou aanspreken. Kortom, ik kan niet vinden veel mis met dit tijdloze kinderverhaal en ik ben zelfs nu kijken uit naar wanneer ik besluit om het opnieuw te lezen!
voor Chrissi ‘ s fab review, zie haar blog hier.
zou ik het aanbevelen?:
maar natuurlijk!
sterrenclassificatie (van 5):
kijk uit voor Beth en Chrissi do Kid-Lit in 2015, titels worden morgen onthuld!