Alicia Keys: Keys review-double album shows two faces

Alicia Keys ‘achtste album – de opvolger van 2020’ s guest-heavy Alicia-is a strange beast. Een 26-track dubbelalbum, de eerste kant bevat een suite van nummers, (gefactureerd als originelen) die een meer gestripte, piano-gebaseerde geluid, terwijl de ontgrendelde kant beschikt over versterkte, hip-hop-leunende reworkings co-geproduceerd door Mike Will Made It. Het is een intrigerend concept dat, als het werkt, biedt een blik in het creatieve proces van een kunstenaar, maar als het niet, voelt als hedge-wedden.Hoogtepunten zijn onder andere oude herinneringen, getransformeerd van een jazzy standaard naar side two ‘ s dansvloer goliath, en de originele versie van Daffodils, die piano, delicate elektronica en een slaapliedje combineert met een rustgevend effect. De uitbundige, carrière-hoge liefde als je mijn naam roept, ondertussen, werkt perfect in beide iteraties.

helaas, op sommige Unlocked, de nummers zijn gekronkeld in ungainly vormen. Only You ‘ s rokerige subtiliteit wordt gekaapt door crass dance beats, terwijl het gecontroleerde drama van de originele Nat King Cole verloren gaat dankzij een onduidelijke gastcouplet van Lil Wayne. Er is genoeg over beide albums om de fans tevreden te houden, en die soulvolle stem is nog steeds een ding van verwondering, maar Keys heeft een vreemd hotchpotch gevoel.

{{#ticker}}

{{topLeft}}

{{bottomLeft}}

{{topRight}}

{{bottomRight}}

{{#goalExceededMarkerPercentage}}

{{/goalExceededMarkerPercentage}}

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/leden}}{{highlightedText}}
{{#choiceCards}}

SingleMonthlyAnnual

Andere

{{/choiceCards}}

{{#cta}}{{tekst}}{{/cta}}

Wij zullen contact met u op om u te herinneren aan bij te dragen. Kijk uit voor een bericht in uw inbox in . Als u vragen heeft over bijdragen, neem dan contact met ons op.

• Deel op Facebook
• Delen op Twitter
• Delen via e-Mail
• Delen op LinkedIn
• Delen op WhatsApp
• Delen op Messenger